Geluidsoverlast
Geluidsoverlast
Lawaai wordt vaak gedefinieerd als ongewild geluid. Vaak is het ongewild omdat het geluid of te hard is waarbij het niet meer comfortabel voelt, of het is een irritante mix van geluiden die afleidend is. Een gesprek ver weg is een voorbeeld hiervan (in treinstations e.d.). Lawaai is deels subjectief (persoonlijk) en hangt af van de staat van iemand of van de gevoeligheid van de oren. Dit subjective aspect
is belangrijk omdat het hierdoor moeilijk(er) wordt om een beleid voor het controleren van lawaai te vinden. Sommige mensen vinden bepaalde soorten lawaai niet irritant en willen dus ook niet betalen om het tegen te gaan. Geld uitgeven voor het controleren van lawaai rond vliegvelden is ook controversieel.
Geluidsoverlast is een soort luchtvervuiling omdat geluiden zich door de lucht voortbewegen en naar onze oren verplaatsen. Wanneer we een soort geluid horen, ontvangt ons trommelvlies trillingen die door ons worden overgedragen door bewegende luchtmoleculen. Luchtmoleculen dragen dus lucht over op dezelfde manier als watermoleculen golven maken. Waarbij een storm op zee energie opwekt die het water in beweging brengt, geldt voor lucht hetzelfde. Een explosie van een machine of andere bronnen maken energie die geluid verplaatst van de machine naar de mensen.
Het meten van geluidsoverlast
Luidruchtigheid of geluidssterkte wordt verhoogd met de intensiteit, wat betekent dat de energie die de geluidsgolven hebben wordt verhoogd. Geluidssterkte wordt gemeten in decibel (dB) (Deci betekent 10 en Alexander Graham Bell was een doventolk en tevens de uitvinder van de telefoon). De schaal is exponentieel en 1 dB meer betekent 10x zoveel geluid. De schaal is van 0 tot 180, waarbij 0 totale rust is en 180 dB het opstijgen van een raket is. In drukke straten en gebouwen is de geluidssterkte ongeveer 50-60 dB en in een stille kamer is het ongeveer 30-40 dB.
Gezondheidsrisico’s door geluidsoverlast
Het meest bekende risico door geluidsoverlast is gehoorbeschadiging of gehoorvermindering. Het beschadigen kan snel gebeuren wanneer erg hoge geluidssterktes zijn blootgesteld. De gehoorbeschadiging kan ook rustig aan beginnen en steeds erger worden wanneer iemand dagelijks of vaak wordt blootgesteld aan te hoge geluidssterktes.
Gehoorbeschadigingen beginnen bij geluidssterktes hoger dan 70 dB voor een lange en frequente bloodstelling. Geluidssterktes die buiten voorkomen en hoger zijn dan 70 dB zorgen voor uitgebreide klachten van bewoners. Bij 130 dB kan onomkeerbare gehoorbeschadiging direct ontstaan. Geluidsoverlast kan ook klachten veroorzaken zoals stress en bezorgdheid. Zulke stress kan fysiologisch zijn, zoals trauma's, maar kan ook lichamelijke klachten zijn zoals hoofdpijn, misselijkheid, en een te hoge bloeddruk.
Controleren van lawaai
Lawaai kan op 3 manieren worden verminderd: bij de bron, bij de verplaatsing naar een persoon en door het beschermen van een persoon.
Bron
Het verminderen van lawaai bij de bron is het makkelijkst en het goedkoopst. Bijvoorbeeld het ontwerpen van machines e.d. waarbij er minimale trillingen optreden. Ook het aantal bewegende delen zou verminderd kunnen worden.
Absorberend materiaal
Een andere manier om lawaai te verminderen is het gebruik van materiaal dat geluid kan absorberen (verschillende soorten isolaties, bakstenen, delen van auto’s).
Beschermen van persoon
De laatste manier om lawaai te verminderen is mensen aansporen tot het gebruik van bijvoorbeeld oordoppen. Oordoppen kunnen de geluidssterkte flink verminderen, wel tot 50 dB. Het enige waar op gelet moet worden is het juist inbrengen van de oordoppen. Tegenwoordig zijn er ook zogehete in-ear oordopjes (voor muziek) waarbij je eigenlijk weinig omgevingsgeluid hoort en alleen maar de muziek uit de oordopjes kan horen. Dergelijke oordopjes zijn uiteraard wel gevaarlijk wanneer men dit gebruikt in het verkeer, tijdens het fietsen of hardlopen bijvoorbeeld.
Conclusie
Geluidsoverlast (lawaai) is deels subjectief (persoonlijk) en hangt af van de staat van iemand of van de gevoeligheid van de oren. Geluidsoverlast is een soort luchtvervuiling omdat geluiden zich door de lucht voortbewegen en naar onze oren verplaatsen. Geluidssterkte wordt gemeten in decibel (dB) (Deci betekent 10 en Alexander Graham Bell was een doventolk en tevens de uitvinder van de telefoon).
Lawaai kan op drie manieren verminderd worden: bij de bron, met behulp van absorberend materiaal en door het beschermen van een persoon.