Je moet altijd vergeven

Makkelijk of moeilijk

Justitia

In een vorig artikel had ik het er over dat je vergeeft voor jezelf . Maar daarmee is niet gezegd dat het makkelijk is om te vergeven, nog jezelf, nog de ander. Hoe moeilijk dat is merk je als je getuige bent van een onrechtvaardigheid of als je iets overkomt wat een negatieve invloed heeft op je leven. Hoe moet je vergeven als iemand je aanrijdt waardoor je voor de rest van je leven in een rolstoel zit?

⬇ Index

Ervaring

Hoe goed je ook weet waarom je zou moeten vergeven betekent dat nog niet dat het daarom makkelijk is om te vergeven. Er zitten tenslotte wel allerlei emoties tussen wat ons is overkomen en het moment dat we vergeven. We moeten de ervaring verwerken waarin we van volwaardig mens gedegradeerd worden tot slachtoffer. We moeten ons bewust worden van het feit dat we allerlei zaken niet meer zelf kunnen en afhankelijk zijn van de hulp van anderen. Daarbij wordt de verwerking van wat ons overkomen is bemoeilijkt door wat ons geleerd is over hoe we tegen bepaalde zaken aan moeten kijken. Zo mochten we bijvoorbeeld niet naar gehandicapten staren, want dat was onbeleefd of ongemakkelijk voor de ander. Maar wat was er dan onbeleefd aan, want naar andere zaken mochten we wel staren, zeker als niemand zag dat we staarden. We leerden dus al snel dat er iets vreemds moest zijn met de mensen waar we niet naar mochten staren. Ze werden van een afwijking tot een taboe gemaakt, een verboden onderwerp. Maar dat betekent dus ook dat als je gehandicapt raakt, jij ook een taboe wordt. Maar wat betekent dat dan om een taboe te zijn, moet je je dan
Handicap
verbergen of moet je voorkomen dat je anderen in verlegenheid brengt. Mag je wel bezig zijn met je handicap of moet je net doen alsof er niets aan de hand is. Nu zal de houding die iemand aanneemt tegenover zijn handicap per persoon verschillen, mensen verschillen nu eenmaal en hebben verschillende achtergronden. Zo zal in sommige families een handicap niet erg gevonden zijn. Terwijl andere families hun best deden om te verbergen dat ze een gehandicapt familielid hadden. Waarbij ze van dat gehandicapte familielid verwachten dat hij of zij net doet alsof er niets aan de hand is. Maar zo zullen er ook families zijn die zich schuldig voelen over het feit dat ze niet hebben kunnen voorkomen dat een lid van hun familie gehandicapt is geraakt. Wat weer tot gevolg heeft dat niet alleen het slachtoffer van het ongeluk gehandicapt raakt, maar de hele familie. Wat weer kan leiden tot het hinderen van het slachtoffer bij het verwerken van zijn ervaring door het schuldgevoel dat binnen de familie heerst. Maar om te kunnen vergeven moet je kunnen verwerken. In plaats daarvan ontstaat er een soort dubbel ongeluk. Het werkelijke ongeluk en de familie die zich beschadigd en schuldig voelt. Wat in sommige situaties juist leidt tot het verbergen van de gevolgen van het ongeluk.
⬇ Index

Vergeven

Het is dus vaak helemaal niet makkelijk om te vergeven, er zijn genoeg factoren die het vergeven verhinderen. De manier waarop de familie de ervaring als het ware gijzelt en bepaalt hoe de verwerking moet gebeuren. Of het feit dat ons geleerd is dat iets te verschrikkelijk is om vergeven te worden. Maar ook bijvoorbeeld dat ons helemaal niet geleerd wordt wat vergeven nu eigenlijk is. Want te vaak wordt vergeven gezien als een verstandelijke handeling, waarbij we onze gevoelens weg moeten stoppen omdat iemand zijn excuses heeft aangeboden. Terwijl we nog steeds bezig zijn te ontdekken wat de gevolgen zijn van wat de ander heeft veroorzaakt. Maar wij moeten al vergeven omdat de ander spijt betuigd, terwijl we nog helemaal niet klaar zijn om die excuses te aanvaarden.

⬇ Index

Slachtoffer

Echter de belangrijkste oorzaak voor het feit dat we niet leren vergeven is dat we vinden dat ons niets mag overkomen. Wij mogen geen slachtoffer zijn van wat dan ook, niet van het handelen van een ander mens, noch van een natuurramp. Het leven mag ons niet confronteren met onze sterfelijkheid en onze natuurlijke zwaktes. We moeten altijd winnaars zijn.

Godin

Het leven mag ons niet laten zien dat we maar menselijk zijn. Dan is er ook niets dat wij hoeven te verwerken als ons iets overkomt. Want het had niet mogen gebeuren, dus willen we ook dat het niet is gebeurd. We hebben het zelf niet veroorzaakt dus is het niet gebeurd. Wij hebben het niet gewild, dus is het niet gebeurd. Zelfs als we fysiek er door veranderen, dan is dat niet waar. Zelfs al moeten we daarvoor ontkennen dat we bepaalde zaken niet meer kunnen. Dan zeggen we bijvoorbeeld toch gewoon dat we het niet meer wilden. Dan hoeven we het ook niet te proberen of we het nog wel kunnen. Maar we hoeven het ook niet meer te verwerken.

⬇ Index

Toegeven

Maar om te kunnen vergeven moeten we toegeven dat we menselijk zijn en kwetsbaar. We moeten erkennen dat iets ons kan overkomen wat we niet hadden verwacht of niet hadden gewenst. Want alleen dan kunnen we onszelf vergeven dat ons iets is overkomen, ook al is het niet onze schuld. Alleen dan kunnen we onszelf vergeven dat we niet onkwetsbare perfecte goden zijn. Alleen dan kunnen we onszelf vergeven dat we geen winnaars zijn.

Extra

Afbeeldingen

Justitia door southernfried

Handicap door pixelpusher

Godin door Grafixar

Index van koppen

Makkelijk of moeilijk
Ervaring
Vergeven
Slachtoffer
Toegeven
Extra
Afbeeldingen
Index van koppen