Inspanningsincontinentie is geen pretje

Deze vorm van incontinentie blijkt bij vrouwen erg populair te zijn. Populair in de zin van: er zijn vele soorten incontinentie maar deze vorm komt het meest voor. Geen enkele vrouw zit er natuurlijk op te wachten om het plassen niet meer onder controle te hebben. Moeders die nu op leeftijd zijn en kampen met incontinent zijn, schamen zich daarvoor. Komen mannen ook in aanmerking voor dit euvel?

Wat is inspanningsincontinentie eigenlijk?

In een ander artikel leggen we uit hoeveel vormen van incontinentie er wel zijn in deze wereld. Ik stond er versteld van! Daarom behandelen we in dit artikel alleen maar 'inspannings-incontinentie'. Zoals het woord zelf al voorspelt: ongewild urineverlies bij een inspanning. Ongewild en onverwacht urineverlies omdat er vooraf geen tekenen waren dat je daadwerkelijk moest plassen. Gevolg: je ziet de 'bui' letterlijk en figuurlijk niet aankomen en kunt er je dus ook niet op voorbereiden door tijdig naar het toilet te gaan want je hebt geen plasdrang. Wist je dat inspannings-incontinentie kan al vanaf je 20ste kan beginnen? Onnodig te zeggen dat hoe ouder je wordt, hoe groter het probleem wordt! Algemeen wordt aangenomen dat 1 op 3 tot 4 vrouwen worstelen met incontinent zijn bij een inspanning.

Hoe komt dat?

Het urineverlies wordt veroorzaakt door een verhoogde druk in de buikholte en als je dan ook nog eens gaat hoesten, tillen of een andere lichamelijke inspanning dan gaat het sluisje open!

De lichamelijke oorzaken?

1) Ontregeling van het ligamenten- en spierstelsel dat instaat voor de afsluiting van de urinebuis en een goede werking van de sluitspier. Eén keertje hoesten kan dan al genoeg druk op de sluitspier uitoefenen om de urinebuis te doen ‘lossen/leuren’. De controle valt (gedeeltelijk) weg en hup daar komt de urine in meer of mindere hoeveelheid.

2) De blaashals en de urinebuis worden ondersteund door de bekkenbodemspieren en de (voorste) vaginawand. Deze steuncombinatie zorgt ervoor dat de blaashals gesloten blijft als de blaas zich vult of als de druk in de buikholte en op de bekkenbodem verhoogt (bijv. bij een inspanning). Bij incontinentievoorvallen is die steun dusdanig vermindert dat de blaashals zich opent. Leuk is anders!

En de mannen?

Ook zij worden er niet van gespaard maar bij hen komt inspannings-incontinentie veel minder vaak voor. En dat is niet omdat ze lui zouden zijn of geen inspanningen meer zouden doen! Bij hen duikt het probleem meestal op na een behandeling voor prostaatproblemen.

Conclusie

Zoals gezegd: er zijn nog vele andere vormen van incontinentie. Zie daartoe het artikel: [Wat wil je weten over incontinentie]. Ook kun je op sommige websites een test doen welke incontinentiepatiënt jij bent. Maar of je daar nu vrolijker van wordt? Ik denk het niet!