Waarom een elektriciteitskeuring

Waarom een electriciteitskeuring

Als je in Belgie een onroerend goed verkoopt in de betekenis van aan woning dan moet je deze laten keuren. Van deze keuring krijg je een officieel verslag en dat heb je nodig bij de notaris. Dit document wordt immers toegevoegd aan de verkoopakte. Wat is de bedoeling van deze elektrische keuring en hoeveel kost dit?

Wetgeving keuring

De wetgeving met betrekking tot deze verplichting is vrij nieuw: juli 2008. Door deze wet is de verkoper VERPLICHT om zijn eigendom te laten keuren door een officiële keurder.

Welke eigendom?

Er zijn wel enkele regels voor wat betreft het begrip 'eigendom'. Meer bepaald staat in deze wet dat het moet gaan om een 'wooneenheid': een huis, een appartement of (een geheel van) lokalen dat als woning dient. Dat voor wat betreft de infrastructuur. Verder is ook bepaald of het gaat om één of meerdere personen die in gezinsverband of in gemeenschap samenleven. Zo kun je je afvragen of een hotel, een jeugdherberg, een chirolokaal enz… er onder vallen. In hoeverre zijn dit 'wooneenheden'? Wat is wonen eigenlijk? Persoonlijk denk ik niet dat ze onder deze wet vallen maar waarschijnlijk wel onder een andere aangezien deze infrastructuren bij verkoop toch ook elektrisch/technisch in orde moeten zijn…

Anderzijds staat in de wet ook: 'Sinds 1 juli 2008 kan om het even welke verkoop van onroerend goed niet worden uitgevoerd zonder een rapport van keuring van de elektrische installaties' (citaat) (met de nadruk op 'om het even welke'!).

Wie mag keuren en hoeveel kost het?

  • Deze elektrische keuring mag alleen worden uitgevoerd door organisaties die erkend zijn door de FOD (Federale OverheidsDienst) Economie, KMO, Middenstand en Energie. In de regel krijg je het keuringsverslag meteen overhandigd bij het bezoek van de keurder, na contante betaling wel te verstaan. En je betaalt best contant: doe je dit niet dan worden er extra maar liefst € 25 administratieve kosten in rekening gebracht en krijg je het keuringsverslag past toegestuurd na betaling per overschrijving.
  • Een keuring kost € 125 (incl. BTW). Tip! Eens je een keuringsverslag hebt, blijft dit 25 jaar geldig! Dit onder voorwaarde natuurlijk dat er niets aan de (gecontroleerde) installatie is gewijzigd.

Een wet met bedenkingen…

Als je de commentaren op deze wet leest, ga je toch de wenkbrauwen fronsen…

  1. Moet alle elektriciteit worden gekeurd? Nee, alleen elektrische installaties met laagspanning! In de praktijk komt het volgens diverse websites erop neer dat de elektriciteitsmeter wordt gekeurd. En voor elke bijkomende meter betaal je extra € 75. Per schema dat gekeurd wordt: € 25. Een schema (automatisch gerelateerd aan een elektriciteitsmeter) is nodig en verplicht als de installatie voor 1981 werd aangebracht).
  2. Wat is het nut van het rapport? Als puntje bij paaltje komt, heeft het rapport 'wettelijk gezien' geen enkele zin! Voor de koper is het een 'momentopname' van de toestand waarin de elektrische installaties van het pand dat hij wil kopen zich bevinden. Als er in het keuringsrapport dus mankementen staan (dingen die niet in orde zijn) dan kunnen die gegevens de verkoop niet beïnvloeden. Met andere woorden: de verkoper is niet verplicht om deze mankementen eerst in orde te laten maken vooraleer hij verkoopt. Dit is een probleem/taak voor de koper: hij moet de noodzakelijke aanpassingen laten uitvoeren en dit binnen 18 maanden. Daarna moet hij opnieuw een keuring aanvragen en betalen!

Conclusie

Uiteraard heeft een veiligheidskeuring op regelmatige tijden nut. Wat echter niet zo heel logisch is bij deze elektriciteitskeuring bij een verkoop is dat de 'zondaar die niet in orde blijkt te zijn' wel € 125 moet betalen maar, voorafgaandelijk aan de verkoop, de boel niet in orde hoeft te maken. Dat mag de koper doen. Financieel is deze regeling een goede zaak: er moet immers 2 maal gekeurd dus ook 2 keer worden betaald! Ware het niet vanzelfsprekend dat je als verkoper eerst de boel in orde moet maken vooraleer je de koper hiermee opzadelt? De bedoeling van de wetgeving zou toch moeten zijn dat 'veilige' panden worden verkocht?