Wat is een auto-immuunziekte
Wat is een auto-immuunziekte?
Het immuunsysteem ziet lichaamseigen cellen en stoffen als lichaamsvreemd aan. Je lichaam denkt dat het te maken heeft met vijanden en schakelt je afweersysteem in. Hierdoor gaat het immuunsysteem antistoffen tegen deze cellen en stoffen maken. Je lichaam valt zichzelf aan omdat je lichaam jou probeert te beschermen tegen zichzelf.
Wanneer het eigen afweersysteem je lichaam aanvalt is er sprake van een auto-immuunziekte. Dit kan bestaan uit het hele lichaam maar het kan ook een aanval zijn op een specifiek orgaan. Er zijn meer dan 80 ernstige auto-immuunziekten waarbij alle organen worden aangevallen.
Oorzaak en frequentie
Wetenschappers hebben nog niet precies kunnen achterhalen wat de oorzaak van een auto-immuunziekte is. Er is wel bekend dat het in bepaalde genen voorkomt. Er is dus een natuurlijke aanleg voor een auto-immuunziekte. Dit wel niet zeggen dat iedereen met een bepaald gen automatisch een auto-immuunziekte krijgt. Er zijn ook zogenaamde ‘triggerpoints’ die nog niet bewezen zijn maar waarvan men denkt dat het de ziekte wakker maakt. Een triggerpoint is bijvoorbeeld een zware infectie, stress, veroudering of hormonale veranderingen.
De ziekte komt meer voor bij vrouwen dan bij mannen. In Westerse landen en de Verenigde Staten komen auto-immuunziekten meer voor dan in andere landen. Geografie lijkt dus een rol te spelen maar de wetenschap is daar nog niet over uit.
Bekende auto-immuunziekten
De bekendste auto-immuunziekten zijn MS, diabetes, reuma en de ziekte van Crohn. Bij MS wordt het centrale zenuwstelsel aangevallen, het zenuwstelsel bestaat uit de hersenen, het ruggenmerg en de zenuwen. Hierdoor hebben patiënten met MS vaak moeite met bewegen. Bij de ziekte van Crohn zijn de darmen chronisch ontstoken. Dit veroorzaakt hevige buikpijn, diarree en ernstige vermoeidheid.
Diagnose
De diagnose van een auto-immuunziekte is vaak erg lastig te stellen. De klachten zijn soms vaag en lijken op meerdere ziekten. De patiënt moet vaak langs komen bij de arts om allerlei testen te doen. Door speciaal laboratoriumonderzoek, lichamelijk onderzoek en op grond van de verschijnselen probeert de arts een diagnose te stellen. Als de auto-immuunziekte in een vroeg stadium wordt herkend, krijgt de patiënt zware medicijnen om zo de ziekte te onderdrukken.
Behandeling
Mensen met een auto-immuunziekte moeten vaak hun hele leven medicijnen blijven slikken. Meestal worden er medicijnen voorgeschreven die ervoor zorgen dat de ontstekingen verminderen en om abnormale reacties van het afweersysteem te vertragen. Het nadeel van het laatste is dat de medicijnen ook het systeem onderdrukken om infecties te bestrijden. Hierdoor kunnen er ernstige bijwerkingen optreden.
De levensverwachting voor mensen met een auto-immuunziekte hangt af van de schade aan de weefsels en organen. Auto-immuunziekten zijn meestal chronisch, maar de symptomen kunnen vaak met medicijnen onder controle worden gehouden. In sommige gevallen kunnen ernstige complicaties optreden, zoals nierfalen.
Feiten
Hier nog enkele (schokkende) feiten:
- voor vrouwen tussen de 15 en 44 zijn auto-immuunziekten de vijfde doodsoorzaak.
- patiënten zien gemiddeld 4 artsen verspreidt over 5 jaar voordat de juiste diagnose gesteld wordt.
- meer dan de helft van de patiënten hoort voor die tijd dat de klachten ‘tussen de oren zitten’.
- 25% van de mensen met een auto-immuunziekte krijg later een tweede auto-immuunziekte erbij.
Handige link