Een natuurlijke hulp bij osteoporose

Osteoporose

Steeds meer en meer mensen vertonen verschijnselen van botontkalking of osteoporose. Komt dit nu door de vergrijzing van de bevolking of door het onvolwaardig voedsel of misschien zelfs te weinig beweging en gebrek aan zonlicht en vitamines? Kan men het bestrijden door gezonder te leven en beter te bewegen, kunnen supplementen en vitamines bijdragen tot het bewaren van de botmassa?

Wetenschappelijk onderzoek

Als we aan botontkalking denken dan denken we meteen ook aan een tekort aan calcium, alhoewel wetenschappelijk onderzoek aantoont dan vitamine D3 zorgt voor sterkere beenderen. Deze vitamine maken we grotendeels aan door direct zonlicht en een heel klein beetje uit voeding, het is net deze vitamine die voor een groot deel de calcium en fosfor bepalen die opgenomen wordt door de darmen. In onze leefwereld is spijtig genoeg bij de meeste mensen een chronisch tekort aan vitamine D, en zeker in de koude wintermaanden. Ook zijn er groepen in onze samenleving die nauwelijks buiten komen, dan denken we aan bijvoorbeeld: rusthuizen, klinieken. In onze Westerse samenleving is onze voeding niet wat het zou moeten zijn, ze bevatten veel te weing vitamine D. Wat ook speelt is dat we te weinig vette vis eten, vette vis is nogthans een grote leverancier van vitamine D3. Komt daar ook nog eens bij dat de geraffineerde suikers in onze voeding een echte roof vormen op ons calcium- gehalte. Dus behoor je tot de risicogroep van osteoporose dan is het nemen van extra vitamine D3 zeker geen overbodige luxe. Aanbevolen wordt: minimum 1000 internationale units (IU) zou een start kunnen zijn om daarna geleidelijk aan op te bouwen naar 2000 IU per dag.

Vitamine K2

Soms denkt men dat men al heel lang alle weet heeft over elke vitamine, maar niks is minder waar. Zo heeft een team van Nederlandse en Japanse onderzoekers nog maar pas ontdekt dat er nog een heel belangrijke vitamine bestaat voor ons botstelsel, het gaat hier om de vitamine K2. Deze vitamine vindt men vooral terug in gefermenteerd voedsel zoals: yoghurt, kwark en zuurkool. Het onderzoeksteam heeft kunnen aantonen dat deze vitamine voor een deel aangemaakt wordt door een gezonde darmflora en dat dit heel belangrijk is voor de calcium- opname in ons bottenstelsel. Het calcium is nodig voor een mooi en gestructureerd botweefsel, vitamine K2 zou ook een goede invloed hebben tegen verkalking van slagaders. Dus nu weet men ook waarom zoveel mensen met botontkalking ook aderverkalking hebben, het meeste vitamine K2 vindt men terug in gefermenteerde soja.

Opneembare mineralen

Dus als men er goed over nadenkt dan komt men algauw tot het besef dat botontkalking een vitamine probleem is, maar daarnaast toch ook denken aan calcium, magnesium en zelfs zink een grote rol spelen. Dus moeten we gaan zorgen voor goede opneembare mineralen, een voorkeur zou er zijn voor citraten, oxalaten of gluconaten. Uit de veel gebruikte calciumcarbonaten en magnesiumoxide wordt er veel te weinig magnesium en calcium opgenomen.

Tot slot: Verklarende woordenlijst

Citraten zijn Citroenzuur: Dit is een zwak organisch zuur. Het komt in citrusvruchten voor en is een natuurlijk conserveermiddel en antioxidant. Daarnaast wordt het gebruikt om een zure smaak aan voedsel te geven. In de biochemie is het een belangrijke intermediair in de citroenzuurcyclus. Het is een voedingszuur met E-nummer E330.
Oxalaten: Oxaalzuur en afgeleiden komen voor in verschillende planten, met name rabarber en klaverzuring. Voedingsmiddelen die aanzienlijke hoeveelheden oxaalzuur bevatten zijn cacao, chocolade, de meeste noten,bessen, bonen en bieten. Ook komt het voor in peterselie en spinazie.
Gluconaten: Gluconzuur is een carbonzuur met zes koolstofatomen en vijf hydroxylgroepen. Het komt in de natuur voor in onder meer honing en wijn: het is een oxidatieproduct van druivensuiker (D-glucose). Het is een kleurloze kristallijne vaste stof, die zeer goed oplosbaar is in water. In neutraal water vormt gluconzuur het gluconaat anion; zoutenvan gluconzuur worden gluconaten genoemd. In zuur midden vormt gluconzuur door afsplitsing van water glucono-delta-lacton. Gluconzuur is niet giftig en gemakkelijk biologisch afbreekbaar, en heeft uiteenlopende toepassingen in de voedingsmiddelenindustrie, geneeskunde, cosmetica, bouwnijverheid en andere sectoren.
Calciumcarbonaat komt in de natuur veel voor als het mineraal calciet. Het sedimentair gesteente kalksteen en de metamorfe vorm hiervan, marmer, zijn grotendeels uit calciet opgebouwd. In de natuur is calciet meestal gedeeltelijk vervuild met magnesiumionen, die in het kristalrooster van calciet calciumionen kunnen vervangen. Een instabiele polymorf van calciet is aragoniet. Heel wat zeedieren gebruiken aragoniet om hun skelet op te bouwen. Nadat organismen met aragonietskeletten sterven,sedimenteert hun skelet. Via rekristallisatie wordt het aragoniet weer calciet. De minst stabiele vorm van Calciumcarbonaat is Vateriet. Deze zal in de natuur vrijwel niet te vinden zijn omdat de transformatie van Vateriet naar Calciet binnen een etmaal volbracht is.
Magnesiumoxide komt voor als het mineraal magnesiet en periklaas. De chemische formule is MgO. Magnesiumoxide is een wit poeder, dat onoplosbaar is in water. Als kristal is het kleurloos.

_{Bron verklarende woordenlijst: wikipedia}