Willem van Oranje en zijn 4e vrouw Louise de Coligny

Algemeen

Willem van Oranje is bijna 50 jaar oud wanneer zijn 3e vrouw overlijdt. Hij is net herstellende van een aanslag op zijn leven. In de ban gedaan door Filips II en een prijs op zijn hoofd besluit Willem toch nog een keer in het huwelijk te treden. Dat hij geld nodig heeft voor zijn veldtochten is overduidelijk. Zijn vierde bruid is Louise de Coligny.

Louise de Coligny

Op 23 september 1555 wordt Louise de Coligny geboren, de enige dochter van Gaspard de Coligny (een vooraanstaande protestant en hugenotenleider) en Charlotte de Laval. Haar ouders behoorden tot de bovenlaag van de Franse aristocratie. Louise had nog één oudere en drie jongere broers.

Wanneer Louise 17 jaar is treed zij op 26 mei 1572 in het huwelijk met Charles de Teligny een militair en diplomaat. Op 24 augustus 1572 ten tijde van de Bartholomeüsnacht worden zowel haar vader als kersverse echtgenoot vermoord. Louise vlucht eerst met haar stiefmoeder (Jacqueline d’Entremonts) naar Savoye, maar toen Jacqueline gevangen werd genomen vluchtte ze naar Zwitserland. Pas in 1976 ging ze terug naar Frankrijk.

Het huwelijk tussen Willem en Louise

Willem van Oranje vroeg Louise ten huwelijk zonder dat zij elkaar ooit hadden ontmoet. Nadat de Franse koning toestemming had gegeven werd het huwelijk op 12 april 1583 voltrokken in Antwerpen. Willem hoopte door dit huwelijk enige steun in Frankrijk te vinden. De Franse afkomst van Louise maakte haar niet geliefd in het land van haar nieuwe echtgenoot.

Ondanks dat het huwelijk niet lang duurde, Willem werd vermoord op 10 juli 1584, was het wel een gelukkig huwelijk. Er werd zelfs een zoon geboren, namelijk:

  • Frederik Hendrik, 19 januari 1584 – 14 maart 1647. Hij volgde op 23 maart 1625 zijn halfbroer Maurits op als stadhouder. Datzelfde jaar trouwde hij op 4 april met Amalia van Solms, hofdame van Frederik V van Paltz. Samen kregen zij twee zoons en zes dochters.

De dag dat Willem werd vermoord was Louise aanwezig toen de schoten werden gelost door Balthasar Gerard. Wanneer Willem naar zijn vrouw had geluisterd, had deze moordaanslag misschien voorkomen kunnen worden. Zij had haar man namelijk gewaarschuwd voor Balthasar, omdat zijn gezicht haar niet aanstond.

Haar leven na de dood van Willem

Nadat zij voor de tweede keer als weduwe achterbleef verkreeg zij, naast de zorg voor haar zes maanden oude zoon, ook de voogdij over vier van de zes dochters uit het derde huwelijk van Willem van Oranje.

Na de dood van Willem raakte zij bevriend met Johan van Oldenbarnevelt, de directe opvolger van Willem van Oranje. In eerste instantie werken Van Oldenbarnevelt en de oudste zoon van Willem, Maurits, goed samen. Pas na 1600 kregen zij de eerste onenigheden. Op 29 augustus 1618 pleegt Maurits een staatsgreep, waarbij hij Van Oldenbarnevelt liet arresteren. Op 12 mei 1619 wordt hij wegens hoogverraad ter dood veroordeeld en een dag later geëxecuteerd.

De avond voor de executie probeert Louise om met Maurits te praten en hiermee de executie te voorkomen. Dit is tevergeefs, Maurits luistert niet en laat het vonnis voltrekken. Vanaf dat moment vertrekt ze begin 1620 voorgoed naar Frankrijk. Hier verbleef ze bij de koningin-moeder Catharina de Medici. Op 13 mei 1620 sterft Louise na kort ziek geweest te zijn. Haar lichaam is bijgezet in het praalgraf van Willem in Delft.

Andere artikelen

Zie ook over het leven van Willem van Oranje: