De editor zelf is in orde, je kunt kiezen tussen WYSIWYG of HTML bewerking. Maar dat betekent nog niet dat alles goed gaat. Als je bijvoorbeeld je tekst eerst in een offline tekstverwerker als MS-Word of Open Office Writer schrijft en dan plakt in de editor, dan kun je soms met vreemde effecten geconfronteerd worden. Ik plaatste laatst een artikel met veel links. Omdat ik weet wat de html code is voor links, had ik de links al toegevoegd in de tekst in plaats van de editor Link knop te gebruiken. Toen ik echter de tekst had geplakt in de HTML editor van Web-log vond ik dat ze te groot was, ze staat blijkbaar standaard op 16 punt. Vervolgens wilde ik in de WYSIWYG editor de tekst naar een kleinere lettergrootte veranderen. Om dit voor elkaar te krijgen bleek ik ieder stukje tekst tussen de verschillende links afzonderlijk steeds met één punt te moeten verkleinen. Dat is natuurlijk niet handig als je van zestien naar twaalf punt wilt en je hebt een stuk tekst met ongeveer twintig links. Het gevolg was dat ik uiteindelijk maar in de HTML editor aan het begin van de tekst de Font code heb gebruikt.

Maar waar het bij de WYSIWYG editor van Web-log op neer komt is dat je eerst de tekst moet plakken. Vervolgens de juiste lettergrootte moet selecteren en dan pas links kunt gaan plaatsen. Iedere andere volgorde gaat de mist in.

Natuurlijk kan dit een gevolg zijn van het feit dat ik gebruik maakte van Google Chrome op een Apple Macintosh. Maar eigenlijk zou het niet zo mogen zijn dat de website editor die ik gebruik voor mij bepaald welke computer en systeemsoftware ik gebruik. Zeker als je weet dat er standaard normen zijn voor HTML codering.

Web-log bestaat niet meer.

Ik geef Web-log als medium dan ook een:

Maar ook Punt.nl is voordat je in de editor bent niet overduidelijk. Zo kom je na de opdracht inloggen eerst op een pagina waar je moet inloggen. Vervolgens kom je op een pagina waar je kunt kiezen voor toegang tot het overzichtsvenster van je weblog of je webmail. Als je voor je weblog kiest dan kom je in een redelijk overzichtelijk scherm uit. Links staat gewoon een lijst met links verdeeld over kopjes als:

Punt.nl is opgegaan in de Mijndomein.nl editor voor websites.

Omdat de editor van Punt.nl doet wat je er van verwacht en je geen html hoeft te gebruiken, maar je twee keer moet inloggen om naar de Webmail te komen, geef ik Punt.nl slechts een:

Helaas omvat ook het editorvenster van Volkskrantblog meer informatie dan je om te beginnen nodig hebt. Zo houd je je kopfoto bovenaan de pagina en staat er een kolom naast je tekstvenster met instellingen voor reacties, email ontvangen, groepen en plaatsingsdatum. Zaken die je eigenlijk pas nodig hebt als je klaar bent met schrijven.

Volkskrantblog bestaat niet meer.

Vanwege de duidelijke editor met niet veel meer afleiding dan Blogger, is het cijfer dat ik de Volkskrantblog editor geef een:

In het geval van Infoyo is de toegang tot de editor verstopt achter een inlogpagina, een hoofdpagina met links naar verschillende site onderdelen en een waarschuwingspagina. Als je dan in de editor zit, zie je dat je in tegenstelling tot de blog editors werkt op basis van alinea’s. Je hebt namelijk een titelveld, gevolgd door een inleiding en twee alinea’s. Om de inleiding en alinea’s te kunnen vullen moet je bij elk apart klikken op een knop bewerken, waarna een venster opent waarin je een alinea titel kunt invoeren en de tekst van de alinea.

Het venster van de editor zelf is vrij kaal en niet erg groot. Als je lange alinea’s maakt kun je het venster ook niet in grootte aanpassen, zoals wel bij de blog editors. Verder staat de hele tijd op de achtergrond het hoofdvenster van de editor open, ook al is die in een zeer donkere schaduw gezet. Een bijkomend punt is dat het inleidingsvenster niet meer dan zeshonderd tekens toestaat.

De editor van Artikeltjes.com is wel complexer dan alle andere editors. Er is veel informatie direct op het scherm aanwezig. In tegenstelling tot Infoyo, waarbij je ook verschillende alinea’s hebt zijn die van Artikeltjes.com direct toegankelijk. Dus als je eerst de inhoud van je artikel wilt schrijven en dan een inleiding dat hoef je daarvoor niet op knoppen te klikken. Waar je bij Artikeltjes.com wel rekening mee moet houden is dat je eigenlijk twee inleidingen schrijft. Een inleiding die een verkorte weergave is van de inhoud van je artikel en een inleiding voor het artikel zelf. De verkorte weergave komt op de overzichtspagina van de schrijver met alle andere inleidingen, samen met de titel van het artikel. De inhoud van het artikel komt in een ander venster. Daarbij heb je altijd de keuze tussen werken in WYSIWYG en HTML.

Verder bevat het editorvenster een steekwoorden regel (meta keywords) en een venster voor een artikel samenvatting (meta uittreksel). Maar dan ben je er nog niet. Nu is de volgende stap dat je een tabblad met extra opties hebt. Je kunt bijvoorbeeld een plaatje toevoegen of niet en je kunt een publicatiedatum meegeven. Het mooie van deze aanpak is natuurlijk wel dat je veel meer invloed hebt op hoe je artikel gevonden wordt door zoekmachines, omdat je veel meer controle hebt over de html header van het artikel.

De editor achter Leerwiki is vrij eenvoudig. Je hebt een enkel venster waarin je werkt. In dat venster heb je de beschikking over de codes zoals die gebruikt worden door de mediawiki software, de software achter Wikipedia en html. Maar je hebt ook nog wat WYSIWYG knopjes tot je beschikking. In die zin is de editor heel flexibel.

De editor is ook zeer overzichtelijk, omdat je pas begint met schrijven aan je artikel, nadat je binnen Leerwiki hebt gezocht op de uniciteit van je titel op Leerwiki. Dus je kiest de link ‘Maak nieuw artikel’ en je kijkt eerst of je wel een unieke titel hebt. Als na die zoekopdracht blijkt dat je titel uniek is, kom je meteen in het editor venster en kun je beginnen met schrijven.

Dit gaat over een oude versie van LeerWiki.

Door de complexiteit om toegang tot het editorvenster te krijgen waar je vervolgens een heel flexibele editor tegenkomt krijgt Leerwiki van mij een: