Blinkt goud dan toch niet altijd

Inleiding

Onweerstaanbare aantrekkingskracht

Goud oefent vandaag nog steeds een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit op al diegenen die een appeltje voor de dorst willen opzij leggen. Dit geldt even goed voor dié beleggers die hun geld zo vlug én stabiel mogelijk willen laten renderen.

Maar, wat moet een belegger aanvangen in perioden van pessimistische ,economische vooruitzichten zoals we die nu al enige tijd beleven? Velen van hen kiezen ook vandaag nog steeds overtuigend voor het beleggen in goud, maar is dat wel zo een verstandige beslissing? Biedt dit edel metaal wel écht zoveel financiële zekerheid dan meestal wordt voorgesteld? Is het werkelijk zo dat de prijs van het goud alleen maar de hoogte in gaat en dan zeker in periodes van economische zwakte?

Stijging met ruim 400 procent in één jaar

Als gevolg van de verschillende ,opeenvolgende recordkoersen van de jongste jaren, dromen vele beleggers van waanzinnige superwinsten bij hun beleggingen, in het tot eenieders verbeelding sprekende goud. Maar is dat werkelijk ook zo? Als we de naakte cijfers mogen geloven, wel. In een tijdspanne van amper tien jaar tijd, steeg de goudprios met maar liefst vierhonderd procent. Dit cijfer staat in schril contrast met het rendement van de aandelen, dat in dezelfde periode zelfs in de rode cijfers ging. Maar elke (gouden)medaille heeft echter ook steeds een keerzijde, en dat is ook hier niet anders. Op lange termijn verliest goud inderdaad heelwat van zijn glans. De jongste twintig jaar verdrievoudigde de prijs van het edel metaal. Daartegenover staat echter de index van de vijfhonderd grootste Amerikaanse bedrijven. Deze ging, in dezelfde periode, met maar liefst 350 procent de hoogte in. Vergelijken we met de prestaties van de laatste dertig jaar, dan blijft er van de gouden glans weinig of niks meer over. Terwijl de goudprijs de voorbije dertig jaar verdubbelde, steeg de index van de top 500 der grootste Amerikaanse bedrijven met... 2300 procent. Ondanks de verschillende, economische én finaciële crisissen, renderen de aandelen op lange termijn spectaculair beter dan goud.

Dat de prijs van het goud op lange termijn traag, maar gestaag de hoogte ingaat, is dus evenmin waar. Dertig jaar geleden bereikte de goudprijs een recordhoogte van 850 dollar. Daarna ging het sterk bergaf, om uiteindelijk op een stabiel niveau te blijven tussen zo'n 250 en 500 dollar.

Duurste edelmetaal

De voorbije decennia liet de goudprijs indrukwekkende records optekenen, maar toch is het beslist niét het duurste edel metaal ter wereld zoals zo dikwijls wordt beweerd. Die eer is inderdaad weggelegd voor rhodium, eveneens een edelmetaal dat vergelijkbaar is met platinum, en vandaag op de wereldmarkt maar liefst eens zo duur als goud. Rhodium is een heel hard edel metaal, met goede lichtweerkaatsende eigenschappen, dat hoofdzakelijk in de industrie en bij het vervaardigen van juwelen wordt gebruikt.

Wie aan goud denkt om te beleggen, denkt in de allereerste plaats ongetwijfeld aan goudstaven of aan gouden munten. Voor de échte beleggers zijn deze twee "gouden beleggingsvormen" echter al lang voorbij gestreefd én vervangen door fondsen die rechtstreeks de goudprijs volgen, de in beleggerskringen genoemde "trackers". Deze zijn voor de moderne beleggers veruit het belangrijkste instrument om te beleggen in goud. Vorig jaar belegde men voor maar liefst 17 miljard dollar in deze trackers, terwijl de teller voor goudstaven bleef staan op "amper" 5,5 miljard.

Veilig voor inflatie?

Vele beleggers zoeken hun toevlucht in goud, om zich op die manier te beschermen tegen een eventuele stijgende inflatie. Toch is het zeker niet altijd zo dat de prijs van het goud steeds deze inflatie volgt. Vraag dat maar eens aan de vele Amerikaanse beleggers, die bijvoorbeeld tussen 1987 en 2001 met een sterk dalende goudprijs kregen af te rekenen, dit terwijl de inflatie tijdens dezelfde periode maar liefst 3 procent bedroeg. Het tegenovergestelde is uiteraard even goed mogelijk. Zo bedroeg de inflatie in 1980 maar liefst 15 procent. De goudprijs steeg toen met 150 dollar, tot een voor die tijd recordwaarde van 800 dollar.