Time Management Training uit 1910

Time management training

Arnold Bennett beschreef in 1910 een bijzondere kijk op time management. Rond deze tijd was er een overgang tussen de deugden en de eer van een man en het opkomend kapitalisme. Hieronder staat een vrije vertaling van het artikel 'The Supply of Time' van Arnold Bennett. Dit artikel is geplubiceerd in het boek 'How to Live on 24 Hours a Day'. Deze historische kijk op time management training levert je een nieuw perspectief op. De titels zijn zelf bedacht om je een richtlijn te bieden voor het lezen van deze zware tekst.

Time management of geld management

Kranten staan vol met artikelen over hoe je kunt leven van een klein bedrag per maand. Deze artikelen lokken een krachtige reactie uit die niet in verhouding staat tot het daadwerkelijke belang hiervan. Ik heb een verslag gelezen over: 'Hoe te overleven op 8 shillings per week', maar nog nooit een verslag over: 'hoe te leven op 24 uur per dag', ook al is er gezegd dat tijd geld is. Dit spreekwoord onderschat namelijk zelfs deze aangelegenheid. Tijd is veel meer waard dan geld.

Wanneer je tijd hebt kun je gewoonlijk geld verkrijgen.

Ook al heb je slechts de rijkdom van een garderobe begeleider, je hebt niet meer tijd dan ik heb, of de kat bij het vuur heeft.

Filosofen hebben uitgelegd wat 'ruimte' betekend, maar niet wat de rol van tijd is.

Tijd is onlosmakelijk verbonden met alles wat bestaat.

Met tijd is alles mogelijk, zonder tijd niets. Onze dagelijkse voorziening van tijd is wonderbaarlijk, iets daadwerkelijk verbazingwekkend wanneer men het nader bekijkt. Je wordt wakker in de ochtend en, op een magische manier, is je portemonnee gevuld met vierentwintig uur, niet tot verbruik bereide, weefsel van je leven!

Het is van jou.

Het is je meest kostbare bezitting. Een hoogst uniek gemak, dat dagelijks even gemakkelijk tot jou komt. Niemand kan het van je afpakken, het is onsteelbaar. Niemand ontvangt meer of minder dan dat jij ontvangt.

Time management en de verdeling van tijd

De verdeling van tijd is de ideale democratie!

In het rijk van de tijd is er geen aristocratie van rijkdom, en geen aristocratie van intellect. Een genie ontvangt nooit een uur extra per dag. En er is geen bestraffing. Verspil je oneindig waardevolle gerief zoveel je wilt, en de aanvoer er van wordt niet van je afgepakt. Geen mysterieuze macht zal zeggen: 'Deze man is een dwaas, zo niet een schurk. Hij verdient geen tijd; hij wordt hiervan afgesneden'. Bovendien kun je geen tijd uit de toekomst halen. Het is onmogelijk om een schuld aan tijd op te bouwen. Je kunt hoogstens het huidige moment verspillen. Je kunt morgen niet verspillen; morgen wordt voor je bewaard.

Je moet leven binnen deze vierentwintig uur per dag.

Uit deze tijd moet je rijkdom, plezier, geld, genoegen, respect en de evolutie van je onsterfelijke ziel halen.

Het goed om gaan met je beschikbare tijd is van het grootste belang, want alles hangt hier van af.

Je geluk, waar ieder naar streeft, hangt hier van af. Vreemd dat kranten, als ondernemend en actueel ze zijn, niet volstaan met 'Hoe te leven op tijd', in plaats van 'Hoe te leven op geld'!

Wanneer het niet lukt op een bepaald budget te leven, gaat men wat meer verdienen, steelt het of vraagt gewoon om geld.

Iemand verknoeit zijn leven niet wanneer men weinig geld heeft; hij of zij haalt gewoon zijn broekriem wat verder aan. Maar wanneer iemand zijn inkomen aan tijd, 24 uur per dag, niet al zijn juiste uitgaven dekt, dan verknoeit men zijn leven wel.

Ook al is tijd heerlijk regelmatig, het is op een wrede manier beperkt.

Verwachting en streven in time management

Wie van ons leeft vierentwintig uur per dag?

En wanneer ik zeg 'leeft' bedoel ik niet 'bestaat', of 'knoeit wat aan'.

Wie van ons is vrij van dat ongemakkelijke gevoel dat onze grootste tijdsuitgaven niet gemanaged worden zoals ze dat eigenlijk zouden willen? Wie van ons zegt niet tegen zichzelf - wie van ons heeft niet zijn hele leven al tegen zichzelf gezegd: 'Ik doe het later wanneer ik meer tijd heb'.

Ontelbare hordes van mensen zijn stressvol, op een pijnlijke manier, bij het gevoel dat de jaren vervliegen en dat ze hun leven nog niet op de rails hebben.

Wanneer we dit gevoel nader bekijken, bespeuren we dat het bestaat uit ongemakkelijkheid, verwachting, vooruitkijken en streven.

Het is een bron van constant ongemak, het gedraagt zich als een skelet bij het feest van al onze genoegens. We gaan naar het theater voor entertainment; maar tussen de bedrijven door wijst het met een dunne vinger naar ons. We haasten ons om de laatste trein te halen, en terwijl we afkoelen, wachtend op de laatste trein, wandelt het naar ons toe en informeert: 'Wat heb je gedaan met je jeugd? Wat doe je met je leven?'.

Je kunt argumenteren dat het constant vooruitkijken, en het streven, deel is van het leven zelf. Dit is waar! Maar er zijn gradaties. Een man kan er naar verlangen om naar Mekka te gaan. Zijn geweten verteld hem dat hij naar Mekka moet gaan. Hij probeert het, mogelijk haalt hij Mekka nooit. Hij verdrinkt of hij verdwijnt roemloos op de Rode zee; zijn wens wordt misschien nooit vervult. Onvervulde begeerte kan hem altijd plagen. Maar hij zal niet gekweld worden als de man, die wenst naar Mekka te gaan, maar Brixton^ nooit verlaat.

Het betekent iets wanneer je Brixton verlaat. De meesten van ons verlaten Brixton nooit. We hebben zelfs geen taxi genomen naar Ludgate Circus en geïnformeerd bij Cook's^^ voor een reis.

Ons excuus is dat er maar vierentwintig uur in een dag zitten.

Nastreven van wensen en time management

Wanneer we ons streven verder bestuderen, zullen we, denk ik, zien dat we denken een verplichting te hebben om iets extra's te doen naast de dingen die we moreel verplicht zijn.

We zijn verplicht, door verschillende geschreven en ongeschreven regels, om onszelf en onze families (wanneer we die hebben) in rijkdom en welstand te onderhouden, onze schulden te betalen, om te sparen en ons geluk te vergroten door efficiënter te werk te gaan. Een taak die al moeilijk genoeg is! Een taak die lang niet ieder van ons naar behoren vervult. Een taak die vaak buiten onze kundigheid ligt. Toch, wanneer we in deze taak slagen, zoals we soms doen, zijn we niet tevreden; het skelet van het streven is nog steeds bij ons.

Wanneer we beseffen dat deze taak buiten ons bereik ligt, dat we de taak niet aan kunnen, voelen we dat we minder tevreden zijn wanneer we nog meer doen.

En zo is het inderdaad. De wens om iets te bereiken buiten onze verplichting is gewoon onder alle mensen, die gedurende de evolutie boven een bepaalt niveau zijn gegroeid.

Wanneer geen poging wordt gedaan om deze wens na te streven, blijft het gevoel van ongemak bestaan omdat iets wat niet gestart is de vrede van de ziel blijft verstoren.

The Supply of Time en time management

Teksten van schrijvers zoals Arnold Bennett geven ons verrassende inzichten in ons leven. Een fris perspectief op ons leven in relatie tot het rationele van een kapitalistische samenleving. Wat schenkt nu meer vreugde dan het volgen van je eigen weg, bij een eventueel falen getroost door het feit dat er ten minste een poging gewaagd is.

^ De naam Brixton verwijst mogelijk naar een plaats in de Engelse Graafschap Devon of een wijk in Londen in het bestuurlijke gebied Lambeth.

^^ Het is onduidelijk wat Cook's is, of waar het voor staat. De context van de tekst duidt er op dat Cook's een reisorganisatie is, aanvullende informatie is niet gevonden.