Kroon in het gebit

Gebitsverzorging

Als het goed is onderhouden we ons gebit door niet te veel te snoepen, twee keer per dag te poetsen, te flossen en tandenstokers te gebruiken. Ook twee keer per jaar de tandarts bezoeken voor controle is een hele goede zaak om het gebit gezond te houden. De tandarts kijkt of er gaatjes in het gebit zitten en of er tandhalzen bloot liggen. In het geval dat er gaatjes of beschadigingen zijn gesignaleerd zal de tandarts de gaatjes repareren door op die plek te boren en te vullen. Bij kleine beschadigingen volstaat het polijsten van de tand of kies. Ook worden er op gezette tijden röntgenfoto’s gemaakt van het gebit. Met deze foto’s is het mogelijk om te zien of er in de kaak iets niet helemaal goed is. Verder is het een goede zaak om regelmatig naar de mondhygiënist(e) te gaan. Hij of zij kan poetsinstructie geven en/of het gebit grondig schoonmaken. Dat is belangrijk want er zal ondanks zorgvuldig poetsen tandsteen achterblijven. Dat kan een mondhygiënist(e) met zijn of haar instrumenten prima verwijderen.

Onbehandelbaar element

Ondanks al deze voorzorgsmaatregelen kan het gebeuren dat een tand of kies niet meer kan worden behandeld. In de vorige eeuw ging men dan al snel over tot het verwijderen daarvan. Als er meerdere elementen slecht waren, werd het complete gebit getrokken en kreeg men een kunstgebit aangemeten. Soms gebeurde dit al op jonge leeftijd. Mensen van plm. 30 jaar hadden soms al een prothese in hun mond. Tegenwoordig is dat gelukkig niet meer zo. Is er nu een tand of kies niet meer te redden dan kan de tandarts er een zogenaamde kroon op zetten. Deze kroon heeft in de meeste gevallen dezelfde kleur als het originele gebit en valt dus niet op tussen de andere tanden en kiezen. Voordat met de procedure wordt begonnen bekijkt een tandtechnicus welke kleur het dichtst het originele gebit benadert. Vervolgens moet men terugkomen om de oude kies klaar te maken voor het plaatsen van de kroon. Soms begint dat met het reinigen van het wortelkanaal. Dat gebeurt uiteraard onder verdoving. Dit om te voorkomen dat de zenuw onder de nieuwe kroon zou gaan opspelen. Daarna wordt er een afdruk van het gebit gemaakt, het zogenaamde ‘happen’. Ook van de andere kaak wordt een model gemaakt om ervoor te zorgen dat de te plaatsen kroon perfect aansluit bij de kiezen in de andere kaak. Hierdoor kan men een goede kroon maken die perfect aansluit op de kiezen die er naast staan. Dan wordt de kies zodanig gemodelleerd dat de kroon er gemakkelijk op te plaatsen is. Als laatste wordt er een noodkroon geplaatst. Hiermee is de eerste zitting afgelopen.

De kroon

Ongeveer twee weken later wordt de kroon geplaatst en vervolgens wordt er goed gecontroleerd of hij niet te hoog, te laag of scheef staat. Als het goed is kan men met de kroon in de mond gewoon eten, drinken en heeft men er geen enkele last van. Ook het aanzien van de mond is niet veranderd. Als er een kroon wordt geplaatst die vrij voor in de kaak zit, zal dat niet te zien zijn als men lacht of de mond wijd open doet. Soms kiezen mensen ervoor om een gouden kroon te laten plaatsen. Dit is uiteraard een kostbare behandeling en deze wordt niet vergoed. Een witte porseleinen kroon valt wel onder de vergoedingen van de meeste ziektekostenverzekeraars. Een kroon: Een prachtige oplossing voor wie nog niet aan een prothese toe is!