Hospitalisatieverzekering niet te missen
Hospitalisatieverzekering
Een typisch Belgische naam. Alhoewel het woord hospitaal niet echt ingeburgerd is in ons taalgebruik. In de volksmond wordt geregeld het woord kliniek gebruikt. In mooi Nederlands wordt dat ziekenhuis. Ziekenhuisverzekering zou eigenlijk een betere naam zijn. Of zoals men in Nederland zegt: de ziektekostenverzekering. De kern komt erop neer dat u in een ziekenhuisbed vertoeft en dat brengt uiteraard kosten mee. Is een hospitalisatieverzekering dan een pleister op de financiële wonde?
Hospitalisatieverzekering en de bedoeling ervan
Dit brengt ons tot de kern van dit artikel: waarom deze verzekering afsluiten? Wel, deze verzekering betaalt de kosten die het ziekenfonds niet betaalt. Omdat die kosten (zonder verzekering) aanzienlijk kunnen oplopen, heeft meer dan 80 procent van alle Belgen zo’n verzekering.
Hoezo kosten betalen uit je eigen portemonnée?
Voor alle duidelijkheid: deze kosten worden officieel ‘eigen bijdrage’ genoemd. Ze ontstaan omdat het RIZIV ongeveer 25% van al uw medische kosten niet betaalt. Daar draait u dus zelf voor op. Het Christelijke Ziekenfonds (CM) berekende dat een ziekenhuispatiënt in 2011 gemiddeld maar liefst 526 euro uit eigen zak moest betalen. Dan ligt u niet eens in een eenpersoonskamer. Die keuze is onbetaalbaar aan het worden (1.312 euro/eenpersoonskamer zonder verdere uitleg hoe lang de patiënt daar dan verbleef).
- Je sluit een contract voor een hospitalisatieverzekering af met een privé-verzekeraar. De meest bekende aanbieders zijn DKV, AG Insurance, KBC en Ethias. DKV staat bekend als de duurste polis maar betaalt ook de meeste kosten terug.
- Maar het kan ook gewoon bij je ziekenfonds waar je toch al bij aangesloten bent.
Is er een verschil? Ja! Contracten via het ziekenfonds zijn goedkoper. Daar staat tegenover dat de dekking minder uitgebreid is dan die van privé-verzekeraars. Dat is logisch.
Verzekering via de werkgever
Sommige bedrijven bieden hun werknemers een hospitalisatieverzekering aan. Dan mag je in je handjes klappen. Niet elke werkgever is zo galant. Meestal moet je al bij een redelijk groot bedrijf werken om dit cadeau te krijgen. Nu ja, ‘cadeau’: het gaat om een loonvoordeel maar dan nog zeg maar ‘dank u werkgever’. Als je zelf (privé) deze verzekering moet afsluiten, is dat een vrij dure grap.
Geschat wordt dat de helft van alle hospitalisatieverzekeringen door de werkgever worden aangeboden aan het personeel. Omwille van het groot aantal leden sluit hij hiervoor een groepscontract af met een verzekeraar. Het grootste deel van de premie wordt door de baas betaald. Zelf hoef je maar een klein bedrag te betalen. Dat wordt verrekend met het loon. Eigenlijk merk je er bijna niets van.
Is er geen maximumfactuur (MAF)?
De zogenaamde 'MAF' maakt een berekening van de medische kosten per gezin. Zodoende blijft de factuur voor gezondheidszorgen jaarlijks beperkt tot een bepaald maximum. Dit maximum is afhankelijk van het gezinsinkomen. De overheid berekent wat u op jaarbasis betaalt aan medische kosten (raadplegingen, operaties en ziekenhuisopname, radiografieën, geneesmiddelen enzovoort). Als die medische kosten de grens van de MAF bereiken, krijgt u alle kosten daarboven terugbetaald. Echter! Bij de berekening van de MAF wordt geen rekening gehouden met supplementen die niet door het ziekenfonds worden terugbetaald. En het zijn net die supplementen die u dus zelf moet betalen.
Verplicht?
Ja! Sinds 1 januari 2012 moet iedereen verplicht zijn aangesloten bij de aanvullende ziekteverzekering van zijn of haar ziekenfonds. Die aanvullende verzekering betaalt een (veelal beperkt) deel van de kosten terug die slechts gedeeltelijk of helemaal niet door de sociale zekerheid ten laste worden genomen. In ieder geval betaalt het gros van die verzekeringen niet mee voor een ziekenhuisopname. U moet dus een extra polis voor hospitalisatie afsluiten.
Wie kiezen: verzekeraar of ziekenfonds?
Wilt u een individuele verzekering afsluiten, dan kan dat op 2 manieren: bij een privéverzekeraar of een ziekenfonds.
- Hoewel de concurrentie tussen de twee toeneemt, blijven ze er toch een verschillende filosofie op na houden. De hospitalisatieverzekeringen van de ziekenfondsen zijn goedkoper maar verzekeren een beperkt aantal risico’s. En ze leggen vooral de nadruk op tweepersoonskamers.
- De producten van de verzekeraars zijn dan weer vrijgeviger, ook bij eenpersoonskamers.
Sommige contracten hebben trouwens geen interventielimiet, terwijl de maximale vergoeding bij ziekenfondsen bijna nooit hoger ligt dan 200 procent van de erelonen bovenop het RIZIV-barema.
Conclusie
In veel gevallen volstaat een verzekering bij het ziekenfonds. Bij een gespecialiseerde verzekeraar bent u (met andere woorden) ‘oververzekerd’. Tenzij het noodlot echt toeslaat. Want als u getroffen wordt door een zware aandoening die de tussenkomst vereist van een chirurg die (zeer) hoge erelonen aanrekent, dreigt de dekking van het ziekenfonds niet te volstaan om de supplementen terug te betalen. Kies dus voor de verzekering die het best aansluit bij uw financiële middelen en/of uw nood aan gemoedsrust en/of gezondheidstoestand.