Iemand anders zijn

Iemand zijn

Helden

Het lijkt er tegenwoordig op dat we niemand zijn tot we iemand anders zijn. Hoe vaak vragen we anderen niet wie hun held is. Hoe vaak vragen we anderen niet wie hun inspireert. Hoe vaak zeggen we niet tegen anderen, dat we hun niet zouden willen zijn. Hoe vaak vertellen we niet aan anderen dat we opkijken tegen een bekende persoon of historisch figuur. Hoeveel mensen vertellen niet hoe iemand hun inspireert. Veel te vaak eigenlijk. Maar wat het vooral aangeeft is dat we niet willen zijn wie we zijn. Want anders zouden we wel zeggen dat we onszelf geweldig vinden. Het probleem is echter dat we niemand anders kunnen zijn dan onszelf.

⬇ Index

Helden en inspiratie

Er zijn tegenwoordig nogal wat helden en inspiraties. Wat te denken van al die bekende Nederlanders die op televisie uitgenodigd worden in spelletjes programma’s en talkshows. Wat te denken van al die bekende politici die in iedere krant van betekenis ten toon gedragen worden als voorbeelden van leiderschap. Wat te denken van al die directeuren van multi-nationale bedrijven die in tijdschriften hun verhaal mogen doen. Wat zou je zeggen van al die spirituele gidsen en zakelijke goeroes die ons vertellen hoe we ons leven en ons bedrijf moeten leiden. Helden en inspiratie genoeg om ieder mens zijn eigen voorbeeld te geven. Waarbij vervolgens al die bekende mensen ook nog eens vertellen dat zij geïnspireerd zijn door andere bekende persoonlijkheden en ook helden hebben. Hoewel hun helden soms heel eenvoudig hun vader of moeder is.

Maar hoe vaak horen we eens iemand zeggen dat hij zichzelf wenst te zijn. Hoe vaak is er iemand zo saai om te zeggen:

“Mijn held, u vraagt wie mijn held is? Dat ben ik zelf!”

In plaats daarvan heeft bijna iedereen die we het vragen een held en iemand die hem of haar inspireert, ook al is het soms maar simpelweg een oom of een buurvrouw. Maar wie durft nu eens op te staan en gewoon eerlijk toe te geven dat hij geen helden heeft of zich slechts geïnspireerd voelt door het feit dat hij leeft.

⬇ Index

Leven als iemand anders

Het lijkt er dus op dat het niet mogelijk is om geïnspireerd te zijn door het leven. In plaats daarvan menen wij dat het alleen mogelijk is te leven als we er naar streven om te zijn zoals iemand anders. Terwijl het helemaal niet mogelijk is om te zijn als een ander. Zeker niet op de manier zoals we dat zien in de media. De media laat ons tenslotte maar een heel klein deel zien van het leven van anderen. We zien bijvoorbeeld niet hoe mensen in bed liggen of het toilet gebruiken. We zien niet hoe ze allergisch zijn voor bepaalde voedingsmiddelen of andere stoffen. We zijn er niet bij als ze ruzie maken achter de deuren van hun huis. Zelfs als we wel de mogelijkheid krijgen bij anderen achter de voordeur te kijken, dan blijken hun huizen helemaal opgeruimd en bijna toonkamer of etalage kwaliteit te vertonen. Alsof bekende mensen leven in

Iemand anders

een meubelzaak opstelling. Slechts zelden komen we een bekende Nederlander tegen wiens huis er uit ziet alsof er geleefd wordt. Maar hoeveel mensen willen dan plots een andere held of inspirator hebben. Alsof dat waar we echt naar streven niet een gewoon leven is, maar een leven in de media. Een leven waarin de gewone zaken van het leven niet bestaan. Zaken als boodschappen doen om iedere dag te kunnen eten. Zaken als slapen en wassen en de kleren opvouwen en opruimen nadat ze uit de droger komen. Zaken als ruzie met je partner over wel of niet dit jaar weer naar Ibiza of juist naar Hongarije of thuis blijven en het huis verbouwen.

Blijkbaar gaat het niet meer om het leven ervaren zoals het is, maar het leven ervaren zoals het in de media lijkt te zijn. We willen dus niet meer onszelf zijn, maar iemand anders. We willen niet ons eigen leven leiden, maar het leven van die ander die onze held is en ons inspireert.

⬇ Index

Geïnspireerd

Nu is er natuurlijk wel een probleem in dit leven. Als soort leren we leven door anderen na te apen. Dus is het ook logisch dat we opkijken tegen zij die ons voordoen. Maar op een bepaald moment zouden we eigenlijk genoeg ervaring met het leven moeten hebben om het zonder held of inspirator te kunnen doen. Als iemand ons dan zou vragen wie onze held is, zouden we eigenlijk moeten zeggen:

“Wie mijn held is: Dat ben ikzelf. Want ik wil mijn eigen leven leiden, zonder voortdurend te moeten hoeven kijken naar hoe anderen hun leven leiden. Want ik kan alleen mijn eigen leven leiden, zoals anderen hun eigen leven leiden.”

⬇ Index

Je eigen leven

Op zich is het natuurlijk niet erg om allerlei helden en inspiratoren te hebben. Het is nu eenmaal de manier waarop mensen leren leven. Onze ouders en broers en zussen zijn onze eerste helden en inspiratie. Maar eigenlijk is het wat vreemd dat we rond ons dertigste nog steeds helden hebben. Dan lijkt het dus net alsof we nog steeds niet geleerd hebben om ons eigen leven te leiden, maar proberen we te leven zoals onze helden. Maar onze helden zijn juist helden geworden omdat ze hun eigen leven leiden en niet dat van hun helden. Dus misschien wordt het ook wel tijd dat wij leren om ons te laten inspireren door onze helden om ons eigen leven te leiden. Maar dat betekent ook dat onze helden niet langer onze helden zijn, maar onze helden zijn geweest. Wat weer betekent dat we op de vraag:

“Wie is uw held?”

Slechts kunnen antwoorden:

“Dat ben ik zelf.”

Met misschien de aanvulling:

“Maar ik ben mijn eigen held geworden door het voorbeeld dat ik kreeg van mijn voormalige held. Want van hem/haar heb ik geleerd om mijn eigen leven te leiden.”

Dus in plaats van te proberen iemands anders leven te leiden, moeten we ons door onze helden laten inspireren om ons eigen leven te leiden, want dat doen zij ook.