De Tour de France: tijd voor dopingnieuws

Inleiding

Als de Tour begint, duikt er altijd dopingnieuws op. Een elk jaar weer een terugkerend verschijnsel. Niet echt te verklaren want dopinggebruik is er in elke topsport, niet alleen in het wielrennen. Al dat gedoe rond doping is niet goed voor het imago van de Ronde, laat staan voor de ploegen en de betrokken renner.

Tour de France: gedoemd slachtoffer?

Het kan geen toeval meer zijn: de hele heisa in de pers bij de start van de Tour de France. Het heeft alleszins te maken met het feit dat de Tour het grootste sportevenement in Europa is. Dat betekent dat er veel geld in omgaat. En, nog belangrijker, wereldwijde aandacht en reclame. Daardoor is de druk op de renners enorm groot om op zijn minst één rit te winnen, een trui te pakken en zo veel mogelijk in beeld te rijden. En daar heeft elke ploeg ‘maar’ 3 weken de tijd en gelegenheid voor.

In andere sporten duiken in de marge ook wel dopingberichten op. Topvoetballers Maradona en Edgar Davids hebben hun dopinggebruik openlijk toegegeven. Bulgaarse gewichtheffers, Sotamayor in het hoogspringen, de Canadees Ben Johnson als sprinter, tennissers… welke sport is niet bezoedeld?

Maar in de Tour gebeurt van alles en dat wordt breed uitgesmeerd in de media: busonderzoeken, vuilbakken die worden uitgeplozen, kamers binnenvallen, verzorgers die in de gevangenis belanden, peertjes onder de oksel tot overleden renners tijdens de rit. Allemaal sensatie en uitstekend geschikt voor spectaculaire foto’s, reportages en titels.

Prestatiedruk

Iedereen is ervan overtuigd dat doping niet thuishoort in de topsport. Doping is het gebruik van middelen met als doel de prestaties te verhogen. Dat kan door de aanmaak van rode bloedcellen te verhogen of spierversterkende middelen. Wat veel gebruikers echter niet weten, of niet willen weten, ook de topsporters zelf niet, is dat jezelf doperen zeer ongezond is, tot levensgevaarlijk. Leverproblemen, spierkrampen, huidproblemen maar ook vruchtbaarheidsproblemen kunnen de gevolgen zijn.

Dan maar legaliseren? Ook geen oplossing: als alle (top)sporters gebruiken, is het alleen nog maar een kwestie van wie nog meer neemt dan de andere. Wie verdraagt het best deze ongezonde middelen? Wie heeft het meeste geld om ze te kunnen betalen enz…

Eigen mening

Geen prestatieverhogende middelen in geen enkele sport! Teveel gezondheidsrisico's, puur bedrog tegenover je tegenstander(s), de media, je ploeg, je werkgever, je familie en vooral jezelf. Maar of we ooit nog eerlijke en schone sport krijgen betwijfel ik ten zeerste!