Waarom zouden we meer spruitjes eten

Inleiding

Typische wintergroente

Spruiten lijken wel mini-kooltjes. Ze werden voor de eerste keer omstreeks 1821 in het Brusselse geteeld. Ze ontpopten zich al vlug tot dé wintergroente bij uitstek, en dit in gans Europa. Hun oorspronkelijke naam is dan ook niet voor niets "Choux de Bruxcelles". Naast België is Nederland een belangrijke producent van deze wintergroente. Frankrijk, Duitsland en Engeland volgen de koplopers op de voet.

Geur en smaak struikelblok?

De oudere spruitenrassen, hebben een erg uitgesproken smaak. Samen met hun typische spruitjesgeur, is dit ongetwijfeld de belangrijkste reden van het feit dat deze groente zo weinig geliefd is bij kinderen. De jongste jaren kwamen nochtans nieuwe variëteiten, met een zachtere smaak, op de markt. Deze worden zowel door jong als oud, meer gewaardeerd.

Eerst enkele keren vriezen

Spruitjes trotseren probleemloos vriestemperaturen tot vijftien graden. Daardoor worden de zetmelen omgezet in suikers, die op hun beurt de cellen wapenen tegen bevriezing. Echte spruitjesfans, eten deze groente dan ook bij voorkeur na enkele vorstdagen. Dan is de typische spruitjessmaak milder.

Typische spruitjeslucht

De typische spruitjeslucht die bij het koken vrijkomt, is het gevolg van de hoge concentratie's zwavel in spruitjes. Zowel spruitjes als vrijwel alle koolsoorten, nemen tijdens hun groeiproces immers zoveel mogelijk zwavel uit de bodem op.

Geur en smaak verzachten

Om de typische geur en spruitjessmaak te verzachten, kookt men deze groente bij voorkeur in veel water, en dit gedurende maximum tien minuten. Door deze beperkte kooktijd, houden we het verlies van de in water oplosbare vitaminen, zoveel mogelijk beperkt.

Hoe gezond zijn spruitjes?

Spruitjes zijn vooral rijk aan vitamine C, ruim zestig milligram per honderd gram groente. Daarmee zijn ze zelfs een belangrijkere leverancier van vitamine C dan vele citrusvruchten, zoals sinaasappelen. Vitamine C is belangrijk voor het versterken van onze weerstand. Naast vitamine C, bevatten spruitjes ook nog vitamine A, dat ons zicht in optimale conditie houdt. Ook folium en calium zijn in belangrijke mate aanwezig in spruitjes. Foliumzuur zorgt voor de aanmaak van rode en witte bloedcellen. Het is eveneens een erg belangrijke vitamine voor zwangere vrouwen. Foliumzuur kan, tijdens de zwangerschap, immers afwijkingen als een open ruggetje en een hazenlip voorkomen. Kalium is op zijn beurt een van de belangrijkste bouwstenen van ons zenuwstelsel. Het zorgt eveneens voor de regeling van onze bloeddruk. Spruitjes bevatten tot slot ook veel ijzer, onmisbaar voor ons stofwisselingssysteem.

Spruitjes met gebakken spekjes

Ingrediënten voor vier personen: 800 gram spruitjes, 200 gram magere spekjes, 30 gram boter, peper en zout.

Bereiding: kook de spruitjes bijna gaar, gedurende maximum tien minuten. Giet ze af en laat ze uitlekken. Verhit de boter in een pan, en bak de spekreepjes. Voeg er de spruitjes aan toe, en roerbak alles gaar in twee minuten. Kruiden met peper en zout.

Wintersoepje van kabeljauw met spruitjes

Ingrediënten voor vier personen: 500 gram kabeljauwfilets, 10 dl visfumet, 25 cl pilsbier, 6 sjalotten, 2 teentjes knoflook, 4 wortelen, 4 raapjes, 2 preiwitten, 2 bleekselders, 250 gram spruitjes, 1 dl room, 20 gram boter, peper en zout.

Bereiding: Schil de sjalotten, snij ze fijn en stoof ze in een klontje boter, samen met de fijn gehakte knoflook. Voeg er de visfumet en het pilsbier aan toe. Laat hierin de in julienne gesneden groenten bijna gaar worden. Snij de kabeljauwfilets in stukjes, en kook de spruitjes gaar in de soep. Mix de soep, giet ze nadien door een puntzeef en zet de soep terug op het vuur. Laat de soep even opkoken, en pocheer er de vis in gaar. Voeg er de julienne één minuut voor het einde van de gaartijd aan toe, samen met de room. Breng onze wintersoep op smaak met peper en zout.