Attention Deficit Disorder (ADD)

Attention Deficit Disorder (ADD) is een concentratiestoornis. Personen met ADD hebben last van veel gedachten tegelijk en problemen met het uiteindelijk presteren, zijn snel afgeleid en stellen zaken nog wel eens uit. Omdat ADD relatief nieuw is in praktijken van psychologen wordt er ook wel eens gesproken over een trend als het gaat om de ADD diagnose en wordt de echtheid van een diagnose nog wel eens betwist. Desalniettemin hebben ‘echte’ ADD-ers, ook wel het overwegend onoplettende type genoemd veel moeite hun draai te vinden in de maatschappij en leiden vaker een terug getrokken bestaan.

Geschiedenis ADD

1937 Onhandelbare jongeren kregen een langere concentratieboog door stimulerende medicijnen (C. Bradley).

1970 Ontdekking dat er naast ADHD ook een stille variant bestond, ADD. Ook kwamen wetenschappers tot de conclusie dat in 60% van de gevallen AD(H)D symptomen in adolescentie niet verdwenen.

1990 Middels PET en MRI scan werden grote verschillen in hersenactiviteit tussen AD(H)D en niet AD(H)D ontdekt, ook werd ontdekt dat in het geval van AD(H)D het in 75% van de gevallen om een genetisch overdraagbare handicap gaat.

2001 Dr. Amen onderscheid 6 typen ADD; AD/HD/ het gecombineerde type, Het klassieke voornamelijk hyperactieve subtype (ADHD), Overfocused ADD, Slaapkwab-ADD, Limbische ADD, en het explosieve subtype.

Enkele kenmerken van ADD(-ers) zijn:

Chaotisch/ Vergeetachtig
Visueel/autodidactisch
Voelt zich regelmatig overspoeld
Impulsiviteit
Afwezig/ Dromerig
Empatisch/ inlevend
Verliest rode draad in verhaal
Filosofisch/ veel in gedachten
Sociaal maar weinig vrienden
Slaapproblemen
Moeite met opbrengen motivatie
Vaak ook reken of letter stoornis
Slecht tijdsbesef/plannen
Slordig : Perfectionisme
Op de achtergrond/terug getrokken
Creatief
Daadkrachtig
Heeft humor

In de praktijk

Mensen met ADD worden nog wel eens als lui en/of ongeïnteresseerd bestempeld. Ook wordt er wel eens gezegd dat ze een gebrek aan mentaliteit hebben, toch kunnen deze personen hier niets tot weinig aan veranderen. Wanneer een ADD-er echter iets oppakt wat geheel in de interesse sfeer ligt dan kunnen er huizen verzet worden. En kunnen ze vaak met humor en omwegen toch dat bereiken wat ze willen bereiken ook al duurt het soms wat langer.

De behandeling

Een behandeling van ADD vraagt eerst een psychiater. Na de diagnose wordt samen gekeken welke behandeling het beste past.

Medicijnen: Net als met ADHD wordt vaak eerst medicijnen geprobeerd, hierbij moet gedacht worden aan: ritalin, concerta en dexamfetamine om concentratie te verbeteren.

Therapie: Zelf educatie omtrent wat ADD is misschien nog wel het belangrijkste, op deze manier kunnen problemen gerichter aangepakt worden met behulp van psycholoog, therapeut of persoonlijke coach of gewoon als autodidact. Dit samen met structuur, juiste motivatie, en begrip van de omgeving kan een ADD-er doen opbloeien

Voeding: Voeding blijkt volgens onze zuiderburen een belangrijk component te zijn voor het verbeteren van de concentratie. Het inzetten van een eliminatie dieet onder begeleiding van een diëtist zou kunnen bevestigen welke nutriënten en voedingsbronnen gemeden moeten worden voor mensen met ADD.

Neurofeedback De laatste jaren is er veel onderzoek gedaan naar de effecten van neurofeedback bij mensen met ADD en ADHD. Neurofeedback zou de hersenactiviteit positief beïnvloeden met als gevolg een betere aandacht en controle over gedrag.

Vind hieronder nog een aantal doorverwijzingen over ADD of doe de ADD test:

ADD test [http://www.lilith.demon.nl/div/ad-test.html]

50 tips voorADD [http://www.pavilion.co.uk/add/50tipsnl.html]