Grieks eiland Santorini heerlijk genieten

Inleiding

Algemeen

Op een afstand van ongeveer 200 km ten zuidoosten van het vaste land, gelegen tussen de eilanden Ios en Anafi, ligt het zuidelijke eiland van de Cycladen Archipel. Dit is Santorini een eiland van 76 km².

Stappen

Santorini

Dit eiland is ontstaan nadat een voormalige enorme vulkaan (liggend in de zee) uit elkaar is gespat, waarna alleen de randen van de vulkaan nog maar boven water uitsteken. Santorini vormt één van die kraterranden.

Het eiland heeft ongeveer 10.000 inwoners, beschikt over een eigen luchthaven en de witte huisjes op het eiland vormen een fraai zicht ten opzichte van de zwarte lava. Doordat ook de stranden zwart zijn, zijn deze (onder andere Kamari, Baxedes, Ammoudi, Monolithos en Armeni) zeer opvallend.

Santorini heeft zijn eigen wijn, namelijk “Vinsanto”. “Fava” (puree van speciale bonen), “witte aubergines” en de “tomatokeftedes”(gehaktballen in tomatensaus) zijn de lokale specialiteiten.

Geschiedenis van het eiland

3000 v. Chr. was er al bewoning op het eiland, waarvan in Akrotiri archeologische vondsten zijn gedaan. De voormalige naam van het eiland was “Stroggili” (cirkelvormige), want voor de grote vulkaanuitbarstingen was het eiland namelijk rond.
2000 v. Chr. gingen de eilandbewoners handelsbetrekkingen aan met Libië, de fresco’s in Akrotiri herinneren hier nog aan. De jonge visser met blauwe en gele vissen is een typische fresco in Minoïsche stijl.
1500 v. Chr. een vulkaanuitbarsting zorgt voor de huidige vorm (halve maan) van het eiland, door de uitbarsting werd het middengedeelte van het eiland eruit geblazen. Maar liefst een laag lava van 60 meter dik maakt een einde aan elke vorm van bewoning op het eiland. De enige vorm van landbouw op het eiland is heden ten dage de druiventeelt en wijnbouw.
In de 8e eeuw v. Chr. komen de Doriërs onder leiding van Thira naar het eiland. Tot op heden wordt Santorini ook (door de Grieken zelf) nog heel vaak “Thira” genoemd.
Rond de 13 eeuw nemen de Venetianen de macht over en hernoemen het eiland Santorini, een afgeleide van Agia Irini. Dit is de beschermheilige van het eiland.
In 1354 verwoesten de Venetianen het eiland
In 1397 wordt het eiland wederom verwoest, tijdens de verovering van de Turken.
Vanaf 1597 is de macht van het eiland in Turkse handen
In 1821 wordt het eiland onderdeel van Griekenland
In 1956 vindt een grote aardbeving plaats waarbij de hoofdstad Fira wordt verwoest. De stad is gelukkig weer herbouwd.

Fira

De hoofdstad van Santorini (gesticht eind 18e eeuw op de rand van de vulkaan) is te bereiken vanuit het havendorpje Skala (ruim 270 meter onder Fira). Er loopt een oud ezelspad van ruim 575 treden naar de stad dat lopend, per kabelbaan of met een ezeltje te bereiken is. In het stadje wonen momenteel nog geen 2.000 mensen. Er zijn vele koepelkerken en skaftá (oftewel grotwoningen). Het is genieten op een terrasje van de ondergaande zon. Omdat Fira op een heuvel ligt is er een schitterend uitzicht over het water en over de andere eilandjes.

Archeologisch museum: gelegen tegenover het station, voor de kabelbaan naar de haven. Hier is een grote collectie 7e eeuw aardewerk ondergebracht alsmede de prehistorische vondsten, zoals Cycladische beeldjes, Attische vazen met zwarte figuren, en vondsten uit Akrotiri en Mesa Vuono.

Agios Minas kerk: een wereldberoemde blauwe koepelkerk die dateert uit de 18e eeuw. De witte klokkentoren dateert uit de 18e eeuw. De kerk met zijn fresco’s en zwart/witte vloer is een zeer geliefde locatie (niet alleen bij de Grieken) om in het huwelijk te treden.

Megaro Gyzi: het museum met foto’s van voor de aardbeving van 1956 en manuscripten uit de periode van de 16e tot 19e eeuw.

Agios Stylianos: Een orthodoxe kathedraal daterend uit 1827 in okerkleur met twee klokkentorens en zijn muurschilderingen van Christoforos Asismis.

Ia

Dit dorpje op afstand van iets meer dan 11 km ten noordwesten van Fira wordt ook wel Oia genoemd. Een traditioneel dorp van nog geen 500 inwoners met kleine huisjes die in de rots gebouwd zijn. De kleur van de woningen is wit, blauw of okergeel. De straatjes zijn smal. In dit dorp zijn veel kerken (ook met blauwe koepels), grotwoningen en het Maritiem Museum van het eiland. Het bekendste is Ia vanwege zijn schitterende ligging om de zonsondergang te bewonderen.

Akrotiti

Dit dorp met zijn ruim 350 inwoners is het toneel geweest van de archeologische opgravingen, waar vondsten gedaan zijn die dateren uit de Minoïsche tijd. In 1967 was het professor Spyridon Marinatos die de oude Minoïsche stad blootlegde, waar ook de inmiddels beroemde muurschilderingen (en keramische potten) werden ontdekt. In de Minoïsche tijd was het dorpje een stad met huizen die twee of drie etages hoog waren.

Thira

Deze antieke stad ligt op een afstand van ongeveer 11 km ten zuidwesten van de hoofdstad. Hier zijn restanten te vinden uit de stad Thira uit het Dorische tijdperk, waarvan de meeste ruïnes ruim 2300 jaar oud zijn (sommige nog ouder). Er is een basilica, de agora en een theater te zien, alsmede restanten van vroegere woningen.

Enkele andere van de vele interessante bezienswaardigheden van het eiland zijn:

Imerovigli: Het hoogstgelegen dorp van het eiland

Perissa: Een langgerekt zwart zandstrand

Ammoudi: Een haventje waar boten gemaakt worden

Palaia Kameni: Een eilandje met bronnen en warme modderbaden

Anafi: Een eilandje met oude opgravingen