ADHD bij volwassenen
ADHD, bij volwassenen, die als kind van niets wisten
De term ADHD, is al bij velen bekend. Het wordt over het algemeen geassocieerd met veel te drukke kinderen. Hoewel de ADHD ook nog veel andere klachten kan veroorzaken, is dat bij veel mensen toch de eerste gedachte.
Maar wat doet ADHD, eigenlijk bij een volwassen brein ? Hoe ontwikkeld zich de hyperactiviteit ? Zijn de symptomen het zelfde ? De symptomen die we kennen van het kind dat zich niet concentreren kan ? Kan een volwassene eigenlijk wel ADHD hebben of is dit een kinderprobleem ?
Ooit ben ik voor een vriend op zoek geweest, wat hem eigenlijk scheelde. HIj begreep niets van zichzelf. Hij kon veel dingen niet goed plaatsen. Zijn, ook niet zo'n fraaie jeugd, gaf geen antwoord op dingen die hij deed. Al zoekende stuitte ik op ADHD bij volwassenen. Hierin herkende ik niet alleen hem. Hierin herkende ik ook een deel van mezelf. Het werd een hersenstorm genoemd. Hoe herkenbaar was alleen al deze omschrijving.
Niet bij alle volwassenen is ADHD in de kindertijd opgemerkt
Het is niet altijd zo, dat je als kind al duidelijk ADHD had, terwijl je er als volwassene juist wel last van hebt. De symptomen kunnen wat onopgemerkt zijn, bij bepaalde omstandigheden. Een van de omstandigheden is wel, dat de intelligentie op een gezond gemiddelde of redelijk hoog peil staat. Een opvoeding, waarbij er ruimte was, kan ook de ADHD verdoezelen. Neem het kind dat niet stil kan zitten. Als er geen ouder is, die daar telkens wat van zegt, is er ook geen probleem. Vaak konden deze mensen bijvoorbeeld wel de schooltijden nog stil zitten, omdat hun intelligentie, hun nog hierop wees, dat dit noodzakelijk was.
Hoe herken je ADHD bij volwassenen
Persoonlijk zou ik het omschrijven, als vrij sterke herkenbare karakter eigenschappen. Karaktereigenschappen, zijn die eigenschappen die eigenlijk gewoon bij je horen. Dit geld ook, als je er als volwassene achter komt, bij de ADHD-ers te horen. Het zijn niet altijd even makkelijke eigenschappen om mee om te gaan, maar ze hebben ook zeker wel voordelen. Dat is dan ook de reden, waarom ikzelf ( waarschijnlijk omdat het ook mijn eigen persoontje betreft) niet van een gedragsstoornis wil spreken, maar van sterke, lastige karaktereigenschappen.
Welke karakter eigenschappen spreken we dan over ?
Het is inderdaad een soort storm in het brein. Dit gaat de hele dag door. Alleen dit maakt dan al, dat er wat meer slaap nodig is. Gedachten gaan de hele dag van hot naar her. Overal wordt wat opgepikt en weer net zo snel vergeten. 3 maal naar de keuken lopen en vergeten zijn waarvoor, hoort er gewoon bij. Een sterk chaotisch karakter dus, dat is het effect hiervan. Dit kan dan weer leiden tot enige paniek zo nu en dan. Iets in het geheel afronden gebeurt ongeveer 2 maal in een heel leven. Dat deel wat dan wel is gedaan, dat is dan voor 300 % gedaan. De rest ligt nog te wachten tot het ooit af komt. Waardoor het voor veel buitenstaanders dan ook geen waarde heeft. Het maakt mij niet uit, ik had er de lol van tijdens de beginfase. Wetend dat het nog maar een klein stapje is om het af te ronden, lijkt deze laatste stap een totaal levenswerk te zijn. Alles wat er gedaan wordt, verveeld al bij de 2e beginstap. Tijd voor wat anders. Het geen zin meer hebben, is zo sterk dat het een niet kunnen wordt. Weer ligt er dan iets wat nooit is afgemaakt. ADHD ers hebben sneller de neiging om verslaafd te raken en de stap naar het krijgen van bordeline schijnt menig ADHD er gezet te hebben.
Waarom de ADHD als volwassene, voor mij niet negatief is
De hierboven beschreven eigenschappen, lijken heel negatief. Maar zijn ze dat ook altijd? Alles bij elkaar, kwam ik er pas een paar jaar gelden achter, dat ik tot deze doelgroep behoorde. Ik begon me het volgende af te vragen. Waarom viel het met mij mee, hoeveel last ik er eigenlijk van had. Ik kwam tot de volgende conclusie. Ik plan nooit iets ( met uitzondering van de echte afspraken), dus ik hoef me er ook niet aan te houden. Dit maakt mij tot en enorm flexibel persoon. Ik zie dat als een voordeel. Omschakelen van het een naar het ander, hoort gewoon bij mijn leven. Doordat ik me mijn leven lang nooit erg lang gefocust heb op 1 onderwerp, ben ik nu erg breed onderlegt. Ik heb me namelijk in veel dingen verdiept. Dit was altijd van waarde in mijn zelfstandige ondernemerschap.
Doen wat bij je past, bekoelt de hersenstorm
Uiteindelijk is het met name zoeken, naar een bezigheid of baan die bij je past. Maar geld dat niet voor iedereen. Niemand is happy, op de plek die niet bij hem hoort. Ook de ADHD er niet. Zelf zoek ik bezigheden, die gewoonweg minder lang duren, zodat ik ook tot het einde kom. Ik schrijf bijvoorbeeld graag op Leerwiki. Dit omdat ik daar elke keer van onderwerp kan wisselen. Zodra ik geen zin meer heb om over het een te schrijven, ga ik verder met het volgende. Elke keer maar 1 artikel. Wie had dat verwacht, dat schrijven bij deze ADHD er past. Verder is het denk ik goed, dat ik werk in een eigen onderneming. Dit geeft vrijheid en mogelijkheid tot creativiteit. Want daar heeft de ADHD er geen gebrek aan. Zodra dit gebruikt kan worden, neemt de hersenstorm al behoorlijk af. Het heeft ineens een doel. En die neiging naar verslaving, die heb ik maar op leerwiki bekoeld met creatief schrijven. Inmiddels verdien ik dus een zakcentje, dankzij mijn ADHD.