Asterix, kon hij bestaan in zijn tijd

Wie een zwak heeft voor geschiedenis, kijkt kritisch naar alle historisch gedocumenteerde uitingen op tv, toneel of zelfs in stripverhalen. Zo zal menigeen ooit vastgesteld hebben dat de schitterende tekenfilmserie “The Flinstones” een ernstig anachronisme bevat, namelijk het tegelijkertijd bestaan van mensen en dinosauriërs. De zoogdieren waren de opvolgers van deze eierleggende dieren. Ze hebben nooit samen geleefd. Wie in de stripboeken van Asterix en Obelix naar dergelijke fouten zoekt, heeft het aanmerkelijk moeilijker. De schrijver van deze komische strip heeft zich blijkbaar goed gedocumenteerd voor of tijdens het schrijven. Asterix lijkt historisch verantwoord. Lijkt het alleen maar zo of is er in werkelijkheid maar een eind weg geschreven?

Caesar

Julius Caesar maakte een eind aan de onafhankelijkheid van de Gallische stammen tijdens zijn veldtocht tussen 58 en 51 voor Christus. Het jaartal waarin Caesar vermoord werd, was 44 voor Christus. Goscinny en Uderzo schetsen in hun albums steeds een beeld van een rustig Gallia, een bezet gebied, geen land in oorlog. Dus kan men er van uit gaan dat de verhalen van de twee onverschrokken strijders zich afspelen tussen 51 en 44 voor Christus. De dood van Caesar komt immers in geen van de albums voor. Deze datering wordt in de albums gesterkt door de regelmatig terugkerende opmerkingen van Nestorix die refereren naar de Slag om Gergovia. Deze slag vond immers plaats in 52 voor Christus toen Caesar de stad bestormde en door Vercingetorix werd verslagen.

Cleopatra

Ook Cleopatra speelt een rol in de geschiedenis van Julius Caesar en die van Asterix en Obelix. De (vermoedelijk) in 69 v Christus geboren Ptolemaeische koningin werd in 48 voor Christus (dus op de leeftijd van 19 jaar!) de minnares van de toen 52 jarige Caesar. Hun verhouding duurde tot de gewelddadige dood van de keizer in 44 voor Christus.

Panoramix

Panoramix de druïde wordt voornamelijk afgeschilderd als uitvinder en maker van de onoverwinnelijk makende toverdrank. In geen enkel album wordt aandacht besteed aan esoterische wijsheid en offerplechtigheden, zoals diverse andere bronnen dat wel doen. Ook de bestrijding van de druïden door de Romeinen wordt niet benoemd. De druïden schijnen de bevolking te hebben opgehitst tegen de overheerser waar deze vanzelfsprekend niet van gediend was. Blijkbaar was dit aspect niet relevant voor Goscinny en Uderzo, of ze wisten het niet. De eerste exemplaren van hun geesteskinderen zagen al het levenslicht in 1961. Van internet of andere digitale bronnen was nog geen sprake, zodat de twee hun informatie uit boeken moesten halen. Dat men sommige aspecten van het druïden bestaan achterwege laat omdat die in het verhaal geen relevante rol spelen, kan men de schrijvers niet verwijten. In “Asterix en de Gothen” bezoekt Panoramix een jaarlijkse bijeenkomst (hier een “toernooi” genoemd) van druïden. Dergelijke bijeenkomsten zijn door de Romeinen beschreven, dus kunnen ze ook werkelijk hebben plaatsgevonden. Wie Asterix en Obelix plaatst in de tijd waarin ze bedoeld zijn, dus de jaren 52 tot 44 voor Christus, kan gemakkelijk geloven dat ze echt hebben bestaan. Erg waarschijnlijk is dat natuurlijk niet, maar aan de schrijvers heeft het niet gelegen. In hun streven de werkelijkheid op het gebied van historische authenticiteit te benaderen, kan geslaagd genoemd worden!