Kruidachtige planten
De belangrijke kruidenlaag
Bomen, hagen en heesters vormen samen met paden, pergoola's en andere harde elementen het geraamte van de tuin. Een kruidenlaag van vaste planten zorgt voor meer ecologisch evenwicht. Bodembedekkers, schaduwplanten, zonnekloppers en heuse borders zorgen daarvoor. Door vaste planten krijgt een tuin kleur en wordt hij speelser. Zij zijn als het ware de meubels en de snuisteerijen van de tuin. Tuinieren met duorlevende planten kan gauw tot een passie uitgroeien. Het aanleggen, onderhouden en corrigeren van vasteplantennborders en gemengde borders van doorlevende kruidachtige planten, rozenstruiken en andere heesters, is zonder meer de hogeschool van het tuinieren.
Borderen is schilderen met de natuur
In het tuinieren is er niets waarin u zoveel creativiteit kwijt kunt als in het 'borderen': u kunt er eindeloos mee experimenteren. Er worden in Vlaanderen meer dan duizend verschillende vaste planten aangeboden. De keuze is dus enorm. Van dat grote aantal is minstens de helft bruikbaar in
zonovergoten vasteplantenborders. U kunt dus eindeloos combineren. Al deze planten komen in blad en schenken bloemen, op een enkele uitzondering na. Met zowel de bladtinten als de bloemenkleuren kunt u een levend schilderij maken. Al naargelang uw kleurgevoel, uw smaak en uw temperament weeft u knalrode met gele borders of heel ingetogen borders in één kleur in elkaar. Blauw is koel en verraadt een intellectuele persoonlijkheid. Veel geel en oranje drukt warmte uit. Maar er zijn ook roze-paarse en witte borders mogelijk. Laten we uit de eindeloze keuzemogelijkheden een witte border als voorbeeld nemen.
Een witte border
Een witte border kan erg fraai en rustgevend zijn. Nu is het natuurlijk zo dat u in werkelijkheid vooral groen waarneemt: de kleur van de bladeren en de stengels. Maar ook een witte border hoeft niet uitsluitend uit witbloeiende planten te bestaan. Soms kan één enkel kleurtje een schitterend effect opleveren. Wit geeft andere kleuren meer diepte. Bovendien is zuiver wit erg zeldzaam. Bloemenwit bestaat in eindeloze nuances: ivoor, roomwit, melkwit en waterijssjeswit. Bij vele bloemen zit diep in de kelk een kleurtje of een schoonheidsvlekje. En margrieten en madeliefjes hebben een hart van goud.
De voorbereiding van een border
Er zijn twee goede perioden om een vasteplantenborder aan te leggen. De eerste ligt in de nazomer en het begin van de herfst, vanaf begin september tot half oktober. De tweede periode begint in maart en eindigt rond half mei. De ideale border, of het nu een witte, een roze of een kleurenallegaartje is, is minstens twee meter breed en zes meter lang. Hij krijgt op zijn minst enkele uren zon per dag, wordt niet overschaduwd door overhangende bomen en ligt beschut tegen felle wind. Hebt u zo'n plekje gevonden, spit het dan om en maak het vrij van onkruid. Verwijder nauwgezet de wortels van kweekgras en andere overblijvende onkruiden. Bemest de border niet te sterk, gebruik een traagwerkende
organische meststof en overrdrijf niet. Soms is het handig de border af te boorden, bijvoorbeeld met spoorwegbiels, zodat u niet verplicht bent het gazon telkens opnieuw een halt toe te roepen.
Het ontwerp van een witte border
Voor een witte border is een donkere achtergrond ideaal. Een muur, een haag, een bossrand of een weidelandschap zijn geschikt. Teken op schaal de plattegrond van de border. Verdeel het oppervlak in vierkanten met zijden van een halve meter. Duid erop aan waar u lage, halfhoge en hoge planten wilt hebben. Vooraan staan normaal lage planten en achteraan hoge, maar u hebt een zekere speelruimte: een border is het mooist als er een natuurlijke glooing in zit. In de achtergrond, tegen een muur of voor een haag, kunt u klimplanten kwijt. Om een uitbundig effect te bekomen, mogen de bloeitijden van de vroegst en laatst bloeiende planten niet te veel verschillen: maximaal zes weken. De basisprincipes gelden uiteraard evenveel voor anders kleurige borders.
Links
Herderstasje capsella bursa-pastoris
Wolfsklauw Lycopodium clavatum