Is homeopathie doeltreffend of kwakzalverij
Inleiding
Steeds meer landgenoten zoeken, voor het bestrijden van allerlei aandoeningen, hun heil in de homeopatische geneeskunde. Deze geneesmiddelen gaan dan ook erg vlotjes over de apothekerstoonbank. Maar wat is nu eigenlijk homeopathie en is deze alternatieve geneeswijze wel zo doeltreffend als men laat uitschijnen? Of is het ronduit kwakzalverij? Kan het een geschikt alternatief zijn voor de traditionele geneeskunde? En wat met de behandeling van levensbedreigende ziekten zoals kanker?
Wat is homeopathie?
Homeopathie stamt uit het Grieks. In het Griekse woord "homoios pathos" is de betekenis van homeopathie herkenbaar. Homeopathische geneesmiddelen veroorzaken, bij gezonde personen, bepaalde ziektesymptomen. Bij een zieke patiënt doen ze precies het tegenovergestelde. In dit geval doen ze dus de symptomen van de aandoening verdwijnen. Het beste voorbeeld hiervan is het schillen van ajuinen. Daarbij krijgen we eerst tranende ogen, en nadien zelfs een lopende neus, symptomen van een opkomende neusverkoudheid. Wanneer we nu met zo een neusverkoudheid opgezadelt zitten, en we een stuk ui op ons nachtkastje leggen, zal de neusverkoudheid snel verdwijnen. Dat is een reactie van ons lichaam op een toxische agressie, in dit geval de neusverkoudheid (of de ui).
Plantaardige oorsprong
Homeopathie werkt dus eigenlijk niet écht. Het spoort wél ons lichaam aan om te wérken en zich te verdedigen tegen mogelijke aandoeningen. Homeopathische geneesmiddelen bestaan in allerlei vormen, gaande van korrels en poeders tot allerlei druppels. Ze zijn meestal van plantaardige oorsprong, maar er zijn er ook velen op basis van mineralen en van dierlijke oorsprong. Deze laatsten zijn dan ook niet geschikt voor vegetariërs.
Allerlei beperkingen
Voor iedere aandoening, gaande van een doodgewone verkoudheid en griep, tot allerlei chronische aandoeningen, bestaat er een homeopathisch geneesmiddel. Toch zijn er volgens de homeopaten zélf, ook hier verschillende beperkingen. Een scheve neus krijgt men niet recht trekken met homeopathie. Daar is nu eenmaal een operatief ingrijpen voor noodzakelijk. Homeopathie is alleen dan doeltreffend, als een terugkeer naar een normale gezondheidstoestand mogelijk is. Bij levensbedreigende aandoeningen, moeten men uiteraard extra waakzaam blijven. In dit geval kan homeopathie een geschikte aanvulling zijn op de traditionele geneeskunde, om zo een bepaalde lichaamsreactie te stimuleren. Voor kanker is homeopathie zeker geen geschikte basisbehandeling.
Zélf doktertje spelen...
Voor de meerderheid van de homeopathische geneesmiddelen is geen doktersvoorschrift noodzakelijk. Men kan hier dus naar hartelust zélf doktertje spelen, of toch niet? Volgens de homeopaten zélf, is dit bij het bestrijden van een verkoudheid, of voor de genezing van eenvoudige aandoeningen, geen enkel probleem. Bij ernstige aandoeningen of in geval van een chronische kwaal, raadpleegt men bij voorkeur een homeopaat. Deze zal, net als de klassiek geschoolde arts, eerst en vooral een diagnose proberen te stellen. In tegenstelling met een klassiek geschoolde arts, die enkel naar vrij algemene symptomen zoals koorts op zoek gaat, zal de homeopaat de kleinste details opsporen. Zo zal hij naar strikt persoonlijke symptomen zoeken. Dat kunnen heel specifieke zaken zijn. Zoals bijvoorbeeld het moment van de dag waarop men het meeste last heeft van spier-of gewrichtspijn. Met deze manier van werken zal de homeopaat nagaan hoe ons lichaam reageert op zaken als fel licht of sterke geluiden, bij chronische hoofdpijn.
Gewoon kraantjeswater
Iedere medaille heeft echter een keerzijde, en dat is hier niet anders. Net zoals dat met alle alternatieve geneeswijzen het geval is, krijgt ook homeopaten soms felle kritiek te slikken. Deze tegenstanders, meestal afkomstig uit de klassieke geneeskunde, stellen zelfs dat dat er weinig of geen verschil bestaat tussen een homeopathisch geneesmiddel en gewoon kraantjeswater. Velen gaan er daarbij van uit dat deze geneesmiddelen zo verdund zijn, dat er uiteindelijk geen werkende stof meer over blijft. De homeopaten spreken dit uiteraard formeel tegen.
Vicieuze cirkel
Niettemin zit de homeopathische geneeskunde momenteel in een vicieuze cirkel. Omdat deze geneeswijze nog altijd niet officieel erkend is, is het beschikbare budget te klein om veel onderzoek te organiseren. Nu wordt er door de traditionele geneeskunde zoveel twijfel gezaaid, dat velen dit voor waarheid aannemen omdat de homeopaten niet over de noodzakelijke financiële middelen beschikken om het tegendeel te bewijzen.
Doeltreffend tegen allergieën
Toch heeft de homeopathie zijn doeltreffendheid tegen allerlei allergieën reeds bewezen. In de traditionele geneeskunde worden in de eerste plaats de symptomen van de allergie weggenomen. Aan de allergie zélf wordt niets gedaan. Men moet die klassieke geneesmiddelen blijven nemen, of de allergie duikt even snel weer op. In de homeopathische geneeskunde wordt de allergie zélf aangepakt. Die zal uiteindelijk dus ook volledig verdwijnen.
Weinig of geen nevenverschijnselen
Een belangrijke reden om toch voor homepathische geneeswijze te kiezen, is ongetwijfeld het feit dat heel wat klassieke geneesmiddelen zovele bijwerkingen vertonen, dat er geen andere uitweg is dan de homeopathische geneeskunde, waar de nevenverschijnselen veel geringer en, als ze er toch zijn, nooit lang duren.
Conclusie
Iedereen moet vrij kunnen beslissen voor welke geneeswijze hij of zij kiest. Zélf doktertje spelen, is altijd gevaarlijk en dus sterk af te raden. Men moet er in de allereerste plaats zélf in geloven, waarvoor men ook kiest. Onder begeleiding kan homeopathie aanvullend zijn op de klassieke geneeskunde. Experimenteer echter nooit bij levensbedreigende ziekten zoals kanker, waar de basisbehandeling, hoe dan ook, vanuit de klassieke geneeskunde moet komen. Toch zijn er verschillende gevallen bekend van kankerpatiënten die, door de klassieke geneeskunde als terminaal waren opgegeven, dankzij alternatieve geneeswijzen hun leven met verschillende jaren kwaliteitsvol wisten te verlengen.