Inhoud en procedure versus relatie en emotie
IPRE
In de wereld van het interveniëren is het model inhoud, procedure, relatie en emotie bedoeld om te voorkomen dat je in een gesprek of relatie uitkomt in de situatie dat je niet meer met elkaar kunt praten. Het is dus bedoeld om de communicatielijnen open te houden. Maar je kunt dit model ook anders gebruiken. Zo valt bijvoorbeeld op dat inhoud en procedure sterker bij elkaar passen dan bij relatie en emotie. Terwijl relatie en emotie ook een paar vormen. Verder kun je het model ook bekijken vanuit waar mensen behoefte aan hebben en dan blijkt dat mensen behoefte hebben aan alle vier de factoren.
Mensen en IPRE
Mensen hebben volgen Maslow behoefte aan veiligheid, voeding, sociale interactie en persoonlijke ontwikkeling. Als de eerste twee behoeftes bevredigd zijn, dan komen de andere twee behoeftes aan bod. Je kunt echter ook zeggen dat mensen behoefte hebben aan inhoudelijke werkzaamheden, zodat ze het gevoel kunnen hebben dat ze weten wat ze doen. Dat lijkt sterk op de Maslow behoefte van persoonlijke ontwikkeling. Die inhoudelijke werkzaamheden willen ze uitvoeren in een gestructureerde omgeving, waarin procedures en regels duidelijk zijn. Zodat ze het gevoel hebben veilig te zijn. Verder willen ze dat hun inhoudelijke werkzaamheden bijdragen aan het leven van anderen, zodat ze het gevoel hebben een relatie met anderen te hebben. Iets wat sterk lijkt op de sociale behoefte die Maslow noemt. Tot slot willen ze plezier beleven aan hun inhoudelijke werkzaamheden, de procedures en de relaties.
Eigenlijk willen mensen dus alle elementen van inhoud, procedure, relatie en emotie ervaren in wat ze doen. Ook al is dat niet altijd mogelijk, omdat de ene mens inhoud ziet als het werk dat hij doet, terwijl andere de relatie ervaren als het inhoudelijke element van hun activiteiten. Er is dus regelmatig een discrepantie tussen wat mensen tot belangrijkste element van de vier elementen van het IPRE model bombarderen. Waarbij het vaak de soort relatie is, die bepaalt welk element het belangrijkste is. Zo vinden we bijvoorbeeld in zakelijke en professionele relaties het inhoudelijke element het belangrijkst. Terwijl we in een vriendschappelijke relatie de emoties het belangrijkste vinden. Toch geldt ook in al dit soort relaties dat de andere drie elementen een rol spelen, vaak een belangrijkere rol dan we bewust of onbewust willen weten.
In zakelijke relaties gelden vergelijkbare structuren. Zo gaat het vooral om de inhoud, maar dat gebeurt volgens specifieke procedures en er moet een relatie bestaan tussen de partijen. Je kunt dus niet zomaar iets doen voor een ander omdat jij dat leuk vindt.
IPRE en mensen
Het vervelende met inhoud, procedure, relatie en emotie is nu echter dat afhankelijk van de soort relatie mensen één element belangrijker maken dan de andere. Het gevolg is vervolgens dat ze zich tekort gedaan voelen. Want mensen hebben nu eenmaal de behoefte om op alle vier de elementen bevredigd te worden. Zoals we niet alleen willen eten omdat we honger hebben, maar
Op zo'n moment is het handig om met de ander in gesprek te gaan over wat jij belangrijk vindt en te komen tot een overeenstemming wat je beide belangrijk vindt. Maar daarvoor moet je wel open willen staan voor het feit dat de ander of de inhoud en procedures belangrijk vindt waar jij relaties en emoties belangrijk vindt. Anders sta je alleen maar tegenover elkaar en zul je geen gemeenschappelijkheid kunnen, waar je beiden aan wilt werken. Terwijl die gemeenschappelijkheid er wel is, want zelfs iemand die de relatie belangrijker vindt, vindt ook de inhoud belangrijk. In een zakelijke relatie is het tenslotte de inhoud die het mogelijk maakt om een relatie te hebben. Terwijl die zelfde inhoud leidt tot het hebben van een relatie. Je moet dat als beide partijen echter wel willen erkennen, om met elkaar tot overeenstemming te kunnen komen.
Conclusie
Het interventie model Inhoud, Procedure, Relatie, Emotie om beginnende communicatie en relatie conflicten te kunnen beheersen, kun je ook anders gebruiken. Je kunt het gebruiken om te begrijpen dat mensen in hun relaties met anderen altijd zoeken naar voldoening op aspecten als inhoud, procedure, relatie en emotie. Wat in zekere zin betekent dat je van het interventie model een model maakt om je te helpen te begrijpen dat je medemens hetzelfde wil als jijzelf, ook al klinkt het vaak niet zo als je met ze praat.