Hoe kijkt een scanner in je lichaam

Scanner hoe werkt dat

Apparaten die een interne blik in je lichaam werpen, worden scanners genoemd. Gelukkig verbeteren deze scanners constant en daardoor kunnen betere diagnoses worden gesteld. Er wordt hard gewerkt om ze nog te verbeteren en de toekomst ziet er veelbelovend uit. De meest bekende scanmogelijkheden zijn MRI, PET en CT scans.

Scanner

Röntgenfoto voorloper van de scan

Rontgen

Het nadeel van deze foto’s was dat men platte beelden kreeg zonder diepte-informatie. Voor die tijd moest men het met deze apparaten doen. Vandaag zijn scan-uitslagen veel betrouwaarder!

CT scan

CT Scanner

In de jaren 70 werd de volgende stap gezet: door een slimme combinatietechniek werd het mogelijk om uit verschillende röntgenfoto’s één driedimensionaal beeld te creëren.
CT betekent Computer Tomogram en werkt als volgt: röntgenstralen worden in een lage dosis door je lichaam gestuurd zodat botten en andere massieve delen zichtbaar worden. De arts beschikt nu over meer en betere informatie. Bijvoorbeeld kan hij zien hoe groot een gezwel is.
CT scans duurden vrij lang en vertoonden daardoor lange wachtlijsten, al is deze toestand verbeterd. Door het aantal sensoren in de scanner met honderden uit te breiden, gaat het niet alleen sneller, de beelden zijn ook veel gedetailleerder.

MRI scan

MRI Scanner

MRI betekent Magnetic Resonance Imaging en werkt geheel anders.
De patiënt wordt door een grote, krachtige magneet geschoven. Door het magnetisch veld gaan de waterstofatomen in ons lichaam bewegen waardoor zwakke radiogolven ontstaan. Gevoelige antennes vangen deze golven op en maken er een driedimensionaal beeld van.
MRI scanner is vooral geschikt om zachte weefsels te bekijken.

PET scan

PET Scanner

Bij deze scanner krijg je een stof ingespoten die erg veel op natuurlijke suikers lijkt en licht radio-actief is. Daardoor kan de scanner heel precies zien waar de suikers naartoe gaan in het lichaam nl. naar de plekken in het lichaam die veel energie nodig hebben.
Een PET-scan toont dus niet de anatomie van het lichaam maar het energieverbruik.
Het doel van deze scans is dan ook uitzaaiingen opsporen omdat die veel meer energie gebruiken.

In combinatie met contrastvloeistof

Soms gebeurt het ook dat de patiënt een pap moet drinken. In de toekomst wil men het onderzoek en gebruik van deze contrastvloeistoffen verder ontwikkelen. Deze tak van sport wordt Moleculaire Beeldvorming genoemd. Doel van deze contrastvloeistof is dat ze zich hechten aan de afwijkingen in het lichaam. Een alternatieve vorm is dat ze licht geven als je ze met een laser beschijnt. Een andere toepassing is dat ze zich hechten aan ‘bijna’ dode lichaamscellen. Op die manier kan men zien bijvoorbeeld zien wanneer hoe een hartspier er aan toe is en of deze eventueel problemen gaat opleveren in de nabije toekomst.

De nieuwste trends

CT + PET scanner

Op termijn is het streven om al die onderzoeken door één apparaat en gelijktijdig te laten uitvoeren. Zo zijn er bijvoorbeeld al apparaten beschikbaar die gelijktijdig én een CT-scan én een PET-scan kunnen maken.
De tweede uitdaging zal er dan in bestaan om al die informatie naar de computer van de arts te sturen waarbij de beeldvorming van cruciaal belang is (zie verder).
De scanners zullen ook veel kleiner, dus mobieler, gaan worden. De arts zal over enkele jaren de scanner ter grootte van een mobieltje in zijn zak hebben.

Games

Het kan gek klinken maar men kijkt hierbij met interesse naar de game-industrie. Deze industrie heeft namelijk moderne, grafische kaarten ontwikkeld.
De makers van medische software kunnen nog meer leren van de games: visualisatietechnieken. De software wordt dusdanig ontwikkeld dat de arts met de muis kan navigeren door het lichaam waarbij technieken geleend worden uit de gamewereld. Elk orgaan krijgt een eigen kleur en kan afzonderlijk ‘weggestuurd’ worden. Hierdoor maakt de arts met de muis een virtuele tocht door het lichaam. Bijvoorbeeld bij een longonderzoek: tot nu toe werd dit uitgevoerd door een endoscopie, een niet zo aangenaam onderzoek. In de toekomst zal het dus mogelijk zijn om dit soort onderzoek te ‘scannen’.
Ook de visualisatietechnieken van animatiefilms komen van pas. Er hangen nu al hoge resolutiemonitoren in de operatiekamer waarop de arts precies kan zien waar de ingebrachte naald zich bevindt.