PRI therapievorm of manier van leven
Inleiding
PRI (Past Reality Integration)
PRI is meer een bewustzijnsleer dan een therapie. "Het uitgangspunt is dat het bewustzijn ons gevangen houdt in illusies. Die beïnvloeden ons enorm zonder dat we het doorhebben. Deze vorm van therapie zorgt ervoor dat je je eigen afweer leert herkennen, erkennen en leert om te draaien. Stapsgewijs leer je dit proces zelfstandig uit te voeren, doordat je dit de rest van je volwassen leven kunt blijven uitvoeren, kun je deze therapievorm zien als een manier van leven. Een manier van leven die je de kans geeft om op een prettige manier deel te nemen aan je leven in het NU!
Wat
Als kind komt het voor dat je emotionele behoeften niet worden vervuld. Als bescherming daartegen ontwikkelt het kind een aantal afweermechanismen. Deze zorgen ervoor dat je de pijn niet hoeft te voelen, waaraan je wordt bloot gesteld. PRI is gebaseerd op drie pijlers: cognitie, gedrag en gevoel en op de uiteindelijke integratie van deze drie pijlers in de laatste PRI fase: het zogenaamde duale- bewustzijn. Een van de drie pijlers meer of minder gewicht toekennen dan een van de anderen betekent een onjuiste interpretatie van PRI. Een dergelijke misvatting zal een ongunstige werking op ons heelwordingsproces hebben.
Te veel de nadruk op het voelen (met onvoldoende aandacht voor dagelijkse zelfobservatie en het omkeren van afweergedrag in het hier en nu) is onvoldoende effectief. Hetzelfde geldt voor een te veel opgaan in de cognitieve aspecten van PRI (het wel begrijpen en herkennen, maar onvoldoende voelen en afweergedrag omkeren). Tot slot is ook een nadruk op het omkeren van afweergedrag zonder het als zodanig herkennen (cognitie) en toelaten van oude pijn (voelen) geen zinvolle toepassing van PRI.
Hoe
PRI leert je via concrete stappen bewust te leven in het nu. Door jezelf nauwkeurig te observeren zie je op welke momenten je het heden niet waarneemt voor wat het is." Want je eigen interpretatie van een waarneming zet je steeds weer op het verkeerde been, zegt ze: "Je bent er voor honderd procent van overtuigd dat je je boos of depressief voelt omdat er nu iets gebeurt wat je dat gevoel geeft. Bijvoorbeeld je collega met haar scherpe opmerkingen of je partner die nooit luistert. Hoe verleidelijk het ook is om dat te geloven, het is niet waar. Je gevoelens worden niet in het heden veroorzaakt, maar het zijn afweerreacties tegen gebeurtenissen die allang voorbij zijn. Het gevolg is dat je denkt dat de oorzaak en dus ook de oplossing van je problemen in het heden zijn te vinden. Dat is een grote illusie. Wat je ook verandert je baan of je partner, je zult dezelfde problemen blijven tegenkomen en dus zullen ook dezelfde gevoelens je dwars blijven zitten. Je creëert precies datgene wat je probeert te vermijden."
Minutieuze zelfobservatie vormt de basis van PRI en heeft geen einde. In die zin kan je zeggen dat PRI geen methode maar een ‘way of life’ is. Door onszelf nauwlettend te observeren zullen we eerst leren onze afweer te herkennen. Dan ontdekken we dat ons leven dikwijls verrassend onbelast is. Met alle positieve gevolgen voor onze eigen geestelijke en lichamelijke gezondheid, en misschien nog wel belangrijker, van enorme waarde voor wat we (onze) kinderen kunnen meegeven.