Kinderlijk of Goddelijk egocentrisch

Egocentrisch

Het begrip egocentrisch betekent niet veel meer dan dat je gelooft dat de wereld om jou draait. Nu zijn de meeste mensen wel op één of andere manier egocentrisch, maar niemand is constant egocentrisch. Wat ons wel opvalt zijn mensen die naar verhouding heel vaak egocentrisch gedrag vertonen. Het punt is echter dat we daarbij alleen die egocentrische mensen herkennen die van ons verwachten dat we hun tot het middelpunt van ons leven maken. Eigenlijk is dat een soort kinderlijk egocentrisme.

⚩ Index

Kinderlijk of Goddelijk

Als het om egocentrisme gaat dan zijn er waarschijnlijk heel veel soorten zoveel als er mensen zijn. Bijvoorbeeld al die narcisten die menen dat zij perfect zijn en vinden dat de wereld dat beeld van perfectie niet mag aantasten. Hoewel dat noemen we dus narcisme en geen egocentrisme. Maar het is natuurlijk wel een vorm van egocentrisme.

⚩ Index

Kinderlijk

De bekendste vorm van egocentrisme is die waarbij iemand vindt dat iedereen in zijn omgeving ervoor moet zorgen dat hij gelukkig wordt. Iemand die voortdurend iedereen zover probeert te krijgen hem gelukkig te maken. Je zou het een kinderlijke vorm van egocentrisme kunnen noemen. Een resultaat van het feit dat iemand in zijn jeugd altijd het centrum van de aandacht van zijn ouders is geweest en die nu meent dat de wereld er voor hem is. Hij hoeft geen rekening te houden met anderen, maar iedereen moet rekening houden met hem. Als iemand daarbij niet gaat voor het in stand houden van een perfect zelfbeeld, dan noemen we het egocentrisch, anders noemen we het narcisme.

Zo’n kinderlijke egocentrist houdt dus geen rekening met anderen en vindt vooral dat anderen rekening moeten houden met hem. Iedereen is er om hem gelukkig te maken en het enige dat hij daarvoor hoeft te doen is de ander daar op wijzen. Deze egocentrische persoon is dan eigenlijk blijven hangen in zijn kindertijd en maakt van alle mensen om hem heen zijn ouders of ze nu willen of niet.

⚩ Index

Goddelijk

De goddelijke vorm van egocentrisme is er een die we niet snel egocentrisme zullen noemen. De bezitter van deze vorm van egocentrisme is namelijk voortdurend bezig met anderen gelukkig te maken. De goddelijke egocentrist gelooft dat de wereld niet gelukkig kan worden zonder zijn aanwezigheid en inzet. Omdat we dit eigenlijk positief gedrag vinden, vinden we het geen egocentrisme. Maar het punt met deze vorm van egocentrisme is dat ook deze persoon denkt dat de wereld om hem draait. Hij of zij is dus nooit bezig met zichzelf, maar met wat anderen gelukkig zal maken.

Deze goddelijke egocentristen hebben waarschijnlijk een ouder of ouders gehad die kinderlijk egocentrisch waren. Ze hebben van jongs af aan geleerd dat ze er zijn voor een ander en dat het geluk van de ander hun verantwoordelijkheid is. Deze vorm zul je vaak terugzien bij vrouwen, vanwege hun natuurlijke behoefte om te zorgen voor anderen. Maar ook dit is gewoon egocentrisme, omdat het de buitenwereld tot de kern van het leven van een persoon maakt.

⚩ Index

Bedoeling

Maar is dat werkelijk het doel van dit leven, dat we of voortdurend bezig zijn met het zoeken van gelukkig worden door anderen, wat dus heel onvolwassen is en kinderlijk. Want je stelt je ondergeschikt op aan anderen en denkt dat alleen zij weten hoe je gelukkig kunt worden.

Goddelijk

Het tegenovergestelde kan toch ook niet het doel van het leven zijn, dat je voortdurend bezig bent met te zoeken naar wat anderen gelukkig maakt, wat overdreven volwassen is, eigenlijk goddelijk. Want je stelt jezelf boven anderen, menend dat jij beter weet hoe iemand gelukkig wordt dan die ander.

Het zijn beide uitersten van wat een gezonde houding tegenover het leven zou moeten zijn, namelijk weten wat je gelukkig maakt en anderen de vrijheid laten om zichzelf gelukkig te maken. Het kan toch niet de bedoeling zijn dat we in de kinderlijke gedachte blijven hangen dat anderen ons gelukkig moeten maken of dat we doorslaan in de goddelijke gedachte dat het geluk van anderen van ons afhankelijk is.

⚩ Index

Wat nu

De vraag is nu natuurlijk wat moeten we met dit egocentrisme. Moet je in opstand komen tegen iemand die kinderlijk egocentrisch is en hem of haar duidelijk maken dat ze nu maar eens volwassen moeten worden. Of moet je iemand juist links laten liggen, of rechts voor linkshandigen. Of moet je maar eens een goed gesprek met zo’n persoon hebben. Wat doe je dan met iemand die goddelijk egocentrisch is. Dit gedrag vinden we namelijk vaak helemaal niet vervelend. Het is wel lekker om gelukkig gemaakt te worden. Sommige mensen zijn daar zelfs heel goed in en weten precies wat je gelukkig maakt. Het punt met goddelijk egocentrisme is ook

Gelukkig

dat het veel moeilijker te herkennen is, omdat het alleen problemen geeft voor de persoon die het gedrag vertoont. Het is ook veel moeilijker om iemand daar op aan te spreken, want we voelen ons allemaal gestreeld door het feit dat iemand zo zijn best doet om ons gelukkig te maken. We zouden er bijna kinderlijk egocentrisch van worden.

⚩ Index

Gelukkig worden

Maar het punt met beide vormen is eigenlijk dat ze alleen problematisch zijn als de bezitter van dit egocentrisme er echt last van heeft. Dat zal echter alleen gebeuren als ze ontdekken dat ze zelf nooit echt gelukkig zijn hoe hard ze hun best ook doen. Daarvoor moeten ze echter ontdekken dat de wereld er niet voor hun is en zij er niet voor de wereld zijn. Ze moeten dus beide uit hun slachtoffer rol komen. De ene uit de rol dat de wereld ze nooit gelukkig maakt. De andere uit de rol dat ze de wereld nooit gelukkig kunnen maken. Want dat is natuurlijk wat je ontdekt als je denkt dat de wereld om jou draait.

De kinderlijke egocentrist moet dus ontdekken dat hij verantwoordelijk is voor zijn eigen geluk en dat hij of zij zichzelf gelukkig mag maken. Hij hoeft dus niet te wachten op de goedkeuring van de wereld om gelukkig te worden. Hij of zij mag op een volwassen manier met zijn eigen geluk omgaan.

De goddelijke egocentrist zal moeten ontdekken dat de wereld niet zit te wachten op iemand die haar gelukkig maakt. Zij of hij moet de volwassenheid op kunnen brengen om anderen te laten zijn zoals ze zijn en dat iedreen verantwoordelijk is voor zijn eigen geluk.

Dat betekent overigens niet dat anderen je niet mogen helpen om gelukkig te worden of dat je anderen niet mag helpen om gelukkig te zijn. Maar uiteindelijk is het niet jouw verantwoordelijkheid of de ander je wel of niet helpt om gelukkig te worden of dat de ander wel of niet gelukkig wordt. Wat iemand gelukkig maakt bepaald tenslotte iemand zelf.