Hoe pak je vochtige buitenmuren aan

Vochtproblemen in en rond het huis

Als er vocht in het metselwerk zit, kun je dat zowel aan de binnen- als aan de buitenkant van de muren zien. Buiten merk je dan witte plekken op de stenen. In de woning zie je afgebladderde verflagen, behangpapier dat niet blijft plakken, bruine en zwarte vlekken op de muren en in voegen, en loszittend pleisterwerk. Ook een muffe geur, schimmels op meubels en kledij en condens op ramen duiden op een te vochtige woonomgeving.

Vochtige muren en de oorzaak

Het is natuurlijk van belang dat je de oorzaak van vochtige muren kent. Alleen dan kan het vochtprobleem worden opgelost.

De eerste oorzaak kan opstijgend water zijn afkomstig uit de grond onder de woonomgeving. Dit water stijgt via de poreuze muurstenen. Gevolg: de stenen slaan wit uit omdat er vooral zout in het water zit. Ook vorstschade als gevolg van stevige wintertemperaturen, slagregen, lekkende regenpijpen, constructiefouten, slechte drainage in de bouwfase zijn verantwoordelijk voor vochtplekken in de buitenmuren.
De tweede oorzaak van vocht moet je in huis zoeken: condensatie. Vocht in de kamers als gevolg van de dagelijkse handen en wandel van de bewoners: koken, in bad gaan, douchen, zweten, natte kleren aan de kapstok, natte (werk)schoenen in de gang, gebruikte handdoeken op een droogrek, onvoldoende gebruik van de dampkap maar ook gewoon (uit)ademen en niet vergeten: binnen het wasgoed drogen. Als er dan onvoldoende gelucht wordt, ontstaat condensatie. De oplossing voor dit probleem is eenvoudig: voldoende ventileren!

Hoe opstijgend vocht aanpakken?

Het moeilijkste probleem om aan te pakken is opstijgend vocht in de muren als gevolg van constructiefouten in de bouwfase. Vooral bij renovatie van heel oude woningen kun je dit probleem tegenkomen. Vanaf de 60ger jaren is men namelijk de spouwmuren anders en beter gaan construeren: men ging loodbladen, open stootvoegen, een laag teerpapier of plastiekfolie over de hele omtrek van de woning in de onderste lagen van de muren voorzien. Het water dat via de poreuze stenen en voegen binnen dringt, loopt langs het buitenblad naar beneden en wordt afgevoerd via de loodbladen en open stootvoegen. Hierdoor blijft de binnenste spouwmuur droog. Je hebt dus werkelijk een probleem als deze vochtwerende technieken niet aanwezig zijn want achteraf is het een heel gedoe om ze alsnog aan te brengen!

Je moet dan rond het hele huis en alle buitenmuren een horizontale sleuf slijpen van ongeveer 1 m lengte. Dan 1 m overslaan en de volgende sleuf maken. Het telkens 1 m niet behandelen is om de stevigheid van het bouwwerk niet in gevaar te brengen. In de gleuven breng je dan een teerpapier of plastic folie aan. Daarna de gleuven afsluiten met cement. Nadat de behandelde delen uitgehard zijn, pak je op dezelfde manier de overblijvende muurdelen aan. Extra probleem: bij spouwmuren moet je de vochtwerende folie in het binnenspouwblad aanbrengen: dus moet de constructie binnen in de kamer aanpakken! Onnodig te zeggen dat dit een hele klus is die je hele huis overhoop haalt en duur uitvalt!
Wat je eventueel ook kan proberen: een gracht graven die het muurgedeelte onder de fundering bloot legt. Reinig de muur, breng vervolgens twee lagen vloeibaar rubber aan en maak alles weer dicht in de oude staat. Dit is een mogelijke oplossing maar niet altijd afdoend! Toch het proberen waard!

3. Muurinjectie.

Hierbij ga je de muur inspuiten met kunstofhars en zo een nieuw vochtscherm te bouwen. Ook hier geldt dat je dit bij spouwmuren, zo nodig, zowel voor het binnenste als voor het buitenste spouwblad doet. Je moet wel enige maanden geduld oefenen om er zeker van te zijn of je inspanningen geslaagd zijn. Het duurt immers 5 tot 6 maand voordat het vocht dat reeds in de muren aanwezig was, verdampt is. Is dat niet het geval dan moet je eventueel de hele procedure nog eens overdoen. Je begint met gaten te boren: om de 15 cm en zo’n 15 cm boven de vloer. Je boort schuin neergaande gaten die ca. 3/4 van de muurdikte diep zijn. Dan moet je buisjes die kant-en-klaar verkrijgbaar zijn in de handel. Op de buisjes plaats je vervolgens een trechter die je opvult met het synthetische hars.

Een tip: ook lege mastiek- en siliconenbussen vormen uitstekende trechters. Na impregnatie, wanneer de muur volledig verzadigd is, worden de boorgaten opgevuld met speciale cement. Je kunt best met dit opvullen wachten tot je zeker weet dat de hele operatie goed gelukt is (een maand of 5 à 6 dus). Gespecialiseerde firma’s gebruiken speciale hogedrukspuitapparatuur om de injectievloeistof onder hoge druk in de gaten te spuiten. Zij kunnen dan ook een 100% efficiënte behandeling garanderen.

Ook kun je ervoor kiezen om de voegen uit te kappen en opnieuw de muur te gaan voegen. Voegen zijn immers altijd zwakke plekken in metselwerk. Ze kunnen kapot vriezen of afbrokkelen door slijtage. Met hamer en beitel haal je het voegwerk er dan uit tot op zo’n 1,5 cm diep. Maak nieuwe voegmortel die bestaat uit 1 deel cement op 3 delen fijnzand kan je dan weer aan de slag.

Kleine oppervlakkige barstjes in buitenmuren kun je aanpakken door de totale geveloppervlakte te behandelen met een waterdichte, elastische en scheuroverbruggende deklaag (coating).

Gezondheidsproblemen door vochtige woning

Vocht in huis is een probleem dat niet alleen niet goed is voor de woning (waardevermindering), ook je gezondheid leidt eronder: chronische luchtwegaandoeningen, luchtwegklachten, astma, bronchitis, hooikoorts, ademhalingsproblemen, allergieën en reumatische aandoeningen kunnen het gevolg zijn.

Sick Building Syndrome (SBS)

Of eenvoudig gezegd: ‘ziek door Gebouwen Syndroom’. Hieronder valt een heel scala aan vage symptomen zoals irritatie van de neus- en oogslijmvliezen, hoofdpijn, lusteloosheid en andere vervelende kwalen. Deze symptomen komen vooral voor bij mensen die veel verblijven in gebouwen met een slechte luchtkwaliteit en schimmelgroei.

Waar vraag je vrijblijvend een offerte aanvragen?