Wat is Parkinson

De ziekte van Parkinson uitgelegd, behandeling Parkinson mogelijk?

Wat is Parkinson voor ziekte? Het is meer dan beven alleen. De ziekte van Parkinson is in essentie een hersenziekte, waarbij de zenuwcellen langzaam afsterven. In medische termen zeggen we dat Parkinson een progressieve neurodegeneratieve aandoening is van het extra-pyramidale systeem en basale kernen. Door degeneratie verdwijnt de neurotransmitter Dopamine, waardoor de gebruikelijke prikkeloverdracht van de ene naar de andere zenuwcel afneemt. Parkinson veroorzaakt ook schade aan het autonoom zenuwstelsel. Na verloop van tijd treden naast lichamelijke klachten ook allerlei psychische klachten op. Parkinson komt helaas veel te vaak voor. Een goede therapie is bij Parkinson zeker vereist om de kwaliteit van leven zo goed mogelijk te houden.

Behandeling van de ziekte van Parkinson ter verbetering van de kwaliteit van leven

Met de vergrijzing neemt ook de kans op de ziekte van Parkinson toe. De ziekte wordt niet als erfelijk gekwalificeerd en treft zowel mannen als vrouwen. De ziekte van Parkinson is momenteel helaas nog niet te genezen en we denken dat het nog niet kan worden voorkomen. De behandeling richt zich dan ook vooral op het wegnemen van de klachten, waarmee Parkinson gepaard gaat en het zo veel mogelijk verbeteren van iemands leefsituatie.

Hoehn en Yahr deden onderzoek naar Parkinson

Hoehn en Yahr hebben van het onderzoeken van de ziekte van Parkinson hun levenswerk gemaakt en daarbij veel van de ziekte in kaart kunnen brengen. Zij hebben een schema opgesteld. Volgens dit schema van Hoehn en Yahr kan het ziekteverloop in vijf stadia en fasen worden ingedeeld, waarbij elk stadium een progressie in het kenmerkende verloop van de ziekte weergeeft:

Fase I: In fase I ontstaan er storingen aan één kant van het lichaam. Meestal worden dan nog geen medicijnen toegediend, maar worden wel al bewegingsoefeningen gedaan.
Fase II: Er ontstaat een bilateraal beeld, verschijnselen aan beide kanten van het lichaam, zonder dat sprake is van evenwichtsstoornissen. Aan het einde van fase I wordt met de medicatie gestart. Het gaat dan om Amantamide.
Fase III: Bilateraal beeld met evenwichtsstoornissen, waarbij de patiënt nog wel zelfstandig kan functioneren. De medicatie wordt meestal uitgebreid met de toediening van medicijnen als Levodopa en Dopamine agonisten. Levodapa is bekend om zijn mogelijke bijwerkingen, zoals misselijkheid, braken, verwardheid en nachtmerries. Operaties worden alleen toegepast, wanneer medicijnen niet meer of onvoldoende helpen of zelfs niet meer te verdragen zijn.
Fase IV: De situatie is inmiddels zo verergerd dat de patiënt nu dagelijkse hulp nodig heeft. De medicatie wordt soms verder aangepast aan de omstandigheden.
Fase V: De degeneratie is zover voortgeschreden dat er sprake is ernstige invaliditeit. Afhankelijk van de individuele situatie wordt de medicatie verder aangepast.

Symptomen bij de ziekte van Parkinson

Afhankelijk van de progressie van de ziekte kunnen we vooral de volgende symptomen onderscheiden:

Hevig beven en trillen van arm, hand of been in ruste.
Stijve ledematen en spieren hebben. Dit doet zich vooral 's morgens voor, maar kan ook lang aanhouden gedurende de dag.
Veel minder mimiek in het gezicht hebben.
Moeite hebben met de fijne motoriek, waardoor de meer verfijnde zaken zoals het strikken van veters of het los maken van knopen aan hemd of jas moeilijk worden.
Men wordt veel trager in zijn motoriek.
Krom lopen en met kleine stappen vooruit komen.
Men is vaak depressief.
Men heeft moeite bij het slikken van voedsel en drank.
Men heeft spraakproblemen en concentratieproblemen hebben.
Er is sprake van een slechte stoelgang en mogelijk obstipatie.
Kwijlen komt veel voor.
Evenwichtsstoornissen hebben waardoor de patiënt niet meer kan lopen of zitten.

Meer info op de WIKI4YOU homepage