Natuurbescherming

Inleiding

Het woord "Natuurbescherming" wordt vandaag de dag vaak gebruikt, waar eigenlijk "Landsschapsbescherming" bedoeld is. Deze laatste term duidt op alle inspanningen, die gedaan worden om zoveel mogelijk groen, en dan in het bijzonder de fraaiste aanzichten daarvan, te behouden, wanneer een en ander vernietigd dreigt te worden ten behoeve van woningbouw, wegenaanleg, industrieterreinen, of andere economische activiteiten. Verder worden in het gangbare taalgebruik onder Natuurbescherming ook begrepen de inspanningen, die gedaan worden om te voorkomen, dat bepaalde dier- en plantensoorten uitsterven.

In wezen houdt de term echter nog veel meer in.

'Natuur" is namelijk een van oorsprong Grieks woord, dat via het Latijn in onder andere het Nederlands terecht is gekomen en dat zoveel betekent als "geboren" oftewel "tot leven gekomen"; (in het Latijn "natus", waarvan dus onder andere het woord "nataal" is afgeleid). Zo bezien betekent "natuur" dus niets meer of minder dan "alles wat leeft" en "natuurbescherming" derhalve "de bescherming van alles wat leeft".

"Beschermen van alles wat leeft", wat houdt dat zoal in?

Ofschoon er in de biologie nog heel wat meer soorten (oftewel categorieën) van levende wezens zijn, worden onder "alles wat leeft" doorgaans met name verstaan: de mensen, de dieren, de planten en de microben.

De term "planten" omvat in deze betekenis niet alleen de vrij dicht bij de grond levende, veelal groenbladige wezens, zoals gras en bloemen, maar álle in de bodem gewortelde, statisch levende schepsels, waaronder dus ook de struiken en de bomen.

"Microben" is een algemene term voor de wezentjes die zó klein zijn, dat 'n mens ze alleen maar met een microscoop kan waarnemen. Een veel voorkomende soort van microben zijn de bacteriën.

Natuurbescherming omvat dus in wezen de bescherming van mens, dier, planten en microben

Bescherming van mensen

Bekende vormen van "mensenbescherming" zijn de activiteiten van onder andere organisaties die zich bezig houden met kinderbescherming, van het Rode Kruis, van het Leger des Heils, van Amnesty International, enzovoort, enzovoort.

Bescherming van dieren

Ook de bescherming van dieren is een fenomeen, dat met name in de huidige Westerse maatschappij ruimschoots bekend is. In de meeste landen hier zijn er wel een of meerdere dierenbeschermings-organisaties en in sommige landen is er zelfs al een politieke partij, die beoogt de belangen van deze categorie levende wezens tot in het landsbestuur toe te behartigen.

Naast de nationale zijn er ook een aantal internationaal opererende dierenbeschermings-organisaties. Een ervan is Greenpeace, dat zich overigens ook inzet voor de bescherming van het leefmilieu. In wezen valt ook deze echter onder natuurbescherming, omdat de toestand van het milieu van groot belang is voor de gezondheid en het overige welzijn van alle wezens die in dat milieu moeten en mogen leven. Specifieke milieu-'clubs', zoals in Nederland bijvoorbeeld Milieudefensie, zijn dus in wezen evengoed natuurbeschermings-organisaties.

Bescherming van planten

Organisaties die zich in het algemeen bezig houden met de bescherming van planten zijn er, voor zover bekend, momenteel niet. Wel is sinds ongeveer 1995 het "Fruitarisme" in opkomst, dat inhoudt, dat men niet alleen geen dieren, maar ook geen planten eet en dus alleen maar vruchten van planten, omdat deze verkregen kunnen worden zonder dat de plant zelf daarvoor een haar (of eigenlijk meer een blad) gekrenkt hoeft te worden, maar de communicatie tussen de aanhangers van dit voedingsprincipe speelt zich tot nu toe nog voornamelijk op het internet af (veelal onder de Engelse naam "Fruitarianism"), zodat er momenteel geen uitgesproken organisaties bekend zijn. Verder zijn er wél organisaties, die zich bezig houden met de bescherming van specifieke soorten planten, zoals de "Bomenstichting".

Bescherming van microben

Ook organisaties die zich in het bijzonder bezig houden met de bescherming van microben zijn er, voor zover algemeen bekend, momenteel niet. Wel zijn er organisaties, die zich meer in het algemeen "de bescherming van al wat leeft" ten doel stellen, maar dat komt dan vanouds veelal neer op de bescherming van mens en/of dier.

Als 'n uitzondering op deze regel kan gezien worden de momenteel in Delft gevestigde "Stichting Natuurbescherming", die sinds 'n jaar of tien ook het ontzien van zowel planten-, als microbenlevens bepleit. Het ontzien van microbenlevens komt hoofdzakelijk neer op:

• 1. In principe niet gebruiken van microben-dodende producten zoals:
  • zeep (waaronder ook was- en afwasmiddellen),
  • bijtende schoonmaakmiddelen zoals chloor, soda, ammoniak e.d.,
  • jodium, antibiotica, (in plaats daarvan pro-biotica)
  • tandpasta,
  • op voedingsgebied: zout, azijn, (inleg-)zuur en alcohol; (doden alle veel vitaminen die men binnen heeft en nodig voor het goed functioneren van de organen; dit is trouwens, naar aan te nemen valt, eveneens het geval met (andere) conserveermiddelen (bepaalde E-nrs e.d.), zodat voedingsproducten, waar deze aan toegevoegd zijn, eveneens zoveel mogelijk gemeden worden).

• 2. In principe geen vuur maken (inclusief het niet verbruiken van brandstof). Ook tegen vuur of al te hoge hitte zijn microben immers niet bestand. Wanneer bijvoorbeeld water tot het kookpunt verhit wordt, dan sterven nagenoeg alle (miljoenen in één kop water) microben door de hitte. Wat brandstof betreft is het zo, dat de vele wezentjes, die zich van nature in de ruwe olie bevinden (en deze zelfs gemaakt hebben uit allerlei organisch natuurafval) hetzij al bij de raffinage het leven laten, hetzij levend verbranden, voor zover ze nog zodanig aanwezig zijn in de benzine of kerosine, wanneer deze gebruikt wordt.

Enkele links

• Vereniging Natuurmonumenten [http://www.natuurmonumenten.nl/]

• Stichting Natuur en Milieu [http://www.natuurenmilieu.nl/]

• Wereld Natuur Fonds [https://www.wnf.nl/]

• Stichting Natuurbescherming [https://sites.google.com/site/destichtingnatuurbescherming/]