Abortus: Anti-bijbels

Inleiding

Abortus is in de Nederlandse maatschappij een zeer omtreden vraagstuk (geweest). Tegenwoordig horen we niet veel meer van het abortus vraagstuk dan alleen verruimende gedachten over het al bestaande wetsartikel. We zullen dit vraagstuk eens in Bijbels licht bezien, maar eerst:

Geschiedenis

Eigenlijk sleept de abortuskwestie al eeuwen in de westerse maar ook wereldwijde samenleving. Eeuwenlang werden er al wetten vervaardigd tegen abortus en eeuwenlang werden die wetten ook op allerlei manieren overtreden, wereldwijd. Denk bijvoorbeeld aan de eed van Hippocrates (400 v Chr.): “Nooit zal ik een vrouw een instrument voorschrijven om een miskraam op te wekken. Maar ik zal de zuiverheid van mijn leven en mijn kunst bewaren” . Hierin komt duidelijk de afschuw van deze wijze man naar voren omtrent abortus als hij toevoegt “ik zal de zuiverheid van mijn leven en mijn kunst bewaren”. In de Didache, een kerkelijk document (50-150 na Chr) dat in de oudheid veel respect genoot, lezen we: Moord niet, pleeg geen overspel, pleeg geen pedofilie, […] steel niet, doe niet mee aan magie, praktiseer geen toverij, dood geen foetus door abortus en pleeg geen kindermoord. (Didache, 2.2) . Maar ook later in de tijd en voornamelijk begin de 20e eeuw is abortus een middel in de strijd van nationaal socialisten. In Polen wordt in 1943 abortus ingevoerd om de geboorte van Untermenschen te beperken .

We zien een strijd die heen en weer woedt en, er zijn naast deze drie voorbeelden talloze andere situaties te noemen waarin het vraagstuk, door de keizerrijken en wereldrijken heen, een belangrijke plaats van discussie innam.

God ziet alles

Wat zegt de Bijbel eigenlijk over abortus? Het woord abortus op zich komt niet voor in de Bijbel. Wel kunnen we weten vanuit de Bijbel hoe God omgaat met het ongeborene. Belangrijk hierbij is Psalm 139:16 waar we lezen: “Uw ogen hebben mijn ongevormden klomp gezien; en al deze dingen waren in Uw boek geschreven, de dagen als zij geformeerd zouden worden, toen nog geen van die was”. Toen er nog niets bestond van het kind had God al plannen hoe het verder zou moeten, hoe het geboren zou worden, hoe het op zou groeien, hoe het zou functioneren, ja alles was al bij God bekend want de HEERE is een God der wetenschappen (1 Samuël 2:3) en de ogen des HEEREN zijn in alle plaatsen (Spreuken 15:3).

Dat de Heere al weet van het ongeboren kind en dat Hij het niet pas gaat besturen ná de geboorte mag in dezen wel duidelijk zijn. Maar wat is er dan zo erg aan abortus?

Waarom Antibijbels Zoals we stelden: De Heere werkt het nieuwe en jonge leven in de baarmoeder van een vrouw en houdt zelfs de cellen die samenvoegen (ongevormde klomp) al in de gaten. Hij bestuurt alles! Zouden wij, in de eerste plaats in moeten grijpen in wat God bestuurd? Omdat wij, verduisterd in het verstand, vervreemd zijnde van het leven Gods, door de onwetendheid, die in ons is, door de verharding van ons hart , het beter denken te weten? Zal ook het leem tot zijn formeerder zeggen: Wat maakt gij ? Dat ten eerste. Ten andere weten wij dat de wet der zeden, of, de wet der tien geboden, of kortweg de tien geboden nog steeds geldig zijn want voorwaar zeg Ik u: Totdat de hemel en de aarde voorbijgaan, zal er niet één jota noch één tittel van de wet voorbijgaan, totdat het alles zal zijn geschied (Mattheüs 5:18). In deze tien geboden luidt het zesde gebod: “Gij zult niet doodslaan”. Er staat niet: “Gij zult geen volwassenen doodslaan”. Er staat ook niet “Gij zult uzelf niet doodslaan”. Nee, er staat “Gij zult niet doodslaan”. Dat betekend in het geheel niet! Dus ook geen ongeboren kinderen. Ja maar, we kunnen toch niet zeker weten of een ongeboren kind wel of niet leeft? Pas vanaf een bepaalde tijd is het kind levensvatbaar! Het zou waanzin zijn om dat leven te noemen! Ja? God zegt er zelf van: Mijn ogen hebben uw ongevormden klomp gezien; en al deze dingen waren in Mijn boek geschreven, de dagen als zij geformeerd zouden worden, toen nog geen van die was. Dat is die levenloze klomp, waar wij geen waarde aan hechten en het achteloos laten weghalen. Die heeft God gezien en daarvan heeft God al in Zijn boek geschreven, zelfs vóór dat er iets van was! God heeft er een bedoeling mee. Dat is duidelijk. God geeft het leven. Daartoe behoort ook de foetus, van welke leeftijd dan ook.

Het is dus:

1. Ingrijpen in Gods plan en zodoende willen zijn als God.

Weet je wie ook wilde zijn als God? De Satan die zei “Ik zal boven de hoogten der wolken klimmen, ik zal den Allerhoogste gelijk worden” (Jes 14:14). Maar God zegt ervan “Ja, in de hel zult gij nedergestoten worden, aan de zijden van den kuil!” (Jes 14:15).

1. Moord.

Weet je wie ook moordde? Herodes want hij heeft omgebracht al de kinderen, die binnen Bethlehem, en in al deszelfs landpalen waren, van twee jaren oud en daaronder (Mattheüs 2:16). En God strafte Herodes met een gruwelijke straf want van stonde aan sloeg hem een engel des Heeren, daarom dat hij Gode de eer niet gaf; en hij werd van de wormen gegeten, en gaf den geest (Handelingen 12:23). Hier gaat het natuurlijk om een samenraapsel van zaken die Herodes begaan heeft in zijn leven, maar het voornaamste is dat hij God de eer niet gaf. Hieruit kunnen we vice versa ook opmaken dat het doden van kinderen van 2 jaar en jonger God niet de eer geeft en dus in het goddelijke recht wordt gekenmerkt door ‘moord’.

God is Eigenaar

Daarbij komt dat God de Eigenaar is van alle dingen. Want, zoals het bij de mensen is, zo is het bij God ook: Degene die iets maakt, die is daarvan de Eigenaar, tenzij Hij het uitdrukkelijk verkoopt of weggeeft aan anderen. God verkoopt de wereld niet. God geeft de wereld ook niet weg. God blijft dus wettig de Baas van de wereld en alles wat daarbij hoort. Je zou beter kunnen zeggen: God is de baas van Zijn schepping. Hoe weten we dat dan? Heft uw ogen op omhoog, en ziet, Wie deze dingen geschapen heeft; Die in getal hun heir voortbrengt; Die ze alle bij name roept, vanwege de grootheid Zijner krachten, en omdat Hij sterk van vermogen is; er wordt er niet een gemist (Jesaja 40:26). In den beginne schiep God den hemel en de aarde (Genesis 1:1). Als God dan de Eigenaar is van alle dingen, wie zijn wij? Wij zijn aan Hem onderworpen want Hij heeft alle dingen Zijn voeten onderworpen. Doch wanneer Hij zegt, dat Hem alle dingen onderworpen zijn, zo is het openbaar, dat Hij uitgenomen wordt, Die Hem alle dingen onderworpen heeft. En wanneer Hem alle dingen zullen onderworpen zijn, dan zal ook de Zoon Zelf onderworpen worden Dien, Die Hem alle dingen onderworpen heeft, opdat God zij alles in allen (1 Korinthe 15: 27,28). Als men onderworpen is, wat logischerwijs ook zo is gezien het feit dat God onze Maker, onze Schepper is, dan is men ook gehoorzaamheid verschuldigd. Men kan dan niet zomaar het heft in eigen handen nemen en de Schepper van zijn maaksel beroven. Hierin zien we in de abortus een overtreding tegen het achtste gebod: “Gij zult niet stelen”! Abortus is stelen van God, wat Hij nadrukkelijk verboden heeft in Zijn heilige wet (Exodus 20:15)! Abortus gaat daarom niet alleen tegen het zesde gebod in maar ook tegen het achtste. En wat te denken van het vijfde gebod? Een gebod dat is gericht aan kinderen! Eer uw vader en uw moeder! Maar vader en moeder vinden het blijkbaar niet nodig om geëerd te worden en nemen het kind daarom vroegtijdig weg. Alles in de wet van God blijkt ineens tegen abortus gekeerd te zijn! Maar geeft de Bijbel dan alleen maar commentaar? Dat is zo makkelijk! Commentaar leveren. Maar zou er in die dikke Bijbel alleen maar commentaar staan? Nee, er staat geen commentaar in de Bijbel. De Bijbel geeft juist een richtlijn aan voor ons leven. Maar die moeten we wel willen zien. Wat is dan de richtlijn van de Bijbel om abortus te voorkomen? Dat zijn de richtlijnen omtrent het huwelijk. Hoe leef je als man bij de vrouw? De Bijbel roept op om met verstand bij de vrouw te leven. “Gij mannen, insgelijks, woont bij haar met verstand” (1 Petrus 3:7). Gaat dat dan erover dat we mondjesmaat kinderen moeten verwekken? Nee, geenszins, want kinderen nemen we niet maar krijgen we. De Bijbel onderwijst ons erin dat het krijgen van kinderen Gods zegen is. Dat kunnen we al heel aan het begin van de Bijbel zien als de Heere over Sara, de huisvrouw van Abraham, zegt: “Want Ik zal haar zegenen, en u ook uit haar een zoon geven; ja, Ik zal haar zegenen, zodat zij tot volken worden zal” (Gen 17:16). De Heere zegent als Hij kinderen schenkt. En waarom dan? Gebruikt de Heere de jonge kinderen dan? Ja zeker, Hij getuigd daar Zelf van want “uit den mond der kinderkens en der zuigelingen heeft Hij sterkte gegrondvest, om Zijner tegenpartijen wil, om den vijand en wraakgierige te doen ophouden” (Psalm 8:3) en “uit den mond der jonge kinderen en der zuigelingen heeft Hij Zich lof toebereid” (Mattheüs 21:16)! Laten wij ons leiden door deze diepe betekenis van het ‘krijgen van kinderen’? Of gaan wij hier achteloos mee om en schrikken wij ervan als wij uit de hand van de Heere verantwoordelijkheid krijgen over het Zijne en daar eigenlijk geen tijd voor hebben? Het komt ons eigenlijk niet goed uit dat de Heere ons in zijn goedheid verantwoordelijkheid geeft. We nemen onze verantwoordelijkheid op ons en snijden er in. Dan zijn we in ieder geval van de gevolgen van de verantwoordelijkheid af. De tijdelijke gevolgen ja. Maar de eeuwige gevolgen op geestelijk gebied zullen vreselijk zijn. En men moet ook niet gek opkijken dat er negatieve psychische gevolgen aan abortus vastzitten. Het is zo niet bedoeld. God waarschuwt niet voor niets!

Waar geen goedkeuring over wordt gegeven, wordt afkeuring over gegeven. De Bijbel keurt abortus af. Maar alles moet kunnen. Geschiedenis wordt weggeveegd en we moeten vooruit kijken. Oude ideeën hebben afgedaan. Wat vroeger niet kon, moet nu kunnen. Daarom moet die Bijbel uit Nederland wijken. Want met een Bijbel in Nederland kunnen we geen behaaglijke regels doorvoeren. Met een Bijbel in Nederland kunnen we niet doen wat we leuk vinden. Met een Bijbel in Nederland zal het zo blijven zoals de geschiedenis van ons land beschrijft. Daarom moeten zowel Bijbel als geschiedenis wijken, want de wil van de mens moet zegevieren.

Jammer dat zo'n goede, eeuwenoude Leiding de rug is toegekeerd.