Opvoeden van je baby

Inleiding

Nog voordat je bent bevallen krijg je al allemaal goede raad van iedereen om je heen hoe je het wel en niet moet doen. Zeker als het je eerste kind is kan je daar erg zenuwachtig van worden. Het is toch al allemaal nieuw en spannend en dan gaat ook nog iedereen bepalen hoe je het moet gaan doen. Het mooie is dat ook iedereen wat anders zegt. Urenlange discussies kunnen er worden gehouden. Maar uiteindelijk weet iedere ouder zelf wat het beste is voor hun baby. Wat moet je weten over het opvoeden van je baby?

De ouderwetse manier

Wie kent de opmerking niet, als een baby ligt te krijsen is het goed voor z'n longetjes. De meeste oudere mensen zullen vinden dat je een baby best kan laten huilen, want daar krijgen ze niks van. Ook als je op iedere piep reageert, kan je een verwend kind krijgen. De baby bij je laten slapen is al helemaal uit de boze, want dan wil hij nooit meer naar zijn eigen bed. Je kan hem beter gelijk in z'n wieg leggen, desnoods een uur laten krijsen maar dan valt hij vanzelf wel in slaap.

Tegenwoordig

Tegenwoordig zijn er nog veel meer regeltjes. Was het vroeger eigenlijk nog best simpel, nou staat er voor alles vast hoe je het moet doen. Van hoe en wanneer de baby in bad moet tot wat het aan moet. Vooral op het consultatie bureau weten ze alles het beste. Ze hebben er inderdaad voor geleerd, maar ieder kind is anders. Als voorbeeld, ze leggen het kind altijd op hun buik neer om te kijken hoe goed ze het hoofd overeind kan houden. Die van mij vond daar niets aan en bleef gewoon liggen. Ik kreeg daarop gelijk als huiswerk mee dat ik haar zoveel mogelijk op haar buik moet neer leggen. Ik oefende er wel eens mee, maar zodra ze het zat was draaide ik haar gelijk weer om. Ik ga m'n kind niet pushen om het volgens de regels te doen. Nou is ze drie maanden en kan ze als de beste haar koppie omhoog houden.

Mijn ervaring Mijn ervaring is dat je het beste naar jezelf en naar je kind kan luisteren. Het klinkt enorm zweverig, maar het werkt echt het beste. Ik ben zo'n moeder die haar kind gewoon tussenin als het niet wou slapen en ze heeft ook nooit een seconde onnodig hoeven te huilen. Ik ben nou drie maanden verder en ik heb het makkeljkste kind van de wereld. Ze is nou dol op haar eigen bed. Als ze begint te zeuren weet ik al precies hoe laat het is en dan wilt ze echt alleen in haar eigen bed. Verder huilt ze nou ook nooit. Als ze iets wil, gaat ze beetje zeuren, maar omdat ik altijd gelijk op haar reageer is het gelijk goed. Als moeder weet je zelf het beste wat je kind wilt en naarmate het ouder wordt leer je je kind ook kennen. Het is belangrijk dat het kind op je liefde en aandacht kan vertrouwen.

De magische drie maanden

Dit klinkt vast allemaal heel mooi, maar de eerste paar maanden weet je niet wat je overkomt. Ik vroeg me altijd af of ik het wel goed deed, juist omdat ik het niet volgens het boekje deed. Je krijgt van iedereen te horen van wacht maar tot dat je kind drie maanden is, dan wordt alles anders. Grote onzin, dacht ik natuurlijk. Maar ik moet toegeven, dit is één ding waar andere moeders wel gelijk over hebben. Opeens kan ze zichzelf een tijdlang vermaken en uit zichzelf gaan slapen.

Tenslotte nog een paar tips voor aanstaande of kersverse moeders

• Je kan een baby niet verwennen
• Luister niet teveel naar anderen, onthoud alleen de dingen die je aanspreken.
• Doe vooral wat je eigen hart ingeeft en luister naar je wat je kind wil.
• Als je het echt allemaal niet ziet zitten, denk er dan aan dat je kindje vanzelf ouder word en dat het niet altijd zo blijft.

Conclusie

In principe kan je een baby nog niet opvoeden. Een baby doet namelijk geen dingen om vervelend te zijn. Een baby huilt omdat hij bijvoorbeeld honger, pijn of slaap heeft. Soms huilt een baby ook zonder reden. Het is als ouder vooral belangrijk om naar je gevoel te luisteren. Het is jouw kindje en jij kent hem of haar het beste.