Wat is een tic

Wat is een tic?

Een tic is een onvrijwillige korte, plotselinge samentrekking van één of meerdere spieren. Dit kan één tic zijn, maar ook een opeenvolging van tics vlak achter elkaar. Er zijn motorische tics en vocale tics.

Het hebben van tics kan meerdere oorzaken hebben. Bijvoorbeeld een neurologische of psychische aandoening. Ook wel een ticstoornis genoemd. Het syndroom van Gilles de la Tourette is ook een aandoening waarbij tics voorkomen.

Ook zonder het hebben van een aandoening kan een mens tics hebben. Denk bijvoorbeeld aan het tellen van de stoeptegels waar je overheen loopt of de traptreden. Ook snurken is een tic. Een voor velen bekende tic, die bij veel mensen voorkomt. 

Voorbeelden van tics

Enkele motorische tics zijn:

• Knipperen met de ogen.
• Voorwerpen (herhaaldelijk) aanraken.
• Schouders optrekken.
• Voorwerpen recht leggen.
• Spieren rond de mond samentrekken.

Enkele vocale tics zijn:

• Geluidjes maken.
• Kuchen.
• Snurken.

Tics bij kinderen

Heeft je kind wel eens last van tics? Misschien schrik je hiervan als ouder, maar dit is echt niet nodig. Bij maar liefst 12% tot 15% van de kinderen tussen de 4 en 12 jaar heeft wel eens last van tics. Vooral in de leeftijd van 7 tot 11 jaar, bij zowel jongens als meisjes. Je kind kan hier niets aan doen. Verbieden of straffen van je kind, wanneer hij of zij last heeft van tics is dan ook absoluut af te raden. De tics zijn onschuldig en verdwijnen meestal na een paar maanden vanzelf weer.

Hoe worden tics veroorzaakt?

De oorzaak is niet volledig bekend. Wel zijn er mogelijke oorzaken, zoals bijvoorbeeld het hebben van stress. In combinatie met bepaalde stoornissen komen ook tics voor. Bijvoorbeeld bij ADHD. ADHD is een stoornis waarbij een persoon last heeft van aandachtsproblemen en hyperactiviteit. Hiervan zijn de meeste gevallen van de combinatie met tics bekend. Ook stoornissen waarbij dwanggedachten, obsessies en compulsies voorkomen gaan vaak in combinatie met tics. Net als sociale vaardigheden stoornissen of Autisme Spectrum Stoornissen zoals bijvoorbeeld PDD-NOS.

Wanneer wordt er gesproken van een ticstoornis?

Wanneer een persoon 4 weken achtereen iedere of bijna iedere dag last heeft van motorische tics óf vocale tics, wordt er gesproken van een ticstoornis. Er wordt pas gesproken van een chronische ticstoornis wanneer een persoon al minstens een jaar last heeft van motorische of vocale tics, zónder een ticvrije periode van 3 maanden of meer. Om de diagnose van een ticstoornis te kunnen maken, moeten de tics niet veroorzaakt worden door verdovende middelen. 

Bij een ticstoornis heeft de persoon dus last van óf motorische óf vocale tics. Niet van beide. Er is wel een aandoening waarbij de persoon last heeft van beide tics, namelijk het syndroom van Gilles de la Tourette.

Zijn tics te voorkomen of genezen?

Ja, tics zijn te genezen, maar niet in alle gevallen. Gelukkig wel in de meeste gevallen van een ticstoornis. Gilles de la Tourette helaas niet. Wel kunnen de tics door behandeling bij Gilles de la Tourette verminderen. Tics kunnen worden behandeld door middel van gedragstherapie. Ook zijn er diverse medicijnen verkrijgbaar om tics tegen te gaan of te verminderen. Bij behandeling door middel van gedragstherapie moet je bijvoorbeeld denken aan het vervangen van de tic door een andere handeling. Bijvoorbeeld wanneer je de tic aan voelt komen. Laten we zeggen, je hebt last van een bewegingstic. Je knijpt hierbij steeds je ogen dicht op elkaar. Herhaaldelijk. Wanneer je voelt, dat je je ogen weer stijf dicht wilt gaan knijpen, bal je je handen tot vuisten. Zo krijg je een soort van controle over de tic. Ook wordt er bij een gedragstherapie geleerd hoe je de tic(s) uit kunt stellen. Deze 2 voorbeelden van behandeling met gedragstherapie zijn bewezen effectieve methoden. Dit wil niet zeggen, dat deze methoden dé perfecte methoden zijn voor iedereen. Dit verschilt per persoon. Immers, niemand is helemaal hetzelfde. Vooral wanneer het gaat over onze hersenen.

Conclusie

Tics komen dus bij zowel volwassenen als kinderen vrij veel voor. In de meeste gevallen onschuldig. Bij kinderen verdwijnen de tics meestal vanzelf weer na een paar maanden. Wanneer de tics minimaal een jaar zonder onderbreking van minstens een paar maanden aanhouden kan er sprake zijn van een ticstoornis. Deze zijn er in vele varianten. Ook komen tics in combinatie met andere aandoeningen voor. Al is de oorzaak onbekend, toch zijn tics in veel gevallen goed te behandelen. Dit door medicatie of gedragstherapie. Met uitzondering van het Syndroom van Gille de la Tourette. Bij deze aandoening is helaas vandaag de dag (nog?) geen genezing mogelijk. Voor vragen en of een diagnose stelling, kun je het beste naar je huisarts. Deze kan je verder helpen en je eventueel doorsturen naar een specialist.