Hoe voert men de doodstraf uit

De doodstraf

De doodstraf wordt, met uitzondering van de USA, in de meeste Westerse landen niet meer uitgevoerd. In de meeste Afrikaanse en Aziatische landen bestaat de doodstraf wel nog. Jaarlijks worden ongeveer 3000 mensen ter dood veroordeeld en velen wachten nog op hun executie. Deze cijfers zijn een schatting en liggen in de werkelijkheid misschien nog wel hoger. Welke manieren worden vandaag toegepast om een doodsvonnis te voltrekken?

Uitvoeringsmethoden

Vroeger werden allerlei wrede technieken gebruikt om een executie uit te voeren. De lijst met martelingen is lang, de veroordeelde moest vaak een lange doodsstrijd ondergaan eer hij de dood vond. Ik som even de meest voorkomende executies op:

• kruisining
• levend koken
• levend begraven
• vierendelen
• brandstapel

Verder werden de meest gruwelijke manieren uitgevonden om iemand zo lang mogelijk te doen lijden totdat de dood volgde. Tegenwoordig worden nog een handvol uitvoeringen toegepast.

Dodelijke injectie met gif

Dit beschouwt men als een menselijke vorm van doodstraf. Men bindt de veroordeelde vast aan een bed. Dan worden er drie producten in het lichaam geïnjecteerd. Natriumthiopental brengt de persoon onder narcose. Pancuroniumbromide verlamt het lichaam en stopt de ademhaling. Ten slotte doet kaliumchloride het hart stoppen. Toch is er ook veel kritiek op deze techniek. De dosis om het lichaam te verdoven zou vaak onvoldoende zijn waardoor de veroordeelde alles bewust meemaakt.

Elektrocutie op de elektrische stoel

Door de veroordeelde een hoge dosis stroom door het lichaam te jagen tracht men de hersenen te vernietigen door verhitting. De stroom zorgt voor spiersamentrekkingen en lichaamsvloeistoffen beginnen te koken. Normaal gezien verliest de persoon in de stoel zeer snel het bewustzijn. Maar soms gebeurt dit ook niet en loopt het mis, de persoon kan zelfs in brand vliegen.

Gaskamers

Net zoals de vorige 2 methodes werd dit ook voornamelijk in de USA toegepast. Tegenwoordig mag dit niet meer van het hooggerechtshof en zijn er vermoedelijk enkel nog gaskamers in Noord-Korea. De oude en langzame manier van verstikking door blauwzuur kan ook vervangen worden door stikstofverstikking. Dan zal de veroordeelde snel en pijnloos buiten bewustzijn geraken door teveel kooldioxide in het bloed.

Fusilleren

De 'dood met de kogel' komt nog voor in Aziatische landen. Meestal gebruikt men een nekschot of een vuurpeleton. Vooral in oorlogsgebieden wordt deze techniek veel toegepast.

Onthoofding

In de Westerse landen ligt de tijd van de guillotines al even achter ons. Dit was de enig vorm van doodstraf in het middeleeuwse Frankrijk. Elders gebruikten de beulen bijlen of zwaarden. In Arabische landen zoals Irak of Saudi-Arabië gebruikt men de onthoofding nog altijd de dag van vandaag. Meestal gebruikt de beul hiervoor een zwaard.

Steniging

Deze vorm werd in Europa in Letland voor de laatste keer toegepast in 1996. In sommige Islamitische landen waar de sharia geldt gebruikt men deze wrede techniek nog steeds. Mannen worden tot aan hun middel ingegraven, vrouwen dieper. Dan gooit een menigte van op een bepaalde afstand een lading stenen naar de veroordeelde. De stenen mogen niet te groot zijn zodat één steen al dodelijk kan zijn.

Conclusie

Sommige vormen van doodstraf worden humaner genoemd dan oude technieken zoals steniging of kruisiging. Maar valt het doden van een persoon wel onder de norm 'humaan'? Voorstanders beweren dat de dader eerder aan de gevolgen had moeten denken en dat zijn slachtoffer ook geen keuze had. De doodstraf zou goedkoper zijn dan een lange gevangenisstraf, werkt afschrikkend en voorkomt herhaling. Argumenten tegen de doodstraf zijn dat de staat zich zelf de status van moordenaar aanneemt en dat mogelijke gerechtelijke fouten niet kunnen rechtgezet worden. De doodstraf is immers onherroepelijk. Mensenrechtenorganisaties zeggen ook dat moord altijd slecht is, ook al gaat het om een crimineel. Dat sommige criminelen ter dood veroordeeld worden zal geen verlies zijn voor de wereld. Of het aan de mens is om daarover te oordelen zal altijd voor de nodige discussie blijven zorgen.