Clarence Clemons, The Big Man
Algemeen
Mr. Clarence Clemons
Volgens Mr. Clemons zelf was hij een geboren rock’n ‘roll sax speler. Zijn saxofonist noemde hij een voertuig om zijn (muzikale) geest te vervoeren. “Ik denk niet dat het alleen mijn saxofoon is, het is zoals ik ben. Mijn geestelijke gids vertelde mij dat het mijn opdracht was om vreugde in de wereld te brengen. Hij wist niets van mijn muziek en wist niet wie ik was. Hij zag mijn hart en ziel”, alsdus de inmiddels overleden saxofonist in een artikel van All Access Magazine in 2008.
Mr. Clemons was op Maryland State College (inmiddels hernoemd tot University of Maryland Eastern Shore) een getalenteerd atleet. Hij kwam hier met een beurs voor voetbal en muziek. Hij kwam uit voor de Dallas Cowboys en was uitgenodigd voor een try-out bij de Cleveland Browns. Echter de dag voor deze wedstrijd kreeg hij een auto ongeluk, en blesseerde zijn knie zo ernstig dat dit het einde van zijn voetbalcarrière betekende. Vanaf dat moment richtte hij zich alleen nog op muziek.
Clarence Clemons als Familieman
Gedurende zijn leven is Mr. Clemons verschillende keren getrouwd, namelijk met:
- 1981; Christina, met haar kreeg hij Clarence III en Charles
- 2000; Elizabeth Connel-Barr, met haar keeg hij Christopher
- 2004; Yanhong Meng, met haar kreeg hij Jarod
- 2008; Viktorya
De E-Street Band
“Het was september 1971 en ik speelde met Norman Seldin & The Joyful Noyze in The Wonder Bar in Asbury Park (New Yersey). Toevallig hoorde ik dat Bruce Springsteen en zijn band in de buurt speelde, in The Student Prince club. Tussen twee sets door wandelde ik ernaar toe. Het was nacht, regende en waaide hard. Toen ik de deur van de club opende, waaide de hele deur uit zijn scharnieren, zo de straat op. Bruce en zijn band stond op het podium en staarde naar mij daar in de deurloze opening. Ik zei tegen hem: “Ik wil spelen in je band”, waarop hij nerveus antwoordde: “Natuurlijk, doe wat je wilt”. Het eerste nummer was een vroege versie van Spirit In The Night. Bruce en ik keken elkaar aan, zeiden niets, we wisten dat we de missende link in elkaars levens waren. Ik zweer dat ik dat moment nooit zal vergeten. Het leek erop dat ik veronderstelt werd daar te zijn. Het was een magisch moment. We keken elkaar aan en werden “verliefd” en dat zijn we nog steeds”.
Sinds 25 oktober 1972 was Clarence Clemons een vast lid van de E-Street Band. Het geluid van Mr. Clemons saxofoon was geluidbepalend op alle albums die Bruce Springsteen maakte vanaf 1975. Zo was hij het enige bandlid dat een plek kreeg toebedeeld op de hoesfoto van het album “Born To Run”. De solo in Jungleland is niet alleen een studio hoogtepunt (er zaten 16 studio uren van afronding in deze solo) van Clemons, ook een historische saxofoonhoofdrol in de rockgeschiedenis.
Met Bruce maakte hij de onderstaande albums:
- 1973: Greetings from Asbury Park N.J.
- 1973: The Wild, the Innocent & the E Street Shuffle
- 1975: Born to Run
- 1978: Darkness on the Edge of Town
- 1980: The River
- 1984: Born in the U.S.A.
- 1986: Liver/1975-85
- 1987: Tunnel of Love
- 1988: Chimes Of Freedom
- 1995: Greatest Hits
- 1996: Blood Brothers
- 1998: Tracks
- 1999: 18 Tracks
- 2001: Live in New York City
- 2002: The Rising
- 2003: The Essential Bruce Springsteen
- 2006: Hammersmith Odeon Londen ‘75
- 2007: Magic
- 2008: Magic Tour Highlights
- 2009: Working on a Dream
- 2101: The Promise
Solo carrière
Enkele jaren heeft Bruce Springsteen weinig of geen beroep gedaan op de E-Steet Band. Dit was voor Clarence Clemons een periode dat hij heel veel solowerk maakte, zowel in muziek als in film. Dit resulteerde in 1985 tot de grote hit “You’re a Friend of Mine”, een duet met Jackson Brown. Zo bracht hij als solist uit:
- 1985: Hero
- 1989: A Night With Mr. C.
- 1995: Peacemaker
Samen met vriend Don Reo,een televisie schrijver, publiceerde hij zijn autobiografie “Big Man: Real Life & Tall Tale”. Dit kwam uit in 2009.
Film en televisie
Film:
- 1977: New York, New York (een musical waarin hij de rol van Cecil Powel, een trompetspeler vertolkte)
- 1989: Bill & Ted’s Excellent Adventure (hij was een van The Three Most Important People in the World)
- 1993: Fatal Instinct (hij speelde Clarence)
- 1998: Blues Brothers 2000 (hij was 1 van de Louisiana Gator Boys)
- 1999: Swing (hij vertolkte de rol van Jack)
Televisie:
- 1985: Diff’rent Strokes, als Mr. Kingsley in de afl. So You Want to Be a Rock Star
- 1989: Jake and the Fatman, als Blue Danny Boyd in de afl. Why Can’t You Behave?
- 1990: The Flash, als Darell Hennings in de afl. Honor Among Thieves
- 1996: Nash Bridges, als Big Harry in de afl. 25 Hours of Christmas; Aloha Nash; Javelin Catcher
- 1997: The Sentinel, als een workman in de afl. Dead Drop
- 1997: The Weird Al Show, als een mijnwerker in de afl. Mining Accident
- 1998: Viper, als Leo Duquesne in de afl. The Getaway
- 1998: Penn & Teller’s Sin City Spectacular, een aflevering
- 1999: The Simpsons, als Narrator in de afl. Grift of the Magi
- 2003: My Wife and Kids, als Johnny Watson in de afl. Micheal’s Band
- 2004: The Wire, als Roman in de afl. Moral Midgetry; Hamsterdam
- 2009: ‘Til Death, als zichzelf in de afl. Eddie’s Book
Overige samenwerkingen
- 1976: Dan Hartman (Images)
- 1979: Carlene Carter (Two Sides to Every Woman)
- 1979: Janes Ian (night Rains)
- 1980: Joan Armatrading (Me Myself I)
- 1982: Little Stevan & The Disciples Of Soul (Men Without Women)
- 1983: Ian Hunter (All of the Good Ones Are Taken)
- 1985: Aretha Franklin (Who’s Zoomin’Who?)
- 1986: Artists United Against Apartheid (Sun City)
- 1987: Gloria Estefan (Let It Loose)
- 1988: The Four Tops (Indestructible)
- 1990: Joe Cocker (Unchain My Heart)
- 1992: Roy Orbison (King of Hearts)
- 1995: Aja (Get It On)
- 2002, 2004 en 2008: The Temple of Soul (live in Asbury Park 1 en 2l Brothers in Arms)
- 1990: Ringo Starr (Ringo Starr and his All-Starr Band)
- 1987, 1989, 1991, 1994 en 1995: Zucchero (Blues, Oro incense e birra, Zucchero, Diamante en Spirito Divino)
- 2001: Nick Clemons Band (In the Sunlight)
- 2011: Lady Gaga (Born This Way)
Lady Gaga is de laatste artiest geweest waar hij (buiten de E-Street Band om) mee aan het werk is geweest.
De dood van Mr. “Big Man” Clemons
Op 12 juni 2011 kreeg Clarence een beroerte. Hij onderging 2 operaties en werd daarna door de artsen ernstig maar stabiel genoemd. Hij vertoonde serieuze tekenen van herstel, maar toch overleed de talentvolle saxofonist aan complicaties op 18 juni 2011.
Bruce Springsteen over Clarence Clemons
Bruce verliest niet alleen een bandlid, maar ook een grote vriend. Op zijn website heeft Bruce geschreven: “Hij was mijn grote vriend, mijn partner. Dankzij Clarence konden mijn band en ik een verhaal vertellen dat veel dieper ging dan de verhalen die in onze muziek besloten lagen. Zijn verlies is onmetelijk, maar herinneringen aan hem en zijn leven zullen voortleven in de verhalen en in onze band”, aldus de zanger.
“De E-Street Band zal verder gaan, maar nooit meer dezelfde zijn”.