De dodentocht

De dodentocht

Elk jaar op de tweede vrijdag van augustus vindt in het belgische Bornem "de dodentocht" plaats. De dodentocht is een wandeling waar je binnen de 24 uur 100 kilometer moet afleggen.  Ik nam de proef op de som en schreef me in.

Organisatie

De dodentocht is een organisatie van de VZW Kadee, een wandelclub uit de streek. Op 14 augustus 1970 vertrekken 65 jongeren voor de eerste keer aan hun 100 kilometer lange tocht. Een jaar later wordt er wat reclame gemaakt en zijn er al 202 deelnemers. Elk jaar groeit het aantal deelnemers en stilaan raakt het hele dorp in de ban van de tocht. De dodentocht blijft nog altijd groeien en momenteel telt men reeds meer dan 10.000 deelnemers uit verschillende landen. De organisatie zet zo'n 650 vrijwilligers in om alles in goed banen te leiden. Er worden ook verschillende goede doelen gesteund met de opbrengst.

Voorbereiding

  • Aan een tocht van 100 km begin je niet zomaar. Het is absoluut noodzakelijk om op voorhand te trainen. Het best doe je dit door regelmatig afstanden te wandelen van minimum 25 kilometer. Je lichaam moet een beetje voorbereid worden op de extreme omstandigheden.
  • Zorg ook dat je over degelijk materiaal beschikt. Goed loop- of wandelschoenen zijn een must. Zorg er ook voor dat je deze ruim op voorhand hebt ingelopen. Ook reservekledij en droge sokken zijn noodzakelijk. Omdat de tocht 's anchts vertrekt is een zaklamp ook aan te raden.
  • Je hebt voldoende kracht en energie nodig. Er is bij elke bevoorrading wel drank en voedsel voorzien, maar onderweg moet je blijven eten en drinken om je krachten op peil te houden.

Het vertrek

Om 21:00 uur 's avond sta ik samen met zo'n 10.000 wandelaars klaar voor het vertrek. Het duurt zeker een half uur eer de lange stoet op gang komt door de smalle straten van Bornem. De sfeer zit er goed in. Langs het hele traject maken de buurtbewoners er een groot feest van. Overal branden er kaarsjes of vuurkorven, men hangt vlaggen aan het raam, er zijn bbq'q en men speelt live muziek. Gezelligheid troef dus. Maar het succes heeft ook een minpuntje. De wandeling loopt grotendeels doorheen het landelijke gedeelte van de Scheldestreek. Door het grote aantal deelnemers worden de smalle paden overrompeld door wandelaars. Samen met de duisternis zorgt dit niet voor een aangenaam wandelcomfort. Bovendien wordt je als het ware meegezogen door de mensenstroom en kan je moeilijk je eigen tempo volhouden.

Wanneer de meeste supporters langs de kant gaan slapen slaat de stilte en ook de verveling toe. Lange rechte stukken worden eindeloos en de massa strompelt verder. Het stampende geluid van honderden voetstappen overstijgt de conversaties tussen de wandelaars. De solidariteit onder de lopers is groot. Wie het moeilijk heeft mag zeker een schouderklopje verwachten.

Gemiddeld om de tien kilometer is er een halte voorzien met bevoorrading. Hier kan je ook even rusten of je laten verzorgen door het rode kruis. Hoe verder in de tocht, hoe meer deze posten op veldziekenhuizen beginnen te lijken. Ook langs de kant zie je meer en meer mensen uitgeput tegen een muur rusten of hun blaren verzorgen.

Twee van de haltes bevinden zich trouwens in een brouwerij. De bekende biermerken Duvel en Palm zorgen voor een verfrissing, al is alcohol niet echt aan te raden natuurlijk.

Na 50 kilometer geeft een dokter van het rode kruis mij het advies om de tocht te staken. Mijn voeten vertonen inmiddels 11 blaren en dat maakt het wandelen bijna onmogelijk. Vermoeidheid en spierpijn kun je nog bestrijden maar de blaren zijn volgens mij de grootste vijand van een wandelaar. Tevreden over de gehaalde afstand maar toch een beetje ontgoocheld door de opgave word ik in de bezemwagen terug naar Bornem gereden.

Weetjes

  • Er is ook een mini-dodentocht voor de kinderen
  • De dodentocht is de grootste 100 km tocht van Europa
  • "walking for a better world" is het motto van de organisatie, die ook het goede doel steunt
  • Tijdens de laatste editie stierf een 59-jarige deelnemer op enkele honderden meters van de meet aan een hartstilstand
  • Jozef Kuppens nam deel aan alle 41 dodentochten

Conclusie

Deelnemen aan de dodentocht was een hele ervaring en is zeker aan te bevelen. Maar zorg er voor dat je goed bent voorbereid. Op voorhand trainen en zorgen voor een goed uitrusting is essentieel om de tocht tot een goed einde te brengen. De inspanning is extreem zonder voorbereiding is het niet verstandig om eraan te beginnen.Van de 10.000 deelnemers bereiken er zo'n 6500 de eindstreep.

Meer info vind je hier: www.dodentocht.be