Nekhernia is een vervelende aandoening

Een nekhernia is een vervelende aandoening die in de meeste gevallen vanzelf weer overgaat. Bij een nekhernia stulpt de tussenwervelschijf een stukje uit en dat kan op een zenuw of zelfs het ruggenmerg drukken. Hierdoor ontstaan pijnklachten en in het ergste geval uitvalsverschijnselen ofwel verlammingen. Met gedoseerde rust en beweging kan dit vanzelf overgaan. Bij een langere klachtenperiode of acute uitvalverschijnselen brengt een operatie vaak een oplossing.

Het halswervelkanaal in de nek bestaat uit zeven wervels. Hierin loopt het ruggenmerg, van waaruit de zenuwwortels ontspringen. Deze zenuwwortel bevindt zich vlakbij de tussenwervelschijf. Als de tussenwervelschijf daar juist gaat uitstulpen, steken de klachten van de nekhernia de kop op. Nekpijn, een uitstralende pijn naar de arm, soms zelfs met krachtverlies en een verminderde gevoeligheid in het verzorgingsgebied van de zenuw. De meest voorkomende klachten geven de tussenwervelschijven tussen de vijfde en zesde wervel en tussen de zesde en zevende wervel. Tussen de eerste en tweede wervel bevindt zich geen tussenwervelschijf, bij de anderen treden in mindere mate nekherniaklachten op.

Diagnose

De diagnose nekhernia is makkelijk vast te stellen via een MRI-scan. Ook een CT-scan toont de plek waar de zenuw letterlijk in de knel zit goed aan. Na de diagnose wordt in veel meer dan de helft van de gevallen een juiste mix van rust en beweging voorgeschreven, eventueel in combinatie met fysiotherapie om de lichaamshouding structureel te verbeteren. In een enkel geval is operatie noodzakelijk, waarna de patiënt na een korte herstelperiode weer alles kan doen wat hij voor de diagnose nekhernia ook deed.

De symptomen

Sommige mensen lopen jarenlang rond met een nekhernia, terwijl ze daar helemaal geen last van hebben. Anderen die er wel regelmatig last van hebben, ervaren dagelijks dat dit geen pretje is. Als bij hun de nekhernia de kop weer opsteekt, gaat dit vaak gepaard met hoofdpijn, pijn in de nek, zere schouders of een arm die moeilijk beweegt. Soms komen zelfs enkele spieren in de verdrukking, waardoor er tintelingen en een doof en prikkelend gevoel in de hand optreden. Bij een ernstige beklemming kunnen uitval- c.q. verlammingsverschijnselen optreden.

Hoesten en niesen

Tijdens hoesten, niesen en persen wordt de druk op het wervelkanaal en de daarbij behorende uitstulping van de hernia nog verder opgevoerd. Hierdoor kan de pijn –al dan niet tijdelijk- toenemen. Bij deze klachten kan het helpen om de hand van de zere arm op het achterhoofd te leggen en proberen te ontspannen. Zo wordt de druk op de wervelkolom automatisch minder en neemt de pijn ietwat af. Meestal verdwijnen de klachten en de bijverschijnselen van een nekhernia na een tijdje weer vanzelf.

In het meest ernstige geval kan een nekhernia aanleiding geven tot een beknelling van het ruggenmerg. Dit betreft dan wel een hernia die in het lagere gedeelte van de nek zit. Als dit het geval is, treden verlammingsverschijnselen aan de benen en andere gevoelsstoornissen op. Ook het last hebben van een plotselinge incontinentie –zowel van blaas als darmen- duidt op een intense beknelling. In dit geval is het zaak om zo snel mogelijk een specialist te raadplegen.