Wat gebeurt er bij een waarneming

Inleiding

Waarnemen is alles wat je voelt, ruikt, hoort, proeft en ziet. Iedereen neemt op zijn eigen manier waar. Het doel van kunstenaars en schrijvers is vaak de mensen iets van de andere kant laten bekijken.

Bewuster kijken

Als je bewust op een andere manier naar dingen gaat kijken zul je ontdekken dat je dingen ontdekt waar je geen flauw benul van had. Je ontdekt dan dingen die je bij lange na nog niet wist. Sommige schrijvers kunnen hier hun inspiratie uithalen. De dingen die ze waarnemen schrijven ze op en laten het vaak even liggen. Als ze er later, na een tijdje, weer naar kijken denken ze het stukje tekst te kunnen gebruiken. Als je niet openstaat voor de wereld om je heen, is het ook moeilijker om je inspiratie te halen uit dat wat je waarneemd. Ze noemen dit ook wel je gevoeligheid en als je wil kan je dit zelf verder ontwikkelen. Je kunt het zien als een zoektocht naar jezelf. Onderweg kom je jezelf met al je emoties en gevoelens tegen. Door ze serieus te nemen leer je jezelf ook beter kennen.

Er zijn een heleboel schrijvers die gebruik maken van hun eigen gevoelens en emoties. Je zou dus kunnen zeggen dat schrijven een kwestie is van waarnemen en daarmee dus ook van gevoelens en emoties. Als je je eigen gevoelsleven goed kent, ken je uiteindelijk jezelf.

Selectieve waarneming

Iedereen maakt gebruik van selectieve waarneming. Dat wat je hersenen even niet kunnen verwerken aan indrukken van buitenaf kunnen we vaak negeren, zo goed en zo kwaad als dat gaat. Dit kun je zien als een beschermingsmechanisme dat gaat werken zonder dat je erbij na hoeft te denken. Dit lijkt als vanzelf te gaan. Voor de indrukken die niet belangrijk zijn, kunnen we ons afsluiten. Als we dit niet zouden kunnen, zouden we gek worden omdat we dan veel te veel prikkels binnen zouden krijgen. Alle prikkels die we teveel binnen krijgen en negeren worden opgeslagen in onze rechter hersenhelft. De rechter hersenhelft verwerkt deze overtollige prikkels op zijn eigen rommelige manier. Je linker hersenhelft probeerd ervoor te zorgen dat je niet overprikkeld raakt. Voor schrijvers kan de selectieve waarneming een groot nadeel zijn. Je bent snel geneigd als iets bekend is dingen als feiten te zien terwijl het is hoe jij het ervaart of ziet. Dit hoeft dan voor iemand anders nog niet zo te zijn. Dingen die nieuw voor je zijn, ben je al snel aan gewend waardoor je zelfs het nieuwste op een gegeven moment als normaal gaat beschouwen. Dat is met alles zo, mensen raken op een gegeven moment uitgekeken op het gebied van het bekende terwijl zelfs in het bekende nog dingen te zien zijn die je nog nooit eerder opgevallen zijn. Doordat dingen bekend worden voor de mensen gaan de mensen er minder goed naar kijken.

Stendhal- syndroom

Je linker hersenhelft zorgt ervoor dat je niet in een fantasiewereld leeft. In sommige gevallen heeft de linker hersenhelft hier tijdelijk even meer moeite mee. Het bestaat dat toeristen, overweldigd raken door die mooie nieuwe omgeving omdat ze het niet gewend zijn. Ze zijn dan even helemaal de kluts kwijt en dan kan hun linker hersenhelft er meer moeite mee hebben om dat weer goed te krijgen. Op bepaalde vakantie bestemmingen hebben ze daarom hiervoor speciale psychiaters die zich erin gespecialiseerd hebben.

Numineuze ervaring

Een numineuze ervaring lijkt een beetje op het Stendhal- syndroom. Je ervaard een numineuze ervaring als alles wat je waarneemt, in niets lijkt op hoe je dat normaal gesproken doet. Kinderen die nog niet kunnen praten, met name baby`s hebben hier ook wel mee te maken. Zo`n ervaring kan je dan heel erg overweldigen.

Naturalisme

Er word dan vanuit gegaan dat alles van te voren vaststaat. De afloop van een verhaal met realisme staat vanaf het begin al vast.

Realisme

Realisme is de werkelijkheid zo goed als dat kan beschrijven zoals hij is.