De multiculturele samenleving van Nederland
Hoe is de multiculturele samenleving ontstaan?
Nederland was vlak na de Tweede Wereldoorlog een emigratieland. In ons land was er destijds niet veel vertrouwen in de toekomst en daarom zochten veel landgenoten hun geluk elders. Canada, Australië, Nieuw-Zeeland of de Verenigde Staten werd hun nieuwe vaderland.
Later veranderde Nederland in een immigratieland. Er kwamen immigranten uit (voormalig) Nederlandse grondgebieden: Indonesië, Suriname en de Nederlandse Antillen vanwege dekolonisatie of om een toekomst in Nederland op te bouwen. Uit het zuiden van Europa Italianen, Spanjaarden en Portugezen omdat Nederlandse bedrijven werknemers nodig hadden. Later kwamen er werknemers uit Turkije en Marokko bij. Zij kwamen in eerste instantie om hier te werken en dan terug te gaan naar eigen land. Daar is voor veel mensen niets van terecht gekomen. Gezinshereniging bracht nog meer immigranten naar Nederland. Inmiddels wonen er heel wat nieuwkomers, waaronder vluchtelingen, in ons land en kunnen we spreken van een multiculturele samenleving.
Wat is een multiculturele samenleving?
In een multiculturele samenleving wonen meerdere etnische groepen naast elkaar. Je kunt zo'n samenleving ook multi-etnisch noemen. Een andere opvatting (normatieve opvatting) is, dat verschillende etnische groepen gelijke kansen hebben op sociaal en politiek gebied, zonder of gedeeltelijk hun culturele identiteit op te moeten geven. Die laatste opvatting heerst in Canada. Daar heeft elke etnische groep het recht de eigen cultuur te bewaren en te ontwikkelen. In Canada zijn van de 33 miljoen inwoners er 5 miljoen die in een ander land geboren zijn. Jaarlijks worden er nog 250.000 immigranten toegelaten en men selecteert “aan de poort”.
Autochtoon/allochtoon
Autochtonen zijn personen van wie beide ouders in Nederland zijn geboren. Het eigen geboorteland kan een ander land zijn. Dus, iemand die in Turkije is geboren en de ouders hebben allebei Nederland als geboorteland is autochtonen.
Allochtonen zijn personen waarvan minstens één ouder in het buitenland is geboren. Dus als je vader in Nederland geboren is en je moeder in Spanje dan ben je allochtoon.
Westers/niet-westers
Er worden westerse en niet westerse allochtonen onderscheiden. Om westers allochtoon te zijn is het niet nodig dat één van je ouders in een land is geboren dat in het westen ligt. Buiten Europa en Noord-Amerika tellen ook ver oostelijk gelegen landen als Japan, Indonesië en Oceanië mee.
Niet-westerse allochtonen hebben tenminste één ouder die in Afrika, Azië (met uitzondering van Japan en Indonesië), Latijns-Amerika is geboren kinderen waarvan tenminste één ouder in Suriname of op de Antillen in geboren zijn niet-westerse allochtonen.
Een voorbeeld: Willem-Alexander is een westers allochtoon en Maxima een niet-westers allochtoon.
De cultuurshock
Immigranten krijgen na een tijdje door dat aansluiting krijgen met de bewoners van hun nieuwe land toch niet zo gemakkelijk gaat als ze hadden verwacht. Ze begrijpen niet alles en worden zelf vaak ook niet begrepen. Ze gaan zich steeds onzekerder voelen en krijgen heimwee naar hun oude vertrouwde land (de cultuurshock). Sommigen kunnen ziek van heimwee worden. Als na verloop van tijd de zaken voorspoediger gaan lopen, zal er een nieuw evenwicht ontstaan en past men zich aan de nieuwe situatie aan. Dit noemen we acculturatie. Echter, sommigen blijven in de cultuurshock.
Integratie
Het begrip integratie wordt vaak in die zin gebruikt als zouden nieuwkomers zich aan moeten passen aan de Nederlandse gebruiken, normen en waarden. Echter, met integratie wordt wederzijdse aanpassing bedoeld. Eenzijdige aanpassing, vrijwillige of gedwongen, is assimilatie. De cultuur van een groep nieuwkomers verdwijnt dan geheel in de dominante cultuur. We moeten verschillen respecteren omdat niet onze afkomst telt, maar onze betrokkenheid bij de maatschappij.
Conclusie
Binnen de ontvangende samenleving bestaan er verschillende houdingen ten opzichte van nieuwkomers. Er zijn mensen die enthousiast zijn over de verrijking van van de samenleving met nieuwe culturen. Anderen zijn wat gematigder. Zij vinden dat culturen naast elkaar kunnen bestaan, maar dat nieuwkomers zich meer aan de Nederlandse cultuur moeten aanpassen. Vooral wanneer ze in contact met autochtonen komen. Echter, een grote groep is tegen een multiculturele samenleving. Negatieve uitspraken en, erger nog, haat is het gevolg. Die negativiteit wordt vaak door angst voor het onbekende ingegeven. Daarom zou het goed zijn om wat meer over elkaar te weten te komen. Nederland heeft nou eenmaal een multiculturele samenleving en als we ECHT samen leven, krijgt het leven kleur.
Leestip:
http://www.leerwiki.nl//cultuur/volkeren/volkenkunde/33342/cultuur-is-meer-dan-je-denkt/