Pijnbestrijding tijdens de bevaling: De ruggenprik

Inleiding

In Nederland gebeurd het op zich nog niet zo heel erg veel, pijnbestrijding tijdens je bevalling, in landen zoals bijvoorbeeld Duitsland en Amerika is het zowat allerdaags dat vrouwen met pijnbestrijding bevallen, de bekendste is dan ook de ruggeprik.

De ruggenrug prik word ook wel epidurale pijnbestrijding genoemd, hierbij brengt de dienstdoende anesthesist een naald in tussen twee ledewervels. Door deze naald word er via een slangetje (ook wel de katheter genoemd) verdovende vloeistof gespoten. Tussen de opening van de twee wervels bevinden zich de zenuwen die naar de buik,bekken en de benen gaan. Door de zenuwen te verdoven word het gevoel in die omgeving verminderd. De ruggenprik kan er voor zorgen dat je de weeen verminderd of zelf haast niet meer voelt. Tijdens de voorbereiding op de ruggenprik krijg je een infuus voor extra vocht tevens word je ook aangesloten op een bewakingsysteem deze houd je hartslag, zuurstofgehalte en bloeddruk in de gaten. Ook word de hartslag van je kindje goed in de gaten gehouden.

Ruggenprik

Als de ruggenprik ingebracht word dien je je rug bol te houden, dit gebeurd meestal zittend maar wanneer dit niet meer zou lukken dan kan de ruggenprik ook al liggend ingebracht worden,daarbij moet de rug ook zo bol mogelijk gehouden worden. De anesthesist zal dan nu de plek bepalen waar de ruggenprik aangebracht moet worden, hierna word je rug erg goed ontsmet tegen eventuele infecties. Daarna word de aangewezen plek verdoofd d.mv een prikplek, dit kan een branderig gevoel geven. Maar van de ruggenprik die je daarna krijgt voel je haast dan niks meer. Het is van groot belang om je zo stil mogelijk te houden ten tijde van het aanbrengen van de ruggenprik. Doordat je tijdens een wee moeilijk stil kan zitten is het van belang tijdens de ruggenprik goed aan de anesthesist door te geven wanneer je een wee voelt opkomen. Via de naald word er een slangetje in je rug aangebracht en dan word vervolgens de naald verwijderd. Het slangetje word vastgeplakt en daarna kun je je weer vrij bewegen.

Na de ruggenprik

Nadat je de ruggenprik hebt gehad doet de anesthesist eerst een proefdosis om te kijken of de prik goed zijn werk doet. Daarna krijg je de echte verdoving. Het inwerken van de verdoving kan varieren van 10 tot 20 minuten. Als het pijstillende effect uiteindelijk bereikt is word je weer aangesloten op een machine die je in kleine beetjes verdovinsvloeistof toediend. tevens kun je zelf ook bepalen door op een knopje te drukken wanneer je wat extra verdoving nodig denkt te hebben.

Bijwerkingen van een ruggenprik

Tijdens de ruggenprik kun je last hebben van verschillende bijwerkingen, nadat de ruggenprik is uitgewerkt dien je hier geen last meer van te hebben.

Bijwerkingen kunnen zijn:

• Daling van de bloeddruk
• Verdoving van de blaas
• Rillingen
• Jeuk

De ruggenprik heeft op zich geen gevolgen voor je kindje omdat de vloeistof niet in je bloedbaan terecht komt. Daardoor hebben ze geen direct effect op je baby.

Eventuele complicaties van de ruggenprik

Tijdens of na een ruggenprik kunnen er compicaties optreden:

• Hoofdpijn: Doordat er tijdens het prikken per ongeluk het vliesje rondom het ruggenmergvloeistof word geprikt loopt de vloeistof weg en kan er hoofdpijn daardoor ontstaan.
• Bloed: Heel erg zelden wil het nog wel eens voorkomen dat er een bloeding onstaat waar het slangetje is aangebrongen.
• Infectie:Ook dit komt erg weinig voor, hierdoor kun je pijn krijgen in je rug.