Alimentatie verschuldigd na wettelijke samenwoning

Wat is wettelijke samenwoning?

Wettelijke samenwoning is één van de twee in België wettelijk erkende samenlevingsvormen tussen personen. Conform artikel 1475. Ger. W. (Gerechtelijk Wetboek) is wettelijke samenwoning de toestand van samenleven van twee personen die zulke verklaring voor de ambtenaar van de burgerlijke stand hebben afgelegd. De wettelijke samenwoning is een relatie tussen mensen die niet is gebaseerd op een liefdevolle relatie. De relatie is als aseksueel te beschouwen en is niet gebonden aan de klassieke huwelijksbeletselen. Om deze reden kan wettelijke samenwoning tussen bijvoorbeeld een minderjarig stiefkind en een meerderjarige stiefouder. De wettelijke samenwoning staat tevens open voor personen van hetzelfde geslacht.

De wettelijke samenwoning vereist een verklaring op het gemeentehuis van beide personen. De samenwoning is vanaf dat ogenblik erkend en neemt vanaf de verklaring aan de gemeenteambtenaar reeds een aanvang.

Alimentatie na het einde van de samenwoning?

Men stelt zich vooraleer gaan samen te wonen vaak de vraag naar de gevolgen van de wettelijke samenwoning en dan vooral de gevolgen na de beëindiging van de samenwoning. De wettelijke samenwoning is namelijk zeer simpel te beëindigen door een verklaring aan de ambtenaar van de burgerlijke stand door één van de partners. De vraag van de samenwoners is dan ook volledig terecht.

De grootste bekommernis is veel vaak het feit of er na de beëindiging van de wettelijke samenwoning een alimentatie verschuldigd is aan de andere partner. Bij de andere wettelijk erkende vorm van samenleven (i.e. het huwelijk) is dit mogelijk aan de orde wanneer de ene partner na het einde van het huwelijk niet verder in de opgebouwde levensstandaard zou kunnen voorzien. Dit is eveneens het geval voor de gemeenschappelijke kinderen.

Bij wettelijke samenwoonst kan er echter geen sprake zijn van enige vorm van verplichte alimentatie aan de andere partner. De wettelijke samenwoonst omvat namelijk ook geen enkele financiële hulpverplichting jegens de andere partner. Wettelijke samenwoonst beschermt slechts de woning die de hoofdverblijfplaats van de samenwoners vormt. Verdere analogie met het huwelijk is niet aanwezig.

Ook indien de partner reeds kinderen heeft welke niet van jou zijn dien je na het verbreken van de wettelijke samenwoning geen alimentatie te betalen voor deze niet-gemeenschappelijke kinderen. De wettelijke samenwoning schept geen rechten in hoofde van derden (de kinderen in zulk geval). Men is nooit verplicht om alimentatie te betalen voor kinderen die niet van jou zijn. Uiteraard mag je dit wel vrijwillig doen teneinde een affectieve band met de kinderen (of de partner) te behouden. Let in zulk geval wel op dat er een natuurlijke verbintenis kan ontstaan waardoor door herhaaldelijk zulke bijdrage te doen aan de kinderen, zij hierdoor een eigen recht krijgen op jou betalingen! Maak dus steeds een voorbehoud voor het ontstaan van een natuurlijke verbintenis bij zulke betalingen.

Alimentatie verschuldigd door een samenlevingscontract:

Hoewel de wettelijke samenwoning in se geen rechten doet ontstaan op dit vlak, is het wel mogelijk dat er een en ander werd bepaald in het optionele samenlevingscontract. Dit is een overeenkomst die tussen de samenwoners werd opgesteld teneinde hun onderlinge rechten en plichten met betrekking tot de samenwoning te regelen. Hierin nemen de partijen uiteraard op wat hun belieft. Indien men verkiest om een alimentatierecht toe te kennen aan de een of de andere partner na de beëindiging, dan is dit perfect mogelijk.

Neem in elk geval contact met een advocaat vooraleer je zulke overeenkomsten gaat ondertekenen. Hou er nl. steeds rekening mee dat tussen partijen een overeenkomst geldt als wet. Pacta sunt servenda.