Kraters van inslagen bij Point du Hoc

Inleiding

Aan de Normandische kust in Noord Frankrijk ligt een plek welke bekend is als rots en kliffenpartij. Deze plek is vanuit een historisch oogpunt niet zozeer belangrijk geweest maar de verhalen over deze plek zijn wel degelijk indrukwekkend. We hebben het over Point du Hoc. Deze gedenkwaardige plek ligt tussen de invasiestranden van Utah-beach en Omaha-beach. Bekend geworden door de film ‘de langste dag’ maar ook via computerspelletjes zoals “Call of Duty” en “Forgotten Hope”.

Geschiedenis

Voor de Duitsers was deze strategische plek zeer van belang, men had dan ook een zestal kanonnen op deze plek staan om de stranden te beschermen tegen een geallieerde invasie. Deze 155 mm kanonnen hadden dan ook een maximale reikwijdte aangezien ze op een 30 meter hoge krijtsteen klip waren neergezet zodat aanvallen werden bemoeilijkt. Ondanks dat, was het toch een doel die werd toevertrouwd aan het 2e bataljon van de Amerikaanse Rangers welke op 6 juni 1944 aan land kwamen om de klip te veroveren. Met 225 man leidde luitenant-kolonel James Rudder de aanval.

Alvorens tot de aanval over te gaan werd Point du Hoc gebombardeerd en beschoten vanaf de schepen waardoor (om vernietiging te voorkomen) de Duitsers de kanonnen hadden verplaatst. ’s Morgens om zeven uur bereikten de Amerikanen het kiezelstrand aan de voet van de hoge klippen. Met behulp van omhoog geschoten enterhaken waaraan touwen waren bevestigd en touwladders probeerden de Rangers de klip te bestormen welke vanuit bunkers werd verdedigd door de Duitsers. Ondanks bittere verliezen en zware verliezen slaagde de Amerikanen er in om strategische posities in te nemen en vast te houden. Eenmaal boven aangekomen kwam men tot de ontdekking dat de kanonnen uit de bunkers waren gehaald maar na een intensieve zoektocht werd het doel gevonden en de kanonnen vernietigd.

Na verschillende tegenaanvallen van de Duitsers waren er op 7 juni nog een kleine 100 soldaten (waaronder veel lichtgewonden) over welke keer op keer de tegenaanvallen konden afslaan ondanks weinig voedsel en te kort een munitie. Later die dag kwamen de versterkingen en konden de Duitsers worden teruggedrongen.

Heden

Vandaag kun je Point du Hoc te bezoeken en is dan ook een toeristische trekpleister geworden. Het terrein is na 60 jaar nog steeds als toen, de diepe kraters van de bombardementen zijn dan ook nog te zien hetzij begroeid met gras. Tussen deze kraters liggen nog kapotte delen van de Duitse bunkers welke te bezichtigen zijn. Sommige bunkers zijn toegankelijk. Ook is er een gedenkteken op het uiterste puntje van Point du Hoc. Deze is jammer genoeg niet te benaderen aangezien de krijtsteen poreus is, de kans bestaat dan ook dat het afbrokkelt.

Voordat je het terrein opgaat kun je de compleet nieuwe aankomst bewonderen samen met een uitleg wat er destijds heeft plaatsgevonden. Er is goeie parkeergelegenheid echter voor mensen die slecht ter been zijn is het een behoorlijk eind lopen naar de bezienswaardigheid. Het terrein zelf is ruim opgezet en de rots bij het strand, welke kenmerkend is voor Point du Hoc, is vanaf verschillende plaatsen van boven te zien.