Jezelf invriezen om eeuwig te leven
Het eeuwige leven
We dromen allemaal van het eeuwige leven, maar eigenlijk bedoelen we dat we eeuwig jong willen zijn. Hoewel de wetenschap de voorbije decaden enorme stappen voorruit gezet heeft, zijn we echter nog lang niet toe aan de eeuwige jeugd. Dat neemt niet weg dat men hoopvol kan zijn naar de toekomst. Steeds meer en meer laat men stamcellen, zijn hoofd of zijn hele lichaam invriezen in de hoop terug tot leven gewekt te worden wanneer de technologie op punt staat. Is dit wel realistisch?
Cellen invriezen
Net zoals ons voedsel wat fletser uit de diepvries komt dan toen het vers was, zo vergaat het alle levende organismen. Nochtans is men er reeds in geslaagd om cellen in te vriezen en succesvol te ontdooien. Onze cellen zitten boordevol met water dat kristaliseert en uitzet wanneer het bevriest. Deze vaste structuur kan de cel beschadigen. Om dit te verhinderen wordt eerst een antivriesmiddel toegevoegd aan de cel waardoor ze lagere temperaturen kan verdragen. Dan wordt de cel zeer snel afgekoeld. De temperatuur zakt binnen de seconde tot −196 °C, het kookpunt van vloeibare stikstof. Hierdoor krijgt het water geen kans om kristallen te vormen, en bevriest het zonder de celstructuur te beschadigen. Men bewaard reeds: Spermacellen, Bloedcellen, Eicellen, Tumorcellen, Stamcellen.
Weefsels invriezen
Men slaagt erin om ook stukjes weefsel in te vriezen, maar een limiterende factor is het contactoppervlak met de buitenwereld. Wanneer deze niet groot genoeg is, zullen de cellen niet voldoende snel afkoelen. Grotere stucturen zoals een hoofd of een volledig lichaam kunnen dus nog niet succesvol bewaard worden. Er is nochtans een hele beweging ontstaan, de cryonisten, die optimistisch is over de toekomst en zichzelf toch laten invriezen. Bedrijven spelen hier op in en bieden vriesruimten aan. De cryonisten sluiten een levensverzekering af die de kosten moeten dekken. Hoewel er geen vooruitzichten zijn op een succesvolle ontdooiing, redeneren zij dat een kleine kans beter is dan geen kans.
Stamcellen invriezen
Wat wel zinnig is, is het invriezen van stamcellen. Het nederlandse bedrijf Cryogenics is actief in 28 europese landen en vriest stamcellen van pasgeborenen in die ontrokken zijn uit het bloed van de navelstreng. Deze stamcellen kunnen uitgroeien tot eender welke andere cel, waardoor men nieuwe, maar lichaamseigen, weefsels kan laten groeien. Deze techniek is veelbelovend, en wordt reeds succesvol toegepast in medische therapieën. Bot- en zenuwcelregeneratie behoort tot de mogelijkheden.
Invriezen voor later?
Stamcellen en eicellen worden ook gebruikt voor het kloneren. In plaats van je hele lichaam in te vriezen, loont het om te hopen dat je later gekloond wordt, in plaats van opnieuw ontdooit. Maar ook deze tak van de wetenschap staat nog niet op punt, en men stuit niet alleen op technische bezwaren, maar ook ethische dilemmas. Hoewel het invriezen om te kloneren nog geen bewezen techniek is, is de zoo van San Diego reeds begonnen met het invriezen van DNA, eicellen, sprema en embryos van bedreigde diersoorten.
Invriezen in de natuur
Zoals wel vaker, blijkt de natuur de wetenschap voor te zijn. In de Himalaya vond men eencellige organismen die in staat zijn de vrieskou te overleven door zich te laten invriezen. Deze eigenschap wordt cryptobiose genoemd, en stelt hen in staat lange periodes te overbruggen, wachtend op betere omstandigheden. Ze drogen bijna volledig uit, maken zelf hun antivriesmiddel aan en vertragen hun metabolisme tot 0,01% van het normale niveau. In deze conditie kunnen ze de meest extreme omstandigheden overleven, zelf het vacuum van de ruimte.