Wat is een transferunie

Inleiding

De Europese Unie werkt samen  op verschillende terreinen. Zevenentwintig landen werken samen op het gebied van onder andere, visserij, landbouw, handelspolitiek, vrije binnenmarkt, ontwikkeling, mileu en hulpverlening bij natuurrampen. Deze samenwerking is bedoeld om gemeenschappelijke doelstellingen te bereiken. 17 van de 27 landen maken tevens deel uit van de Economische en Monetaire Unie (EMU). Deze 17 landen gebruiken de EURO als betaalmiddel en staan ook bekend als de EURO zone.

EURO zone

Zoals bekend is de EURO zone de groep landen die de EURO gebruiken als wettig betaalmiddel. Deze 17 landen zijn in alfabetische volgorde:  België, Cyprus, Duitsland, Estland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Luxemburg, Ierland, Italië, Malta, Nederland, Oostenrijk, Portugal, Slovenië, Slowakije en Spanje. 

Transferunie

De landen van de EURO zone kenden voordat ze samen gingen een grote diversiteit in concurrentie kracht. Het belangrijkste voorbeeld van hoe verschillende landen met verschillende concurrentie kracht zich tot elkaar gaan verhouden nadat er een gemeenschappelijke muntunie opgericht wordt is het samengaan van Oost en West Duitsland in 1990. Er zijn twee mogelijkheden voor de gezamenlijke muntunie, de eerste mogelijkheid is dat de gezamenlijke muntunie uit elkaar valt. De tweede mogelijkheid is dat de sterke landen de zwakke landen in de gezamenlijke muntunie overeind houden. Dit was bij het samengaan tussen Oost en West Duitsland vanaf het begin duidelijk.

Een transferunie is dus een unie tussen verschillende landen die gebruik maken van dezelfde munt. De sterke landen houden de zwakke landen overeind met behulp van geldstromen die van de sterke landen naar de zwakke landen stromen. 

In het geval van het samengaan tussen Oost en West Duitsland was er een grote meerderheid die dit idee ondersteunde. Mede dankzij de gezamenlijke geschiedenis van Oost en West Duitsland natuurlijk. Het ervaren van een gezamenlijke identiteit was van doorslaggevend belang voor het slagen van de eenwording van Duitsland. 

De inwoners van de EURO zone is vanaf de oprichting daarvan nadrukkelijk het tegendeel beloofd. Het verdrag van Maastricht uit 1992 garandeert dat dit (sterke landen houden de zwakke landen overeind) niet kan gebeuren door strenge budgettaire regels. Dat dit nu wel duidelijk aan de orde is kunnen we zien aan de Europese Centrale Bank die onbeperkt staatspapieren van de Zuid Europese landen op koopt.

Conclusie

De transferunie tussen Oost- en West-Duitsland was een succes dankzij een gezamenlijke geschiedenis en identiteit. Deze gezamenlijkheid ontbreekt grotendeels in de transferunie tussen de Noord-Europese en Zuid-Europese landen. Tevens ontbreekt deze gezamenlijkheid grotendeels tussen de West-Europese en Oost-Europese landen. Dit is een potentieel groot probleem omdat de "zwakkere" landen afhankelijk zijn van de "sterkere" landen om overeind te blijven terwijl de inwoners van die "sterkere" landen daar niet echt warm voor lopen. Sterker nog: bij de oprichting van de EURO zone is de inwoners van die "sterkere" landen juist beloofd dat dit niet zou gebeuren! 

Wat zal de toekomst brengen? In ieder geval geen sterke economische opleving die een abrupt einde kan maken aan het gevoel dat de "sterkere" landen de "zwakkere" landen overeind houden. Deze situatie zal hoogstwaarschijnlijk nog even voortduren. Hoe de inwoners van die "sterkere" landen omgaan met dit feit is nog onbekend maar als de zaken financieel heel krap worden staan er vaak roerige tijden voor de deur. Belanrijkste advies in dezen is dan ook, hou je ogen open en blijf alert op de huidige ontwikkelingen het kan zijn dat de relatief lange periode van "vrede" in Europa zijn langste tijd gehad heeft...