Christendom in Thailand

Godsdienst in Thailand

Ongeveer 94 procent van de Thai is Boeddhist. Het boeddhisme staat centraal in de Thaise samenleving en komt op veel manieren terug in het dagelijks leven. 's Morgens zamelen monniken in oranje kleurige kleding voedsel in bij de gelovigen. De Thaise bevolking geeft dit graag aan de monniken want volgens het geloof, wordt hun geest verrijkt in ruil voor het voedsel dat zij afstaan.

Het tweede geloof in Thailand is de islam. De islam telt in Thailand aanzienlijk minder aanhangers en komt in het dagelijkse leven nauwelijks terug. Toch is het geloof de afgelopen jaren – op een minder positieve manier – bekender geworden. De islamitische Thai leven voornamelijk in het zuiden van Thailand.

Het christendom (overwegend rooms-katholiek) is vooral vertegenwoordigd onder de inwoners van Chinese afkomst. Ook is inmiddels een kwart van de in Thailand levende Karen toegetreden tot het Christendom, evenals een deel van de andere in Noord Thailand levende bergvolkeren. De schatting is dat minder dan een procent van de Thaise bevolking christen is.

Missionarissen en zendelingen

Reeds in de zestiende en zeventiende eeuw zijn er missionarissen en zendelingen vanuit Europa naar Thailand - dat toen nog Siam heette - getrokken. De Christenen hebben een grote bijdrage geleverd aan de gezondheidszorg en het onderwijs. Ook in deze tijd zijn er nog missionarissen en zendelingen in Thailand.

In November 2007 hebben Christenen met verschillende achtergronden zich verzameld in de "Kathedraal van de Veronderstelling" in Bangkok om samen te bidden. Het werd een oecumenisch Bedevaart; een trefpunt van vertrouwen. Onder hen waren godsdienstige leiders vanuit de Rooms-katholieke Kerk, de Evangelisch Lutherse Kerk van Thailand, de Kerk van Christus in Thailand en de Russische Orthodoxe Kerk. Ook jonge mensen uit Laos, de Filipijnen, Hong Kong, Singapore en Maleisië waren speciaal voor het gebed naar Bangkok gekomen.

Persoonlijke ervaringen

In vakanties vind ik het fijn om een viering of dienst in een plaatselijke kerk bij te wonen. In Thailand heb ik wat dit betreft enkele heel mooie ervaringen gehad.

Viering in Hua Hin

In Hua Hin staat de katholieke kerk Sint Theresa aan de Petkasem Rd.240. Er zijn vieringen in het Thais op zaterdagavond om 18.20 uur en op zondagmorgen om 7.00 uur en 9.00 uur. Elke zondagmorgen is er om 10.30 uur een viering in het Engels. De kerk staat op het terrein van een internaat. Het hek van dit terrein is meestal gesloten. Een half uur voor de viering gaat het open. Ik heb tweemaal een viering op zaterdagavond bijgewoond in 2004 en 2006. Er zijn een aantal Thaise gelovigen aanwezig. Gezongen wordt er door een jongenskoor. Voordat de viering begint komt een groep meisjes met een aantal nonnen binnen. In 2004 regende het heel hard na afloop van de viering. Een non bood me haar paraplu aan. Toen ik hem de volgende dag terug wilde brengen was het hek gesloten. Heb hem toen maar aan de binnenkant aan de spijlen gehangen.

Viering in Kanchanaburi

Bezoekers uit de hele wereld komen naar Kanchanaburi om het graf te van een familielid te bezoeken. Andere komen om de beroemde spoorlijn te zien welke is gebouwd door geallieerde krijgsgevangenen.

De Beata Mundi Regina kerk in Kanchanaburi is te vinden tegenover het grote Kanchanaburi War Cemetery. Ze is gebouwd in 1955-56 in opdracht van een Karmelieten kapucijner klooster. De naam Beata Mundi is ter ere van Onze-Lieve-Vrouw Maria. Koningin van de Wereld, is gekozen omdat soldaten uit veel landen van de wereld hier in de Tweede Wereldoorlog zijn gestorven. Regina, wat ook koningin betekent, is ter ere van mevrouw Regina Acken, echtgenote van de Nederlandse ambassadeur. Zij heeft zich ingezet om de plannen voor de bouw van de kerk te kunnen realiseren. De kleine kerk is in 2006 gerenoveerd. Leden van alle religies zijn welkom om in deze kerk te bidden voor de overledene.

Elke zondagmorgen is er een viering in deze kerk. In oktober 2009 heb ik een viering bijgewoond. Na de viering werd iedereen die aanwezig was uitgenodigd om voor de kerk een glas limonade te drinken.

Viering ten noorden van Chiang Rai

November 2009 waren we in Chiang Rai. We werden door een Nederlands echtpaar dat daar woonde uitgenodigd om met hen op zondagmorgen mee te gaan naar een viering in een plaats noordelijk van Chiang Rai. Zij gingen vaak in een klein dorpje dichtbij een opleidingsinstituut voor Rooms Katholieke priesters naar de kerk. Bij dit instituut hoorde ook een school. Daar aangekomen was er geen viering in het kerkje. De straat was versierd met witte en gele vlaggetjes. Er was een nieuwe school gebouwd en deze werd die morgen ingezegend. Er was zelfs een vertegenwoordiger van de paus uit Rome. De viering was in het nieuwe gebouw aan een open zijde, zodat ook mensen in de open lucht de viering konden volgen. Er waren heel veel mensen, maar erg weinig blanken. Wel groepen Akha in mooie klederdracht. Wij werden welkom geheten en kregen stoelen aangeboden. Er waren geen zitplaatsen genoeg voor iedereen. Onder de bomen stonden ook veel mensen de viering te volgen. We wilden na de viering weggaan maar werden aangespoord te blijven bij een deel van de feestelijkheden. Er werden ballonnen opgelaten en er werd door de Akha bevolking gedanst. Dit was een van de vele erg mooie gebeurtenissen tijdens onze reis.

Viering in de First Church of Christus

Dichtbij ons guest house was een kerk met dit opschrift. De volgende zondag ben ik daar naar een viering gegaan. Het bleek een Presbyteriaanse kerk te zijn. Deze mensen leven volgens de leer van Calvijn. Het lijkt op de gereformeerde kerk in Nederland. Er kwam iemand naar me toe en gaf me een Engelse tekst van de gezangen. Deze jongen kwam naast me zitten en wees me steeds aan welk nummer gezongen werd. Je kunt van het Thais niets verstaan, maar ik voelde me toch in de gemeenschap opgenomen.

Tenslotte

Christenen in Thailand zijn trots op hun Christen zijn. Een meisje sprak ons eens aan in een trein en vroeg of we Christen waren. Op ons ja zei ze: ik ook en nu ben ik gelukkig. In december 2009 liet ik mijn schoenen maken op een stoep in Chiang Mai. De schoenmaker vroeg of ik Christen was. Hij ook en hij vertelde dat hij kerstmis vierde. Dit wordt in Thailand namelijk niet gevierd.

Wij hebben heel veel respect voor het boeddhisme maar ontmoetingen zoals hierboven beschreven zijn ontroerend.

Bron: worldlingo.com en Wikipedia