Wat is de Arabische lente

Inleiding

De Arabische lente, kranten staan er sinds het begin van 2011 vol mee en ook op internet is veel te lezen over de Arabische lente. Maar wat is de Arabische lente precies? In dit artikel een uiteenzetting van wat de Arabische lente is en betekent voor de Arabische wereld.

Collage gemaakt door: ليبي صح

Wanneer is de Arabische lente begonnen

De Arabische lente is begonnen op 18 december 2010 in Tunesië.  Het resultaat van deze opstand was dat er een revolutie plaats vond op 14 januari 2011 met verkiezingen op 23 oktober 2011. Het volgende land in de Arabische lente was Algerije op 28 december 2010 sinds april 2011 zijn de protesten minder geworden. Er volgden nog 16 landen in meer of mindere mate maar het absolute begin van de Arabische lente vond plaats op 18 december 2010 in Tunesië. 

Waarom is de Arabische lente begonnen

De reden voor de start van de Arabische lente is vrij eenvoudig. De aanleiding is te vinden in het feit dat in deze Arabische landen al geruime tijd geregeerd wordt door alleenheersers. Bijvoorbeeld in Egypte had president Mubarak al dertig jaar de scepter gezwaaid en in de andere landen was dit ook het geval. Alleenheersers die goed zijn voor hun onderdanen hebben best een goede kans op overleven maar in deze gevallen was de economische en sociale situatie van hun land problematisch. Als er dan genoeg weerstand komt dan krijg je revoluties en dat is precies wat er gebeurt is.

Welke landen zijn in aanraking gekomen met de Arabische Lente

Zoals gezegd is de Arabische lente begonnen in Tunesië. Vervolgens zijn er protesten, in meer of mindere mate, geweest in de volgende landen: Algerije, Libanon, Jordanië, Mauritanië, Soedan, Oman, Saudi Arabië, Egypte, Jemen, Irak, Bahrein, Libië, Koeweit, Marokko, Westelijke Sahara, Syrië en Israël. In veel van de voorgaande landen is het resultaat van de Arabische lente beperkt gebleven zoals in Israël, Jordanië, Westelijke Sahara, Marokko, Koeweit, Bahrein, Irak, Jemen, Saudi Arabië, Oman, Soedan, Mauritanië, Libanon en Algerije. In de landen Tunesië, Egypte, Libië en Syrië heeft de Arabische lente veel (schade) aangericht of doet dat nog steeds.

Resultaten van de Arabische Lente

Tunesië

Het belangrijkste resultaat van de Arabische Lente in Tunesië is dat de regering ten val is gebracht.  Het officiële dodental als resultaat van de Arabische Lente in Tunesië bedraagt 223.

Egypte

Het belangrijkste resultaat van de Arabische Lente in Egypte is dat de regering ten val is gebracht.  Het officiële dodental als resultaat van de Arabische lente in Egypte bedraagt 875. Hierbij moet de kanttekening geplaatst worden dat het leger voor de Arabische Lente de macht had en nu Morsi weer afgezet is opnieuw de macht heeft. Alleen de president is op dit moment daadwerkelijk veranderd en is er uitzicht op nieuwe verkiezingen. Ook dient er een kanttekening geplaatst te worden bij het dodental, door recente gebeurtenissen is het goed mogelijk dat het dodental een stuk hoger ligt dan genoemd aantal.

Libië

Het belangrijkste resultaat van de Arabische Lente in Libië is dat de regering ten val is gebracht. Het officiële dodental als resultaat van de Arabische Lente in Libië bedraagt ergens tussen de 25.000 en 30.000.

Syrië

Het belangrijkste resultaat van de Arabische Lente in Syrië is nog niet bekend. De regering houdt stand, gesteund door Iran en Rusland. Tevens ben ik van mening dat de Arabische Lente in Syrië eigenlijk al voorbij is. De volksopstand is overgenomen door Moslim extremisten die ten koste van het volk de huidige (meer liberale) regering van Assad willen omverwerpen om een Sharia staat te maken van Syrië. Om de een of andere bizarre reden wil het Westen deze rebellen steunen, niet wetende dat zodra deze rebellen aan de macht komen ze zich tegen het Westen zullen keren. Op dit moment is het officiële dodental 100.000 of zelfs (veel) meer en het eind is nog niet in zicht. Tevens is er een vluchtelingenstroom op gang gekomen die alle voorstellingen te boven gaat. Geschat wordt dat er op dit moment meer dan 2 miljoen mensen Syrië ontvlucht zijn, en dan zijn er ook nog grote aantallen binnen Syrië op de vlucht.

De Arabische Lente, een voorlopige conclusie

De Arabische lente is een golf van protesten in de Arabische wereld tegen over het algemeen lang zittende niet gekozen overheden en/of koningen. Wat in principe iets moois had kunnen zijn is in de verschillende landen waar de Arabische lente resultaat heeft geboekt helaas anders uitgevallen. In Libië heeft de nieuwe regering de grootste moeite de veiligheid te waarborgen, in de grensgebieden heerst anarchie. Libië is alles behalve veilig getuigt ook het reisadvies van de Nederlandse overheid. In Tunesië heeft een Islamitische partij de verkiezingen gewonnen met alle gevolgen van dien.  De Arabische lente heeft gefaald en is veranderd in een Arabische winter voor beide landen. In Egypte was het resultaat van de Arabische lente de opkomst van Moslim extremisten. Gelukkig krijgt Egypte een nieuwe kans op echte democratie. In Syrië is de volksopstand veranderd in een gevecht tussen Islamitische extremisten en de overheid waar het burgervolk behoorlijk de dupe van is geworden.

Kort door de bocht kun je stellen dat de oorspronkelijke ideologiën uit het oog verloren zijn. Moslim extremisme heeft geprofiteerd van deze Arabische Lente en misbruikt. Laten we hopen dat de ware Arabische Lente alsnog een kans krijgt en het volk krijgt wat ze willen, echte democratie.