Wetenschappelijke verspilling
Wetenschap
Als je ziet hoeveel wetenschappers er tegenwoordig zijn en hoe weinig er met hun werk gedaan wordt, dan kun je je afvragen of wetenschap zo langzamerhand niet een bron van verspilling is. Er wordt veel kennis ingezet en veel onderzoek gedaan, maar veel uitkomsten worden uiteindelijk niet gebruikt.
⬇ Index
Wetenschappelijk onderzoek
Op zich is wetenschappelijk onderzoek absoluut geen slechte activiteit. Door haar rigoreuze handhaving van de toepassing van de regels van goed onderzoek zorgt zij voor een veel betrouwbaardere toename van onze kennis van de wereld dan zo maar wat doen. Zo weten we nu van het bestaan van bacterieën en virussen, omdat wetenschappers geen genoegen namen met het idee dat ziekte het werk van de duivel was. Eigenlijk begint dat al met het idee achter Ockhams razor:
"Als je iets moet verklaren, probeer dat dan met zo min mogelijk aannames”
Wat je ook zou kunnen omschrijven als:
“Zoek het minst complexe antwoord voor je vraag”
De volgende stap in wetenschap is dat je voortdurend zoekt naar een antwoord dat een verklaring is voor wat je waarneemt. Maar dat vervolgens ook weer voorspelt wat je ziet. Het is dus een voortdurende cyclus van hoor en wederhoor, waarnemen en controleren. Dit leidt tot het model van waarnemen, hypothese opstellen, hypothese testen en uitkomsten rapporteren. Hoe je het omzetten van waarneming naar hypothese doet maakt niet zoveel uit, als hij maar controleerbaar is. Dat betekent dat je dus niet een hypothese kunt opstellen waarin er onzichtbare krachten zijn die onmeetbaar zijn, zoals bijvoorbeeld god of de duivel. Vandaar ook dat wetenschap nooit het bewijs zal kunnen leveren voor de invloed van een god zoals die in religies wordt aangehangen. Behalve natuurlijk als we een meetinstrument weten uit te vinden dat onzichtbare krachten kan meten.
⬇ Index
Verspillende wetenschap
Zo logisch als wetenschap in elkaar zit met haar empirische cyclus en eisen aan onderzoeksopzetten en controleerbare uitkomsten, zo onlogisch zit de universitaire wereld in elkaar. Zo gaan er wereldwijd biljarden om in het wetenschappelijke
Zo zijn er in de wetenschappenlijke wereld nog vele andere voorbeelden te vinden van onderzoek dat al gedaan is, maar niet gebruikt wordt omdat het toevallig in de verkeerde taal geschreven is. Je zou bijna het idee krijgen dat iedere generatie onderzoekers steeds opnieuw zelf het wiel wil uitvinden. Waar natuurlijk niets op tegen is, als ze maar hun eigen geld zouden gebruiken en niet het geld van de gemeenschap.
⬇ Index
Conclusie
Aan de ene kant is wetenschap dus een goede manier om de wereld te onderzoeken, omdat het de menselijke gemakzucht uitsluit om meteen klaar te staan met je antwoord. Tegelijkertijd is het een verspillende activiteit omdat het veel onderzoek dubbel uitvoert. Nu is daar vanuit het wetenschappelijke idee van grondigheid en controle niets op tegen. Maar het wordt natuurlijk wel verspilling als drie onderzoeksgroepen tegelijkertijd dezelfde hypothese onderzoeken, maar nooit elkaars uitkomsten met elkaar vergelijken. En natuurlijk is dit een overdrijving van de huidige situatie. Want tegenwoordig worden steeds meer onderzoeksuitkomsten gepubliceerd in het Engels. Maar nu zijn het er zoveel, dat je door het bos die ene boom die op de jouwe lijkt niet meer kunt vinden. Iets wat zeker geldt voor gammawetenschappen die onderzoek doen naar de menselijke ontwikkeling. Die zijn te vaak bezig met verder bouwen op basis van wat gerenomeerde onderzoekers in het eigen vakgebied reeds hebben beweerd. Wat toch moet leiden tot meer van hetzelfde.
⬇ Index
Extra
Afbeeldingen
Onderzoek door Moritz-Mehrlein via pixelio.de
Sociaal leren door Rainer-Sturm via pixelio.de
Index van koppen
Wetenschap
Wetenschappelijk onderzoek
Verspillende wetenschap
Conclusie
Extra
Afbeeldingen
Index van koppen