Cuba Crisis

De Cuba crisis is het hoogtepunt van de koude oorlog en is een typisch voorbeeld van de spanning tussen 2 grootmachten: de Sovjet-Unie, ofwel U.S.S.R en de Verenigde Staten.

Inleiding

Amerika, dat al aan het eind van de Tweede Wereldoorlog over een atoombom beschikte, was bang voor de invloed van het communisme. De Sovjet-Unie was andersom bang dat Amerika zijn invloed in Oost-Europa wilde uitbreiden. De 2 grootmachten hekelden elkaar vanwege de enorme verschillen in ideologie. Het communisme aan de ene zijde en het kapitalisme aan de andere zijde. De VS hekelde de onvrijheid en de dictatuur van de staat in de Sovjet-Unie, en andersom hekelde de Sovjet-Unie de werkloosheid en grote verschillen tussen arm en rijk in de Verenigde Staten.

Dit wantrouwen tussen de twee landen leidde tot een enorme wapenwedloop. Na verloop van tijd kon de Sovjet-Unie deze wapenwedloop niet meer aan wat een einde bracht aan de Koude Oorlog en het verval van de Sovjet Unie.

Het begin van de Cuba crisis

Hoewel zowel de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten bang waren voor een kernoorlog die de hele wereld zou vernietigen, probeerden ze alle 2 klaar te zijn voor die oorlog. Amerika had overal ter wereld raketten gestationeerd die de Sovjet-Unie elk moment konden bereiken. De Sovjet-Unie had die mogelijkheid niet en wist dat hun raketten niet in staat waren om het Amerikaanse vasteland te bereiken. Die mogelijkheid had Amerika echter wel.

Onder leiding van Fidel Castro was Cuba in 1959 communistisch geworden. Cuba lag in de 'achtertuin' van Amerika. Amerika kon het communistische gevaar zo dicht bij huis niet verdragen. De Amerikaanse inlichtingendienst, de FBI, heeft jarenlang geprobeerd Fidel Castro om te brengen. Elke poging daartoe is tot nu toe mislukt

In 1962 kwamen de Amerikaanse inlichtingendiensten met de ontdekking dat de Sovjet-Unie kernraketten installeerde op het eiland. Het was een win-win situatie voor beide landen: de Sovjet-Unie kreeg de mogelijkheid om terug te kunnen slaan in geval van oorlog en Cuba kreeg in ruil voor het plaatsen van kernraketten de beschikking over voedsel en grondstoffen waar het land een enorm tekort aan had.

Kennedy was verbaasd, maar reageerde onmiddellijk. Kennedy beval een blokkade om het eiland heen, dat elk schip zou controleren op mogelijk militair materiaal. Een groot deel van de Amerikaanse marine werd ingezet om de Sovjet schepen tegen te houden. Ondertussen werden er brieven tussen Chroesjstjov , de president van de Sovjet-Unie, en aan de andere kant John F. Kennedy, de hoofdrolspelers van de Cuba-crisis. Chroesjstjov noemde de blokkade 'piratenacties' en beval de schepen door te varen richting Cuba. De hele wereld hield zijn adem in, omdat dit de aanleiding voor een kernoorlog zou kunnen zijn.

Op het laatste moment gaf Chroesjstjov de schepen het bevel om te keren en de wereld leek gered te zijn van een kernoorlog. Het probleem was echter, dat de raketten nog steeds op Cuba aanwezig waren. John F. Kennedy wist dat hij die raketten niet van Cuba af kreeg zonder te onderhandelen. Kennedy en Chroesjstjov kwamen er over uit. Kennedy haalde zijn raketten die in Turkije gestationeerd waren weg en Chroesjstjov ontmantelde zijn raketten op Cuba.