Esdoornsiroop, een lekkernij
Esdoornsiroop wordt gemaakt van sap van de esdoorn
Esdoornsiroop is een siroop die meestal is gemaakt van de esdoorn, rode esdoorn of zwarte esdoornbomen, hoewel het ook kan worden gemaakt van andere esdoornsoorten. In koude klimaten bewaren deze bomen zetmeel in hun stammen en wortels voor de winter; het zetmeel wordt dan omgezet in suiker die in de late winter en vroege lente in het sap terecht komt. De esdoornbomen worden aangepakt door gaten in hun stammen te boren en het sap te verzamelen, die dan door verhitting wordt verwerkt om het water te doen verdampen, waarbij er geconcentreerde siroop wordt achtergelaten.
Productie
Maple siroop werd eerst verzameld en gebruikt door de inheemse volkeren van Noord-Amerika, en de praktijk werd door de Europese kolonisten overgenomen, die de productiemethoden geleidelijk aan verfijnden. Technologische verbeteringen in de jaren zeventig zorgde verder voor een verfijnde siroop verwerking. De Canadese provincie Quebec is veruit de grootste producent, verantwoordelijk voor 70% van de wereldproductie; Canadese export van esdoornstroop in 2016 bedroeg 487 miljoen dollar (ongeveer US $ 360 miljoen), met ongeveer 90% van dit totaal in Quebec. Vermont is de grootste producent in de Verenigde Staten en produceert ongeveer 6% van de wereldwijde aanbod.
Het embleem van de esdoorn
Canada draagt het embleem van de maple producten, het blad van de esdoorn staat immers als symbool voor de maple producten. Deze producten worden vaak verkocht in toeristische winkels en luchthavens als souvenirs uit Canada. Verschillende Amerikaanse staten, waaronder New York, Vermont en Wisconsin, hebben de esdoorn als hun staatsboom.
Amerikaanse burgeroorlog
Maple siroop en esdoorn suiker werden gebruikt tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog en door abolitionisten in de jaren voor de oorlog omdat de meeste rietsuiker en melasse werden geproduceerd door zuidelijke slaven. Door voedselrantsoen tijdens de Tweede Wereldoorlog werden mensen in de noordoostelijke Verenigde Staten aangemoedigd hun suikerrantsoenen uit te breiden door zoetvoeding met esdoornstroop en esdoornsuiker, daarbij werden receptenboeken gedrukt om huisvrouwen te helpen deze alternatieve bron aan te passen.
De siroop eruit halen
Maple siroop is een siroop die meestal is gemaakt van het xylem sap van suiker esdoorn, rode esdoorn of zwarte esdoornbomen, hoewel het ook kan worden gemaakt van andere esdoornsoorten. In koude klimaten bewaren deze bomen zetmeel in hun stam en wortels voor de winter. Het zetmeel wordt dan omgezet in suiker die in de late winter en vroege lente in het sap terecht komt. De esdoornbomen worden aangepakt door gaten in hun stammen te boren en het sap te verzamelen, die door verwarming wordt verwerkt om zo het water te laten verdampen, waarbij geconcentreerde siroop overblijft.
De producenten
Maple siroop werd eerst verzameld en gebruikt door de inheemse volkeren van Noord-Amerika, en de praktijk werd door de Europese kolonisten overgenomen, die dan de productiemethoden geleidelijk aan verfijnden. Technologische verbeteringen in de jaren zeventig zorgde dan verder voor verfijnde siroop verwerking. De Canadese provincie Quebec is veruit de grootste producent, verantwoordelijk voor 70% van de wereldproductie; Canadese export van esdoornstroop in 2016 bedroeg 487 miljoen dollar (ongeveer US $ 360 miljoen), met ongeveer 90% van dit totaal in Quebec. Vermont is de grootste producent in de Verenigde Staten en produceert ongeveer 6% van het wereldwijde aanbod.
De meest voorkomende vorm van suiker in esdoornstroop
Maple siroop is gerangschikt volgens de overeenkomsten met Canada. De Verenigde Staten, of Vermont oordelen op basis van zijn dichtheid en doorschijnendheid. Sucrose is de meest voorkomende vorm van suiker in esdoornstroop. In Canada mag de siroop uitsluitend van esdoornsap worden gemaakt om als esdoornsiroop te kwalificeren en er moet ook minstens 66 procent suiker in zijn. In de Verenigde Staten moet een siroop bijna geheel van esdoornsap worden gemaakt om als "maple" te worden aangeduid, hoewel staten zoals Vermont en New York restrictievere definities hebben. Maple siroop wordt vaak gegeten met pannenkoeken, wafels, Franse toast, havermout of pap. Het wordt ook gebruikt als ingrediënt in bakken en als zoetstof of smaakstof. Culinaire deskundigen hebben zijn unieke smaak geprezen, alhoewel de chemie die daarvoor verantwoordelijk is niet volledig begrepen is.
De graden van kwaliteit van esdoorsiroop
Na een inspanning van het International Maple Syrup Institute (IMSI) en vele maple siroop producenten verenigingen, hebben zowel Canada als de Verenigde Staten hun wetten aangaande de indeling van maple siroop uniforme gewijzigd. Terwijl elk land of provincie in het verleden hun eigen wetten had over de indeling van esdoornstroop, leggen deze wetten nu een verenigd graderingssysteem vast. Dit was al een aantal jaren aan het werk geweest en het grootste deel van de afronding van het nieuwe gradersysteem is in 2014 gemaakt. Het Canadese Food Inspection Agency heeft op 28 juni 2014 in het Canada Gazette aangekondigd dat regels voor de verkoop van maple siroop gewijzigd om nieuwe descriptors op te nemen op verzoek van de IMSI. Per 31 december 2014 heeft de Canadese Food Inspection Agency (CFIA) en vanaf 2 maart 2015 de Landbouw Marketing Service (AMS) van de Verenigde Staten van Amerika (USA) herziene normen voor de classificatie afgegeven van maple siroop als volgt:
De esdoornsiroop ingedeeld in verschillende klasse
- Klasse A
- Gouden Kleur en Delicate Taste
- Amber Kleur en Rich Taste
- Donkere Kleur en Robuuste Smaak
- Zeer Donkere Kleur En Sterke Smaak
- Behandeling Graad
- Standaard
Tot slot: Voeding en voedselkenmerken
Het basisbestanddeel in esdoornstroop is het sap uit de esdoorn of diverse andere soorten esdoornbomen. Het bestaat voornamelijk uit sucrose en water, met kleine hoeveelheden monosacchariden glucose en fructose uit het omgezet suiker die in het kookproces wordt gecreëerd. 100g esdoornstroop bevat 260 calorieën en bestaat uit 32% water, 67% koolhydraten (waarvan 90% suikers) en geen waarneembaar eiwit of vet. Maple siroop is over het algemeen laag in het totale gehalte aan micronutriënten, hoewel mangaan en riboflavin op hoog niveau zijn, samen met matige hoeveelheden zink en calcium. Het bevat ook aminozuren. Esdoornsiroop wordt vaak gegeten met pannenkoeken, wafels, Franse toast, havermout of pap. Het wordt ook gebruikt als ingrediënt in bakgerechten en als zoetstof of smaakstof. Culinaire deskundigen hebben zijn unieke smaak geprezen, alhoewel de chemie die daarvoor verantwoordelijk is, niet volledig is begrepen.