Waarom wordt klierkoorts ook kusziekte genoemd

Klierkoorts en kusziekte en ziekte van Pfeiffer

is een ziekte die veroorzaakt wordt door een virus: het Ebstein-Barr virus. Dit virus tast de witte bloedcellen aan waardoor het immuunsysteem verzwakt. Besmetting gebeurt door speeksel. Daarom wordt deze ziekte ook 'kissing disease' of 'kus(jes)ziekte' maar ook naar zijn ontdekker ‘ziekte van Pfeiffer’ genoemd. Kusziekte is zeer besmettelijk en er is een verband met kussen. Maar er zijn meerdere risico's!

Klierkoorts en speeksel

Als iemand in uw omgeving hoest of niest, kunt u op die manier ook in contact komen met speekseldruppeltjes en dus besmet worden. Ook moet u voorzichtig zijn met voorwerpen waarop speeksel voorkomt zoals fopspenen, speelgoed, tassen en glazen gebruikt door een besmet iemand. Van kussen is er dus zeker niet altijd sprake!

Wel zeer besmettelijk!

Keelpijn?

• Het virus is helaas zeer besmettelijk met als gevolg dat zowat iedereen klierkoorts kan krijgen. Nagenoeg iedere volwassene is drager van het virus. Gelukkig krijgt u maar éénmaal in uw leven klierkoorts, uitzonderingen daargelaten. Beroemdste slachtoffer in 2008: tennisser Roger Federer!

• En meestal op jonge leeftijd: de meeste besmettingen gebeuren bij kinderen tussen 1 en 4 jaar. Die hebben er dan niet meer last van dan van een verkoudheid of zelfs helemaal geen symptomen. Bij baby’s is er dus geen reden tot bezorgdheid en quarantaine is al helemaal overbodig. Het kan dus zijn dat iemand klierkoorts heeft gehad zonder het zelf te weten.

• Krijgt u echter klierkoorts op oudere leeftijd, vanaf de puberteit of ouder, dan bent u er wel ernstig ziek van. Mogelijke symptomen kunnen zijn: koorts, rillingen, hoofdpijn, gebrek aan eetlust, gezwollen keel, moeilijk slikken, keelpijn, spierpijn, vergrote milt en lever, gezwollen lymfeklieren, verhoogd aantal witte bloedcellen en vooral chronisch vermoeid zijn.

• Hoesten is geen symptoom van klierkoorts. Deze symptomen zijn variabel en hoeven niet steeds op te treden (dus ook geen koorts).

• Omdat deze symptomen ook bij griep en andere aandoeningen voorkomen, is de diagnose ‘klierkoorts’ niet eenvoudig te stellen. De benodigde speciale bloedtests om te weten of iemand al dan niet klierkoorts heeft, worden pas uitgevoerd als er al een vermoeden van klierkoorts is.

• In een vermoeiende of stressperiode is men vatbaarder voor het EBV-virus.

• De incubatietijd (dit is de tijd tussen de besmetting en de eerste ziektetekenen) varieert van 10 dagen tot 6 weken.

Genezing

Antibiotica hebben geen zin. Er volgt meestal een spontaan herstel, meestal na 2 weken tot 2 maanden.

De vermoeidheid kan wel maandenlang aanslepen. Veel rust is dan de boodschap!