Liesje en de Vlekkenpopjes deel 1

Inleiding

Dit kinderverhaal is bedoeld voor kinderen vanaf een jaar of 4 of 5. Het is dé favoriet geworden bij bijna al de kinderen in mijn omgeving...om voor te lezen!!! Het gaat over een beetje onhandig meisje dat soms geplaagd wordt op school en hoe het dan toch allemaal weer goed komt..... 

Liesje en de Vlekkenpopjes Deel 1

Liesje was een lief meisje. Tenminste, ze vond zelf van wel. Ze was lief voor haar papa en mama. En voor de nieuwe vriend van mama en de vriendin van papa. Ze voerde altijd haar hamster en hielp met het schoonmaken van zijn bak. Ze poetste braaf twee keer per dag haar tanden. Op zondag ging ze op bezoek bij oma en zat dan de hele middag muisstil te luisteren naar oma’s verhalen. En ze klaagde nooit wanneer mama haar haren waste en er schuim in haar ogen kwam en mama daarna met een hele harde borstel haar natte haren uit de klit kamde.

Kortom, Liesje was een lief meisje. Niets bijzonders dus, zou je zeggen. Je zou denken dat Liesje een heel blij en gelukkig meisje zou moeten zijn. Was dat maar waar. Er was iets. Iets met Liesje. Liesje was onhandig. Zo onhandig, dat ze altijd wel iets uit haar handen liet vallen. En ze wist echt niet waarom. Ze wist alleen dat iedereen altijd naar haar keek wanneer ze weer eens wat liet vallen. En ze knoeide. Zo vaak dat mama er verdrietig en papa er boos van werd. Mama slaakte diepe zuchten en zei dan: “Liesje toch, nu ben je al weer vies, ga maar iets schoons aantrekken, mama wast wel weer....”. Papa kreeg meestal een grote diepe rimpel boven zijn neus, riep dan vaak een lelijk woord en zei dat ze dom was en of ze nou nooit eens een keertje beter kon uitkijken.

Ook op school was Liesje niet blij. Daar was ze soms zelfs een beetje bang. De juf was niet altijd zo aardig. Wel tegen Lotte en tegen Sanne en Daniel, maar niet tegen haar. Liesje dacht dat dat kwam omdat ze zelf ook niet zo veel tegen de juf vertelde. Ze zat meestal heel stil achter haar tafeltje, om maar niet op te vallen. Als ze niet opviel, zou juf niets aan haar vragen, en als de juf niets aan haar vroeg, kon ze niets doms zeggen. Maar knoeien kon ze nog wel. Met stift op haar nieuwe jurk, met melk op haar t-shirt bij het overblijven ’s middags en met modder op haar broek op het schoolplein tijdens het speelkwartier. De andere kinderen plaagden haar, scholden haar uit voor Vieze Lieze. Nee, school was niet leuk en Liesje ging er niet graag naar toe. Eigenlijk was Liesje alleen blij als ze thuis op haar kamertje naar haar hamster zat te kijken, hoe die rondjes aan het rennen was in het rad in zijn kooi.

Tot die ene dag. Ze was het weekend bij papa geweest en nu was het maandagochtend. En alles was weer goed mis gegaan. Bij het ontbijt had Liesje een grote vlek chocomel precies midden op haar trui geknoeid. Ze mocht van de vriendin van papa geen schone trui meer aan doen want mama had volgens haar niet genoeg kleren mee gegeven en ze waren al te laat voor school. De vlek leek wel een beetje op een klein poppetje. Wat nog erger was, vlak voordat ze bij papa in de auto stapte, trapte ze ook nog eens midden in een hele grote regenplas. Natte voeten, natte sokken en een hele grote rand modder onder aan haar lievelingsspijkerbroek.

Liesje bedacht dat de rest van de schooldag nog wel vééél erger zou worden.

Wil je weten hoe het verhaal afloopt...?