Grieks eiland Ios is óók schitterend

Inleiding

Algemeen

Een eiland dat behoort tot de Griekse Zuidelijke Cycladen eilanden is Ios, een eiland dat door de lokale bevolking vaak Nios wordt genoemd. Zoals zoveel eilanden die behoren tot Griekenland heeft ook dit eiland zijn eigen verhalen. Gezien de bekendheid van het uitgaansleven op Ios is het een waar vakantieparadijs voor jongeren, maar steeds meer gezinnen bezoeken het eiland.

Stappen

Ios

Ios is het eiland waar volgens overlevering Homerus begraven ligt. Volgens de historici Stravon, Pausanias en Herodotus zijn er bewijzen dat Homerus ook gestorven is op het eiland, het geboorte eiland van zijn moeder Klymeni. Ieder jaar wordt op 15 mei het feest “Omiria” gevierd, het Homerusfestival. Er wordt dan een vlam gedragen naar zijn graftombe (bestaande uit een plaat met Griekse tekst en veel stenen) in Plakoto.

Ios is een klein eiland (met ongeveer 2.000 inwoners) dat ligt tussen Santorini, Paros en Naxos in de Zuid Egeïsche zee. Waarschijnlijk komt de naam van het eiland van het Griekse viooltje (Ion), gezien de vele viooltjes die in het voorjaar in bloei staan op het eiland. Het eiland is bergachtig, de hoogste berg is bijna 715 meter. Ten tijde van het Ionische tijdperk stond het eiland vol met eikenbossen. De Ioniërs kapten de bomen om het hout te gebruiken voor de scheepsbouw. Sinds die tijd is het eiland dor en werden de bewoners afhankelijk van de visvangst. De kust is bergachtig, waar meer dan 400 kapellen te vinden zijn en fijne zandstranden.

De hoofdstad van het eiland heeft de gelijknamige naam als het eiland, alhoewel het ook wel een Chora wordt genoemd. De oppervlakte van het eiland is 108 km². Het ligt, in het westen aan de kust, gebouwd in een halve cirkel rond een heuvel en heeft schitterende witte huisjes en smalle straatjes. De haven, Gialos (ook wel Ormos), van het eiland ligt ten noordwesten van de hoofdstad.

De specialiteit van het eiland is Myzithra een romige kaassoort.

Bezienswaardigheden

Ios: Op het hoogste punt van de hoofdstad liggen de ruïnes van een Middeleeuws kasteel Marco Crispi (uit 1400) en van de Aghios Nicolaos kapel, beiden uit het Ventiaanse tijdperk, tevens staan er restanten van 12 windmolens. Op de heuvel waaromheen de stad is gebouwd staan drie kerken. Deze hadden de functie om de stad te beschermen tegen piraten. Het stadje met zijn labyrint van straatjes bezit meer dan 50 barretjes. Een bezoek aan het Archeologische- en Volkenkundige Museum is een aanrader.

Mylopitas: Deze stad ligt op een kleine afstand ten zuiden van Ios en ten oosten van Gialos. Eigenlijk is Mylopitas alleen maar bekend vanwege het 1 km lange strand dat het heeft, waaraan 2 campings liggen. Het wordt gezien als het beste strand van het gehele eiland.

Psathi: Een dorp met een fijn zandstrand. Pas in 2003 werd een asfaltweg aangelegd waardoor het isolement van het dorp werd opgeheven. Voor die tijd was het alleen bereikbaar via een pad dat 15 km lang was. Vanaf de asfaltweg kijkt men naar de kliffen van Ikaria.

Plakotos: In de omgeving staat een Hellinistische Psaropyrgos toren. De stad zelf dateert uit het tijdperk van de Ioniërs. In de loop van de tijd is de stad afgeschoven van de rotsen. Wel is de ingang van de graftombe van Homerus bewaard gebleven.

Overige bezienswaardigheden: In de buurt bij Palaiokastro staat een verwoeste Venetiaanse burcht. Aan de voet van deze ruïne ligt het naaktstrand Agia Theodoti. In Kaolisanaoi is het Museum voor Moderne Kunst, het “Drot Gaiti”. Het Kalamos klooster is sinds kort weer bewoond door monniken. Het 18e eeuwse klooster is open voor bezichtiging.

Stranden: Yialos gelegen bij de haven. Koubara meet 300 meter en er is mogelijkheid tot het boeken van kamers. Manganari is verdeelt in 5 stranden met zand of kiezelsteen. Tzamaria heeft een fijn en stil strand.

Geschiedenis van het eiland

Archeologische vondsten hebben aangetoond dat het eiland al bewoond is geweest sinds de vroege Cycladische periode.

Rond 1050 v.Chr. kwamen de Ioniërs naar het eiland
In 338 v.Chr. vond de slag om Cheroneia plaats en kwam het eiland onder beheer van Macedonië.
In 315 v.Chr. herwon het eiland zijn onafhankelijkheid en werd een gelijkwaardig lid van de “Islanders Community”.
In de tweede eeuw v.Chr. bezette de Romeinen het eiland en verklaarde het tot hun “Provincia insularum”. Het eiland werd gebruikt als plaats voor verbanningen.
Daarna kwam het eiland nog onder beheer van onder andere de Byzantijnen, Fransen, de Kruisridders, de edele familie Crispi en de Turken.
Op 10 maart 1829 werd het eiland definitief een deel van Griekenland.